The Hiding Mafia's Book 2 of The Secret Mafia

Chapter 11

Phoebe P.O.V

Nakatulala lang ako habang umaagos pa rin ang luha sa mga mata ko. Hindi ko naramdaman na may pumasok, nagulat lang ako nang may yumakap sa akin.

It's so painful... It's painful!

"Phoebe, okay ka lang!?" Savannah asked while trying to wipe my tears. Hindi ko maibuka ang bibig ko para sagutin ang tanong niya.

'Yung asawa ko, kasamang matulog ang babaeng nagpahirap sa akin, binugbog ako, pinabayaan ako na parang hindi ako ang kapatid niya. Sa bagay, hindi niya naman talaga ako kapatid.

"Phoebe, sagutin mo'ko," mariing sabi ni Savannah. Her voice laced in so much worry.

"A-ano naman ang k-kasalan n-nagawa k-ko?" Utal-utal wika ko sa kanya. May ginawa ba akong mali kaya nagkakaganito ang buhay ko?

Pagpikit ko ay naramdaman kong bumalik lahat ng memoryang ayaw ko nang balikan. Everything is getting inside me, something is slowly shattering inside of me.

"Nay, huwag po!" sigaw ko pero patuloy pa rin sya sa pagpalo sa akin ng makapal na kahoy. "Hindi ko po sinaktan si Ate Diana! Hindi ko po magagawa sa kanya 'yon!"

Bawat palo ay paulit-ulit kong iniinda sa mga luha ko. Napatingin ako sa gawi ni Ate Diana na tumatawa habang pinapanood ako. She laughed at my miserable life.

"'Wag! Masakit po! Ayoko na po!" pagpapaawa ko sa kanya dahil ayoko na, masakit na!

"Phoebe." Tawag sa akin kaya napabalik ako sa ulirat. Ramdam ko ang panghihina nang buong katawan ko at pagkahilo.

Niyakap ako ni Savannah para patahanin ako pero hinahanap ko ang yakap ni Meggay... yakap niyang puno nang pagmamahal, yakap niyang handa akong samahang tapusin ang lahat ng sakit na patuloy na sumisira sa akin.

It's her hug that heals me the most.

"Wake up, I need your demon side to fight for this. Wala ako sa tabi mo para samahan ka." I heard Meggay whispered to me. Napatigil ako dahil narinig ko ang mapagmahal niyang boses.

"Don't let the pain kill you again. Fight for this, destroy the pain, trust yourself, Ivory, you can do it."

Napalunok ako at tumalim ang mata, pinunasan ko ang luha sa mata ko. Tumaas ang kilay ko ng makita si Caelum na pumasok ng conference room. Nanlaki ang mga mata ni Savannah ng makita ang mga matang 'yon.

Sorry, but you wake the demon again. I've been waiting for this. I've been hiding this.

Tumayo ako at sinampal siya ng malakas, nagulat siya sa inasta ko kaya napangisi ako.

"Kulang pa ba ako?" inis na saad ko at sinampal siya ulit. "Am I still not enough?!"

"P-phoebe, what are you talking about?" he whispered at hindi siya makapaniwalang tumingin sa akin.

"Let's get divorce," mariing saad ko at lumabas ng conference room. Naglakad ako palabas ng companya na walang pinapansin kahit isa.

Pagkalabas ko ay nanghina ang tuhod ko at muntikan nang mahulog nang may sumalo sa akin.

"Phoebe." Kevin said, kaya napatingin ako sa kanya. Pilit akong tumayo at hinarap siya. My eyes widened when I saw his eyes worried about me.

"I-i'm s-sorry."

"Is there any problem?" he asked with concern

"W-wala."

"Based on your face, you have a problem. I know you already, Phoebe," he said and held me tightly. Kusa akong sumama sa kanya, sumakay kami sa kotse nkya at pinaharurot nya yon.