Wat na de trouw?

Deel 58

Toen hoorden ze het toilet doorspoelen en zagen ze Scott die uit de wc kwam. “Ah, daar ben je! Ben jij nu weeral naar de wc geweest? Je bent daarnet toch nog maar geweest?”, vroeg Vince hem verbaasd. “Oei, zoveel stress voor Camille?”, lachte Caro. Scott begon te blozen. “Ja dus”, zei Caro lachend. “Het komt wel goed, ze gaat sowieso een koppel willen worden met jou!”, zei Caro aanmoedigend. “Ja, geen stress, je kent haar toch al lang?”, zei Vince. “Ja, dat is het juist, ik ben al eens met haar samen geweest en dat liep niet bepaald goed af…”, zei Scott teleurgesteld. “Ja sorry maar…”, begon Vince maar Scott onderbrak hem. “Het is ok, dat is al lang uitgepraat”, zei Scott die hem een vuistje gaf. “Voila, nu is het helemaal anders, dus het komt wel goed. Je moet niet te veel stressen”, zei Caro chill en ze lachte eens. Vince en Scott moesten ook lachen. “Het was precies wel gezellig boven hè? Ik hoorde de jullie giechelen tot beneden”, zei Scott plagend. Vince knipoogde eens naar Caro. Scott zei dan: “En hoe is het nu met jou, voel jij al beter?” “Ja, gaat wel. Op dit moment voel ik me redelijk goed want ik heb bijna de hele dag geslapen vandaag. Dus ik ben helemaal klaar voor een feestje!”, zei ze enthousiast. “Je weet toch nog wel wat je belooft hebt hè?”, vroeg Vince serieus. “Jaja, ik zal het tegen jou zeggen als ik me niet goed voel en even gaan liggen”, zei Caro zuchtend. “Flink zo!”, lachte Vince en gaf haar een kus. Caro lachte en vroeg: “Zijn de anderen hier nog niet?” “Nee, nog niemand”, antwoordde Scott. “Nog steeds niet, het is wel al bijna 19.00 uur hè”, zei Vince. “Relax Vince, ze komen wel het is nog maar 5 voor 7 dus ze zijn nog niet te laat”, zei Scott. “Ja Vinnieboy, relax nu toch eens”, plaagde Caro hem. “Hey! Je had beloofd om mij niet meer zo te noemen!”, zei Vince. “Oeps vergeten”, giechelde ze en ze liep terug weg naar boven. Vince ging weer achter haar aan en Scott bleef terug alleen achter. Maar hij vond het wel schattig hoe ze elkaar plaagden, dit wil hij ook met Camille, dacht hij. Caro liep helemaal naar boven, naar de kamer van Vince. Daar pakte ze een kussen van het bed om zich te verdedigen. Maar dat hielp totaal niet want Vince was veel sterker dan haar en kon haar dus makkelijk op het bed gooien. Daar lagen ze dan, Vince lag op Caro en begon haar te kietelen. Omdat hij ondertussen wel al wist dat dat haar zwakke plek was. Caro kon niet stoppen met lachen en ze probeerde Vince van haar af te duwen maar dat lukte niet, hij was veel sterk. Tussen het lachen door smeekte ze hem om te stoppen maar dat was Vince absoluut niet van plan, hij ging maar door met kietelen. Caro kreeg zelfs tranen in haar ogen van al dat lachen. *Tringgg* De bel van de voordeur ging, daar zullen de eerste gasten zijn. Scott ging opendoen omdat Vince & Caro nog steeds boven waren, je kon Caro horen lachen tot beneden. Scott werd er instant gelukkig van om hen ook terug gelukkig te zien (en te horen). Het was Camille, die als eerste aankwam. Toen Scott de deur opendeed wist hij even niet wat zeggen als hij Camille zag staan in een wondermooie jurk. Hij stotterde een beetje: “He-Hey Ca-Camille!” Camille bloosde en zei: “Hey, Scott!” Hij herpakte zich en zei enthousiast: “Kom maar binnen, je bent eerste!” “Danku”, lachte ze. Daarna wisten ze even niet wat ze tegen elkaar moesten zeggen tot Camille vroeg: “Is Vince hier niet?” “Ah jawel hoor die is nog boven samen met Caro. Ik zal hen even gaan halen, ga maar al naar de woonkamer hoor, ik ben direct terug!”, zei Scott waarna hij vlug de trap opliep. Hij kwam boven en hoorde hen nog steeds giechelen. Hij gunde hen wat privacy dus bleef hij voor de deur van Vince zijn kamer staan en riep: “Vince? Caro? Komen jullie? Camille is hier!” “Ja, we komen!”, riep Vince terug. Scott ging terug naar beneden en Vince ging van Caro af. Ze moest wel even serieus bekomen, hij had haar nog nooit zo lang gekieteld. Nadat ze allebei uitgelachen waren gaven ze elkaar nog een lange kus en gingen ze ook naar beneden. Toen ze in de living kwamen liep Camille direct op hen af en zei ze: “Ohh, ik ben zo blij dat jullie terug een koppel zijn!” ze gaf hen beiden een knuffel en Caro & Vince keken nog eens verliefd naar elkaar. “En hoe gaat het nu met jouw?” vroeg Camille dan aan Caro. Caro wou net antwoorden maar de bel onderbrak haar. “Ik doe wel open!”, riep Vince die al richting de voordeur liep. Deze keer stonden Lenn & de andere boys voor de deur. “Hey Vince, klaar voor een feestje!?”, riep Lenn enthousiast. “Tuurlijk!”, antwoordde hij en ze gaf elkaar een vuistje. De jongens gingen ook allemaal naar de living en Scott bood ondertussen iedereen die er al was een drankje aan en zette de muziek wat luider. Ondertussen kwam ook de rest van de klas toe, alleen Nona, Yemi & Maria ontbraken nog. Caro was nog steeds gezellig met Camille aan het praten toen Vince terug bij haar kwam staan. Caro vroeg aan hem: “Is iedereen hier al?” “Neen, Nona, Yemi & Maria zijn er nog niet”, zei Vince. “Oei, das raar, Yemi & Maria zijn bijna nooit te laat, zeker niet op feestjes”, zei Caro aarzelend. “Ja, Nona ook niet, die is er altijd als de kippen bij”, zei Camille. “Misschien moet je één van hen is een berichtje sturen om te vragen waar ze blijven…”, zei Vince. “Ja, das een goed idee, ik zal een berichtje naar Yemi sturen, die antwoord altijd direct”, zei Caro terwijl ze naar haar gsm grabbelde.