The Hiding Mafia's Book 2 of The Secret Mafia

Chapter 4

Patricio P.O.V

Nanlaki ang mata ko nang makita si Hannah sa labas ng bahay namin. Dali-dali akong lumapit sa kanya para yakapin ito nang mahigpit.

"Are you okay, Baby?" I asked. She Just smiled. She looks so happy. "Saan ka ba kasi nagpu-punta. Nag-alala tuloy ako," dagdag ko at pinasok siya sa loob ng bahay.

"No, Dada! Sumama lang po ako sa babaeng nakilala ko. Ite-treat niya raw kasi ako."

"Hindi ka ba sinaktan?" I asked with a worried tone and ruffled her hair. Kahit na, hindi dapat siya sumasama sa mga hindi niya kakilala.

"No, Dada! Ang ba-bait nga nila eh."

"Baby!" I heard Grethel's rushed voice as she leaned towards Hannah. Mas nagulat ako ng hindi siya pansinin ni Hannah. What's wrong with my daughter?

"Baby, come here... Hug your Mama." Grethel said again but Hannah won't even budge to come to her. It's like a new persona.

"Hannah, bakit hindi ka pumupunta kay Mama mo?"

"Kasi, Dada, magnanakaw siya," she said that stopped me, confusion arises on me.

"What?" I said and my brows line to each others. What is she even thinking right now?

"Hindi ba't sabi niyo, Dada, na masama ang maging magnanakaw pero bakit si Mama magnanakaw?" she asked confusingly. Ano bang nangyayari sa kanya?

"Hindi magnanakaw ang Mama mo bawiin mo 'yan," nangangaral na wika ko. Hindi niya pwedeng bastusin ang sarili niyang Ina.

"No, Dada! Sabi ng babaeng nakasama ko na magnanakaw si Mama, na lahat daw ay ninakaw niya, pati raw ikaw ninakaw niya sa taong totoong mahal mo." She shouted to me. I stopped in the track. Where... Where did she even get this?!

"Bakit mo ninakaw si Dada doon sa babaeng namatay? Doon sa babaeng mahal niya?" Nakita kong muntikan nang bumagsak si Grethel dahil sa mga sinabi ni Hannah. Saan niya napulot 'to, sinong nagsabi?! Hindi pa rin ako makapaniwala sa sinabi niya.

Bakit ba pilit nilang binubuksan ang nakaraan na siyang tapos na?!

"Hannah, mahal ko ang Mama mo."

"No, Dada. Ang babaeng namatay na 'yon ay ang mahal mo! Ang bad mo Mama ninakaw mo si Dada!" sigaw nito at tumakbo papasok sa kwarto niya.

"Oh god," naiusal na lang ni Grethel bago bumagsak. Lumapit agad ako para yakapin siya, umiyak lang siya ng umiyak sa akin.

"Shhh, tama na. Don't cry, Grethel." I said and ruffled her hair until she fell asleep in my arms. Binuhat ko siya, papasok sa kwarto. I let out a heavy sigh.

Hinde niya ako ninakaw, ako mismo ang pumunta sa ka niya.

Phoebe P.O.V

Napadilat ako nang may makitang Doctor na nag-injection sa akin. Hindi ako makagalaw dahil sa sakit ng braso ko. Everything is so painful right now.

"Don't move. Your wounds might open." The doctor seriously said.

"Doc, kumusta na ang mga kaibigan ko?" tanong ko.

"They are now awake. Don't worry, they are all fine," he said while checking my pulse. Napatingin siya sa akin kaya tiningnan ko siya nang maigi. The doctor has brown on his left eye, may salamin din siya, maputi at mapula ang labi, may kamukha siya.

"Patient Scott, stop looking at me," maawtoridad nitong sabi kaya napalayo ako ng tingin.

"Parang kilala kasi kita, eh."