The Hiding Mafia's Book 2 of The Secret Mafia

Chapter 27

Patricio P.O.V

Pagkahatid ko kay Hannah ay pumasok na ako sa trabaho. Bibili sana ako ng kape nang makita si Meggan na umiinom ng kape. Hindi ko na lang muna siya pinansin at bumili ng kape.

"Why don't you greet me a good morning?" She asked making me jump slightly. I looked at her and sighed.

"Good morning."

"Good morning, Bampira," she greets with the endearment that she keeps calling me before, no it's Meggay who calls me that. She suddenly walked away, leaving me shocked.

Halos mahulog ko ang kape na hawak ko dahil sa tinawag niya sa akin. I was left dumbfounded with it

"What the fuck?"

"Meggay..." I whispered to myself as I gripped my coffee tighter.

Phoebe P.O.V

Nakangiting pumasok ako sa trabaho dahil nga maayos ang mood ko ngayon. Pumunta agad si Caelum sa Cite dahil kailangan daw siya. Nanatili ako sa office dahil malamig sa office ko.

Pumikit ako saglit nang bumukas ang pinto ng office ko.

"Hey, Ivory." Napadilat ako bigla at napatingin sa pinto. Si Meggay lang ang tumatawag sa'kin niyan!

"Let's have a coffee." Anyaya niya kaya lalo akong naguluhan. Meggan smile widely when she calls me Ivory!

"You don't want to?" She asked and sadly look at me.

"S-sige."

It's creeping me out!

"Merong coffee shop diyan sa labas, tara!" She held my hand and we both went down to coffee shop.

I'm at peace again... Meggay can make me feel at peace...

Nang makarating doon ay siya ang naghanap nang mauupuan namin!

"What do you want to order? I mean you're pregnant! Maselan ka ba sa food? You can say your specific food to me!" Tuloy tuloy nkyang tanong na para siya si Meggay!

"You can buy me ensaymada and coffee," sagot ko at tipid na ngumiti sa kanya. Last night she pointed a gun at me and now she acts friendly to me.

"Just wait me here, Ivory!" she said and went to the counter.

Last night she was calling me Phoebe and now calling me Ivory? That's weird.

Nakangiti pa rin siya ng malaki nang makabalik siya sa upuan, dala dala na rin niya ang mga pagkain.

"Ilang buwan ka ng buntis? Is it easy ba na mabuntis?"

"Magfo-four months na akong buntis," sagot ko at sumimsim nang kape.

"Mahirap ba? I mean I saw an article from social media!" She exclaimed and sip to her coffee.

"I have mood swings and sometimes I vomit. Morning sickness," sagot ko ulit at kumain ng ensaymada.

"Ninang ako ah!"

"Oo naman."

Parehas kaming natahimik at kumain na lang.

"How... How does it feel to be with Meggay?" she suddenly asked that stop me. "I mean, I didn't feel her warmth or I didn't experience to hug her." Umiwas siya nang tingin at tumingin sa glass wall.

"Mararamdaman mo na ligtas ka dahil kasama mo siya... dahil katabi mo siya..."

I looked at her, her eyes were blood shot and trying to contain her tears. Ramdam ko ang sakit na nararamdaman niya habang nakatingin sa glass wall.

"I want to hug her... I want to hug my sister." She sounded so painful. Naawa ako sa kanya... nawalan siya ng kapatid...

"I still feel her warmth, you can hug me, Meggan."

Ang pagtingin nkya sa'kin ay parang pagod na pagod siya at sobrang sakit na nararamdaman niya.

Lumapit ako sa kanya at niyakap siya ng mahigpit, hindi skya makagalaw dahil sa yakap ko.

"Meggay always hugs me when I'm in pain, so I will hug you because you feel pain," saad ko at niyakap siya, ilang beses kong tinapik ang likod niya.

Narinig ko na lang ang mahinang hagulgol niya habang nakayakap sa akin.

"Kung sinamahan niya ako noon, sasamahan kita ngayon bilang kapalit no'n, Meggan."

Kahit ito na ang bayad ko kay Meggay, handa akong samahan siya.

Nang matapos ko siyang yakapin ay ako na ang pumunas nang luha nkya, she was looking at me directly. Bumalik ako sa upuan ko at tiningnan siya.

"Thank you."

Ngumiti lang ako, hindi na ako nakaramdam nang takot habang nakatingin sa kanya. Dahil katulad din siya ni Meggay... malambot pagdating sa taong mahalaga sa kanya.

Ngumiti siya sa akin muli.

"Let's be friends," she said.

"Of course."

Savannah P.O.V

Bakit wala pa si Phoebe?

Napatingin kaming dalawa ni Olivia nang makitang kasama ni Phoebe si Meggan!Nagsalubong ang kilay ko habang nakatingin sa kanila!

Nakangiti si Meggan at ganon din si Phoebe! They look so happy together

"Hey, Sav. Hey, Avery!" tawag niya na ikanatigil naming dalawa ni Olivia.

Meggay is the one that calls us like that!

"We're friends now!" Anunsyo ni Phoebe, my jaw dropped. After what she did last night? She almost shot you!

Friends!? The heck!? That murderer!

"The fuck!?" asik ni Olivia.

"Why?"

"Bakit ka makikipag kaibigan sa masamang taong 'yan?!" tanong ni Olivia sa'kanya. Napataas ang kilay ni Meggan at lumapit kay Olivia.

"Matatawag mo ba ang sarili mong mabuting kaibigan? Last time, I checked you're a user and malandi," bulgarang saad ni Meggan, natahimik naman si Olivia. Lalong lumapit si Meggan kay Olivia.

"Malandi, Nagtrabaho ka bilang isang sex slave ni River," bulong ni Meggan na nagpatigil sa'kin! Sa amin!

"What?!"

"'Wag mong sabihing hindi niyo alam 'yon?" sarkastikong tanong ni Meggan.

"While she's working as a waiter from my Brother's bar, at hindi pa siya nakuntento sa kung anong kinikita niya, naghanap siya ng trabaho at natanggap siya bilang sex slave ni River. I mean hindi pa ba sapat 'yung ninanakaw niyo sa mga illegal niyong ginagawa?" She dropped a bomb again and I can't even believe that!

"Malandi ka," malamig na wika ni Meggan. Walang sabi sabing sinampal ni Olivia si Meggan nang malakas dahil narinig namin ang lagatok no'n!

Pero hindi man lang gumalaw si Meggan! Hindi man lang siya nasaktan! Nakatingin lang siya kay Olivia na parang wala lang ang pagkakasampal sa kanya!

"Ikaw ang halos binigyan ni Meggay nang milyong pera, para saan ba ang perang 'yan? Para sa Nanay mo?" sarkastikong tanong ni Meggan.

"Wala kang alam, Meggan. Kasi kung alam mo ang mga naranasan ko baka hindi mo kayanin, lumaki akong pinapalamon ang sarili ko habang naghihintay sa mga magulang kong umuwi para samahan ako... pero wala sila. Mag-isa ako sa pagkain, mag-isa akong nagtratrabaho para sa sarili ko para lang mabigyan ang sarili ko nang magandang buhay. Kailangan ko ng pera kaya ako nanghihingi sa kanya. Hindi mo lang alam ilang beses ko pinigilan ang sarili kong magpakamatay... Hindi mo alam ang sakit na naramdaman ko kasi hindi ikaw ang nasa position ko, hindi mo 'yon mararamdaman kasi nasa akin ang sakit na 'yon at hindi sa'yo," malamig na wika ni Olivia.

Hindi mo malalaman ang sakit nang isang tao kung hindi mo aalamin ang nangyari sa kanya.