The Hiding Mafia's Book 2 of The Secret Mafia

Chapter 37

Olivia P.O.V

Nanatiling tahimik ako dahil sa sinabi ni Meggan, hindi sarkastiko at hindi rin pagalit. Walang emosyon ang boses niya nang sabihin iyon.

Hindi ko rin matukoy kung siya ba si Meggay, dahil kaparehas niya ang galaw ni Meggan. I don't know who's Meggay and Meggan anymore.

"Hindi ka makasagot ngayon?" walang emosyon nitong tanong.

"Alam kong ikaw 'yan, Meggay," inis na wika ko at matalim siyang tiningnan, napatigil ang lahat nang sabihin ko 'yon.

She smiled amuse like, I did something wrong! How could she smile like that after I drop a bomb?!

"Are you changing the topic, Olivia?" walang emosyon nitong tanong sa akin.

"I'm not! Ikaw 'yan, Meggay! Stop acting and show who you really are!" sigaw ko, tumawa siya nang sarkastiko.

"You're wrong. Nasa hukay na ang katawan ng kakambal ko, kung gusto mo ay dadalhin kita at ipapahukay ko ang libingan ni Meggay para sa'yo. Maari mo siyang tabihan do'n at matulog ka na nang habang buhay. Kinda sweet, right?" sarkastikong saad, natutop ako at hindi makapagsalita.

"Are you threatening me?!" asik ko, tumawa siya nang sarkastiko.

"Bakit natatakot ka? I am not threatening you, but I'm saying fact here. Kaya kong ipahukay ang libingan ni Meggay para sa'yo."

"Bakit ka ba uma-acting bilang Meggan?! Bakit mo ba kami ginagantong lahat?!" sigaw na tanong ko sa kanya.

"Hindi ako uma-acting." Tumayo siya at lumapit sa akin. "Alam kong ikaw ang bumaril sa kakambal ko noong araw ng kasal ni Patricio at ni Grethel," saad nito kaya napatigil ako. Everyone stared back at me, they look shock.

"Magsalita ka, punyeta! Ngayon mo ilabas ang tapang mo sa akin!" sigaw nito... siya si Meggan. Napapahiyang yumuko ako, dahil naramdaman ko ang pagtulo nang luha niya. Nagtatagalog si Meggan.

"Naturingan kang kaibigan ni Meggay pero ikaw pala. Ikaw pala ang bumaril sa kakambal ko."

Umangat ang tingin ko sa kanya. "Bigyan mo 'ko ng ebidensya na ako nga ang gumawa no'n kay Meggay, tsaka ako maniniwala sa mga sinasabi mo."

"Then, I'll show you what I got! I will show you the evidence that I saw!" saad nito at padabog na umalis.

Napatingin ako kay Phoebe, nagtatanong ang mga mata nito sa'kin at ramdam ko rin ang tensyon naming lahat. I can't believe that woman! Sisiraan niya pa ako!

"You did it? Binaril mo si Meggay? Why did you do that? Kaya malinis ba ang lahat dahil ikaw pala? Kaya mo ba pilit inaalis si Meggay sa landas namin ni Savannah kasi ikaw ang bumaril? Kaya ayaw mong hanapin ang pumatay sa kanya kasi ikaw pala ang gumawa no'n?!" She asked while shouting, Caelum tried to calm her down.

Hindi ako makasagot. Hindi ko alam ang isasagot sa kanya, hindi ako magsasalita hangga't wala ang ebidensya ni Meggan.

They don't have any proof that state that it's me.

"Magsalita ka! Tangina ka!" Dinuro ako ni Phoebe, namimilibis na rin ang luha nito sa mga mata niya. Mabuti at walang tao dito dahil gabi na.

"Bakit... bakit mo ginawa iyon? Why did you kill my best friend?!" sigaw nito sa akin, niyakap siya ni Caelum. Masama ito sa anak niya.

"Olivia..." River whispered my name.

"Putangina mo, Olivia!" sigaw nitong muli sa akin. "Balikan mo iyong alala ni Meggay na kasama ka! Balikan mo lahat ng ginawa niyang tulong para sa'yo! She didn't leave you! She didn't even leave you when you got kidnapped by your own father! Wala siyang galit sa'yo! Mahal ka niya." She sobbed so loudly. "Then, you shot her! You shot Meggay in front of her man! You shot her while watching Patricio marrying Grethel!Pinatay mo siyang nasasaktan! Hindi ko alam paano kita ituturing na kaibigan pa, putangina!" asik nito kaya namilibis ang luha sa mata ko.

"Please, hindi ko ginawa iyon," sagot ko, matalim ang mata ni Phoebe habang nakatingin sa akin. "Maniniwala ka sa kanya? All she did was to ruin us! To destroy things we built!"

"Tama na... Ayoko na maging kaibigan ka pa. Tara na, Caelum," saad nito at kinuha ang bag niya, sabay silang umalis ni Caelum.

Napatakip ako sa buong mukha ko at umiyak nang umiyak, yumakap na lang si River sa akin. Umiyak ako sa dibdib niya.

Unknown Someone P.O.V

Natawa ako nang sarkastiko at pinanood silang mag-away away, dahil lang naman sa sinabi ko. I smirked, seeing it.

Ryan texted me. He found the video, the one who shot me, It's Olivia. He finally found who's the real killer. Grethel just got set-up to ruined their family.

Nilagok ko ang beer na hawak at naawang tiningnan si Phoebe, kalaunan ay tumawa rin.

"Akala mo inosente 'tong si Phoebe kahit ang totoo ay may kasalanan din siya." I laughed because of it. I inhaled the smoke in the cigarette before blowing it out.

"Madam two, I'm still conducting some of the footage. Are you okay ba, Madam two?"

"Of course I am. Matagal ng hindi ko sila tinuring na kaibigan. Ang nararamdaman ko ay galit, poot at lungkot"

"Madam two, 'wag kayong ganyan. Hindi ba't bawal iyon? 'Wag kayong masyadong magalit sa kanila." Pagpapa-alala ni Ryan.

"They made me like this, Ryan." I said and ruffled his hair, mas bata siya sa'kin... 23 years old lang siya pero napaka talino niya.

"They made me monster who wants to kill them. Do you know how much I love them, right? But dati na iyon, wala na sa'kin iyon, wala ni katiting pagmamahal pa ang natitira para sa kanila... ang tanging gusto ko ay paghihiganti."

It's already blinding me. The revenge is blinding me so I want them to die. I want them to suffer the way I suffer. I'm the nightmare and ready to kill them.

"Gusto niyo ng ice cream, Madam two? Napapagaan kasi ako ng ice cream kaya binili kita ng ice cream! Cornetto lang ang meron sa seven eleven eh," saad niya at inabot sa akin ang isang chocolate cornetto.

"Basta, Madam two, kapag masama ang damdamin mo o nakakaramdam ka nang lungkot. Kumain ka lang ng ice cream. It  can make you happy! Nagagawa niyang mapasaya ako," dagdag nito at kumain ng ice cream. I smiled, Binuksan ko ang Cornetto at kumain ng ice cream.

"Sa tingin mo kumusta si Patricio? Naloko siya ni Grethel, naloko niya rin ako," I whispered, Ryan looked at me with those innocent eyes.

"Gusto niyo po bang pasabugin ko ang ulo ni Grethel?"

Natawa ako at umiling. He's so bold.

"Sa tingin ko ay ayos lang si Patricio lalo't nandyan ang anak-anakan niyang si Hannah, Madam two. I saw them living in your old condo, ayaw ng anak ni Grethel si Grethel. Ikaw daw ang gusto niyang maging nanay," dagdag nito, seryoso kong tiningnan ang mga itim na ulap sa langit.

"Hangga't bumabalaytay ang dugo ni Grethel sa dugo ni Hannah ay hindi ko siya matatanggap bilang anak, at hindi ko rin gusto na makipagbalikan kay Patricio dahil wala silang kwentang lahat."