The Hiding Mafia's Book 2 of The Secret Mafia

Chapter 61

Ken's P.O.V

I waited for you that day. Akala ko uuwi ka ng walang sugat, Akala ko ay gising ka pa noong umuwi ka. Ngunit ngayon nandiyan ka at natutulog nang mahimbing.

Sinalag mo ang balang hindi naman para sa'yo. Hindi ko maintindihan kung bakit kailangan mong salagin iyon. Bakit kailangan mong salagin ang balang dapat ay para sa kanya?!

Mahal mo'ko pero bakit kailangan mong salagin 'yon?!

Napahilamos ako sa buong mukha ko habang nakatingin sa mga matatayog na gusali dito. Nasa Veranda ako nang kwarto ni Meggay.

Nag-stay ako dito para mabantayan siya, mabantayan kung kailan siya gigising.

"Kailan ka kaya magigising? Ikakasal na ang kapatid mo ikaw na lang ang hinihintay niya." I whispered to the air and went back to the room. Dumiretso ako sa kama ni Meggay.

Sumobra na ata ang puti niya, Hanggang tiyan na ang kanyang buhok, Makinis pa rin siya.

Hindi ko malilimutan ang paghalik niya sa akin nang araw na iyon, Patuloy pa rin bumabalik iyon sa akin.

"Miss na miss na kita." I whispered as I took off my glasses. Hinawakan ko ang kamay niya at hinilig roon ang ulo ko, sa hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.

Napaungot ako nang maramdaman na may humihimas sa buhok ko. Kinapa ko sa bed side ang salamin ko at napatayo.

May kumot pa ako sa balikat kaya tinangggal ko iyon. Napatingin ako kay Meggay na siyang nakatingin sa akin.

Unti-unting lumaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kanya, Ilang beses pa akong kumurap upang malaman kung totoo ang nakikita ko.

"M-meggay..." I whispered. Ibinuka noya ang dalawang kamay niya kaya dumiretso ako doon at niyakap siya.

"I'm sorry for making you wait," she said, parang bata ako habang nakayakap sa kanya.

"Tell them that I'm now awake," bulong niya habang tinatapik ang ulo ko. Tumango ako nang marahan at tumakbo palabas para tumungo sa kusina.

"Meggan! Si Meggay... Si Meggay gising na!" I shouted. Tumingin siya sa'kin na parang nagtataka. "Gising na siya!"

"Wait! Gising na siya?!" Tumayo ito bigla at tumakbo. Sumunod naman ako sa kanya, dumiretso siya sa kwarto ni Meggay kaya sumunod lang ako.

Nagyakapan silang dalawa, Halata sa mga mata ni Meggan na masaya siya.

"Ikakasal na ako, Meggay! Buti at gising ka na!" Ngumuso pa ito kaya natawa si Kevin.

"Magandang araw mi'lady, Meggay. Buti po at gising ka na anong pagkain ba ang gusto niyo ngayong araw?" tanong ni Jacob kaya lahat natawa.

"Maid of honor kita!" masayang wika ni Meggan kaya tumango si Meggay.

Pero lahat ay tumigil tumawa nang magsalita si Meggay, Hindi rin ako makaimik dahil sa tanong niya.

"Si Patricio?" Everyone became silent.

"Okay lang ba isya?" tanong nitong muli, Tumikhim naman si Meggan.

"Nasa France na siya. Nag-resign siya one year ago. Si Hannah naman ay nasa totoong pamilya niya na. Sinisisi niya ang sarili niya kaya umalis siya ng Pilipinas. Hindi niya raw kaming kaya tingnan dahil siya raw ang may kasalanan sa nangyari sa'yo," tuloy tuloy na wika ni Meggan kaya tumango si Meggay.

"Imbitahan mo siya sa kasal niyo at gusto ko rin ikasal sa araw ng kasal mo, Ate. 'Di ba, Ken?" Lumingon siya sa akin kaya namula ako bigla.

"Hoy, Ken. Namumula ka pala?" Pang-iinis nang kapatid ko kaya inis ko siyang tiningnan.

"Fuck you," inis na wika ko.

"May ibang babae ka na ba? Kaya ayaw mong ikasal sa'kin?" Biglang ngumuso si Meggay kaya inis ko siyang tiningnan.

"Babae ka diyan!" May kinuha ako sa bulsa at basta nalang iyon binaba sa kama ni Meggay bago tumakbo palabas.

I buy an engagement ring five months ago because I want to marry her as soon as possible.

Pero hindi naman ito yung akala kong surprise eh! Gusto ko may flowers petals tapos romantic kapag nag-propose ako, pero bakit ganito basta ko na lang ibinaba 'yong velvet box! Ken you dumbass!

Kumuha ako nang beer sa ref bago pumunta sa roof top. Pagkapasok ko roon ay mahangin nang malakas, Ang damit ko ay humahangin rin. Ginulo ko ang buhok ko at binuksan ang beer.

"Na-miss kita." I flinched when I heard Meggay's voice. Nanatili pa rin akong nakatingin sa mga matatayog na gusali.

"Pasensya ka na, ah? Pinaghintay kita ng sobrang tagal, alam kong nangako akong hindi magkakaroon ng anumang sugat ngunit bumalik akong duguan," dagdag niya.

Narinig ko ang pagbuntong hininga niya, Nanatili pa rin ang mga mata ko sa mga gusali.

"Iniisip ko lang si Hannah ng mga araw na iyon, Ken. Kung mawawala si Patricio, paano na siya? Alam kong hindi kayang alagaan ni Grethel ang sarili niyang anak... Iniisip ko lang 'yon dahil nawalan ako ng anak."

She sighed. "Alam kong hindi maganda ang mga nangyari sa'yo at pinaghintay pa kita nang isang taon. Patawarin mo'ko, Ken." Huminga siya nang malalim at niyakap ako sa likod.

Hindi ko pa rin siya magawang tingnan sa hindi ko malaman na dahilan. I want to look at her eyes, Her dark blue eyes filled with love.

But I'm scared knowing that she still worried about Patricio.

She still worried about the person who hurt her the most. What I am to her? What is my position to her life? Am I important to her? Is she worried about me? I hate this feeling towards to her.

I don't know if I'm possessive too much but I want her, I want her the most. She's mine, But does she feels the same way about me?

Those questions keep roaming to my mind, Am I enough? I want her to say that in front of me.

I want her to say the three words and saying that she wants to be with me till the rest of her life.

"Ken." Napatingin ako sa kanya nang tawagin niya ako.

"I love you so much," wika niya na ikanatigil ko. Humakbang siya palapit sa akin at hinalikan ako sa pisngi.

Nanlaki ang mata ko nang buksan niya ang Velvet box na ibinigay ko sa kanya kanina. Lumuhod siya sa harap ko kaya nag-panic ako bigla.

"Will you marry me, Ken? Will you stay with me till the rest of our life?" she asked while smiling widely.

"Y-yes, I will stay by your side and marry you," I muttered she smiled widely and took one of those rings. Sinuot niya iyon sa palasingsingan ko.

This time I won't let go of your hand, I am going to love you endlessly Meggay.