The Hiding Mafia's Book 2 of The Secret Mafia

Chapter 55

Meggay's P.O.V

Papasok na sana ako ng Opisina nang may tumawag sa akin.

"Tita Meggay!" Napatingin ako sa kanya at halata mo talaga na anak siya ni Grethel. Her face, body posture and everything is screaming Grethel.

"What do you want?" walang emosyong wika ko. Lumapit pa siya sa akin at hinawakan ang dulo nang damit ko.

"Kumusta ka po? I missed you po!" she asked happily.

Bakit niya ako nami-miss? Tsk.

"Sino ka ba?" I asked nowhere. Natigilan naman siya at napatingin sa akin.

"Nakalimutan niyo na po? Ako po si Hannah," she said sadly.

"Ah, 'yong anak noong baliw na model?" Nakita ko ang pagdaan nang gulat sa mukha niya na tila hindi niya inaasahan na sasabihin ko 'yon. Umupo ako para magkapantay kami.

"May sasabihin ako sa'yo." Ngumisi ako. "'Yong Nanay mo ang dahilan bakit ako nabaril, binaril niya ako noong araw ng kasal nila ni Patricio, And yet hindi ka anak ni Patricio. He chose you than me." I mocked her voice and stand up. After the mean silence she cry so loud.

"Hindi magagawa ng Mommy ko 'yan!" sigaw niya, kaya halos lahat napapatingin sa amin.

"Mabait ang Mommy ko!"

"Ang sama sama mo!" dagdag nito at umiyak nang umiyak.

"Anak ako ni Dada!"

"If you say so," wika ko at pumasok nang opisina.

"Sino may sabing maamo ang batang iyan at hindi siya katulad ng Mommy niya? Well, Like Mother, like Daughter." I whispered and called my brother.

[M-meggay?!] Napalayo ko ang cellphone ko dahil sa sigaw niya.

"Mamaya na ang kumustahan, this is ASAP. Kuya, ready na ba 'yong VIP room namin? At magpapadagdag ako ng Waiter na siyang magse-serve sa amin," tuloy tuloy na wika ko, bumuntong hininga naman siya bago mag salita.

[Ikaw magbabayad ng mga Waiter na iyan, huh?]

"Oo naman, Kuya. I love you!" nakangiting wika ko at pinatay ang tawag. Napangisi ako bago tumayo at lumabas nang opisina ko.

"Phase 1 is now done, move on to the phase 2," bulong ko at dumiretso muna sa opisina ni Savannah.

Magkasama na naman sila ni Kyle? Wala ba silang mga trabaho?

Ngumiti ako ng matamis at naupo sa isang sofa ro'n.

"Amethyst, let's grab a drink later. Don't worry, pwede niyong isama ang mga asawa niyo."

"T-talaga?! Saan ba tayo iinom?!" masayang wika ni Savannah. Ah, like what I thought, she bite the bait.

"Sa Bar ng Kuya ko." Ngumiti ako nang pilit, dahil nakikita ko ang saya sa mga mata niya.

"Imbitahan mo rin ba si Phoebe at Olivia?!" kapagkuwan tanong nito.

"Oo naman, hindi naman ako galit sa kanila."

"Thankyou at hindi ka galit sa kanila." Ngiting wika niya kaya tumango ako. Tumaas ang kilay ni Kyle.

"Pag-uwian tsaka kayo pumunta ro'n. I reserve a room, don't worry." I said bid a goodbye.

Dumiretso ako sa opisina ni Phoebe, nakita ko ang gulat sa mukha niya nang makita ako at syempre kasama niya ang abubot na asawa noya.

"Hi! Let's a grab a drink later!" masayang wika ko, pinapanood ako nang asawa niya. He's trying to read me.

Mukhang inaalam kung peke ba ang mga sinasabi ko pwes hindi mo malalaman.

"Sa Bar ng kuya ko! 'Wag kayong mag-alala dahil nagpa-room service ako, joke. May reserve na room para sa atin ba-bye!" wika ko at umalis nang opisina nya.

Every one can be fooled.

Pumasok ako sa opisina naman ni Olivia, nakita ko ang galit na mukha ni River na siyang bumungad sa akin.

"Anong kailangan mo, ha?! Nagpakita ka pa talaga!" sigaw nito na galit na galit.

"Hindi ikaw ang pinunta ko rito, alis," wika ko at ngumiti bago tumingin kay Olivia.

"Hi, Avery! Let's a grab a drink!"

Nakita ko rin ang pagdaan nang gulat sa mukha niya na ikinasiya ko, After this phase 2 will done.

"Pumunta na lang kayo pag-uwian, sa Bar ng kuya ko! May pina-reserve na ako na room!" wika ko, kalaunan ay nagpaalam at umalis sa opisina niya.

The smile suddenly fade. I'm sick of their faces.

Pumasok ako sa opisina ni Ate at naupo sa sofa.

"Ano na namang binabalak mo? Ikaw ba 'yong naghiwa sa mukha ni Grethel!? What are you a monster?!" Tuloy tuloy na sigaw ni Ate. Tumaas ang kilay ko, what happened to her?

"You plan this, Ate. Bakit ka tumatalikod? 'Wag mong sabihin na naawa ka na sa kanila?" I said coldly, amused at the same time. I squeezed my eyes shut.

"Phoebe lost her child! Olivia has a child! Savannah need the peace! Tama na!"

Dinilat ko ang mga mata ko at tumingin sa kanya. My eyes became sharp but became soft like I was hurting. Act.

"Paano naman ako? Nasaktan din naman ako, ah? Bakit 'yong nararamdaman nila ang importante eh, mas nasaktan ako dito?" tanong ko at tumayo.

"Hindi sila mabubuhay sa resort na 'yon! Ilang araw sila mananatili ro'n para makaalis?! Isa lang sa kanila ang makakaligtas! Magugutom sila! And this is inhuman!" sigaw nito, I started to laugh again.

"Ikaw ang nag plano ng lahat ng 'to 'di ba, Ate?! Sabi mo ipaghihigante mo ako! Sabi mo gagawin mo lahat para makaganti sa ginawa nila sa akin! Pero bakit ngayon ay naawa ka na sa kanila na imbes na sa akin ka maawa ay sa kanila pa?Tumatalikod ka na sa lahat ng pangako mo dahil sa awa?!" sigaw ko at unti-unting bumagsak ang luha sa mga mata ko.

"'Yong awang naging dahilan nang pagka-baril ko! 'Yan iyong awa na ibinigay ko sa kanila na naging dahilan para gamitin nila ako! Awa! Awa na naging dahilan para mawala ako sa sarili ko!" sigaw ko at pilit pinupunasan ang luha sa mga mata ko.

"Sa tingin mo ba ay gusto ko 'to?! Gusto ko na ibalik iyong dating ako! 'Yong dating ako na masaya! Gusto ko na maging masaya muli! Bakit ba lagi niyong ipinagkakait ang kasiyahan gusto kong maramdaman?! Bakit ba ang hirap hirap maging masaya?!" Bumagsak ako sa sahig at tinakpan nang mga kamay ko ang mata ko para umiyak nang umiyak. Her eyes widened.

"Bakit kailangan maranasan ko ang lahat nang 'to? Para maging masaya lang ako? Bakit kailangan ako 'yong mag hirap dito samantalang gusto ko lang naman maging masaya?! Ano bang kasalanan ko at ginago ako ng lahat?!"

"Pagod na pagod na ako, Ate," bulong ko naramdaman ko ang paglapit niya at pag yakap sa akin nang mahigpit. Umiyak lang ako nang umiyak sa balikat niya.

Nang makapagpahinga ay tumayo rin ako at naglakad patungo sa pintuan.

"Itutuloy ko ang plano. Bahala ka kung tatalikuran mo ang pagiging kapatid mo sa'kin at pipiliin sila."

Papasok na ako sa Bar nang Kuya ko at dumiretso sa room na pinareserve ko. Lahat sila ay nandoon na kaya napangiti ako. Napatingin ako nang bumukas muli ang pinto at niluwal si Ate.

"Hindi ko tatalikuran ang kapatid ko." Napangiti ako nang ibulong niya 'yon.

Nag-umpisa na silang uminom kaya lalo akong napangiti, pinanood ko lang silang uminom at magsaya.

Bigla na lang silang bumagsak isa isa, and that's because of their drinks.

"Sleep well every one and tommorrow you will going to fight for your lives."