Wat na de trouw?

Deel 13

Bij Titin
Caro & Vince belden aan bij Titin want ze kwamen Caro haar vuile jurk brengen. Titin deed open: “Dag Carootje! En Vince natuurlijk ook!” “Hey Titin!”, zei Caro. “Dag mevrouw!”, zei Vince beleefd. “Mevrouw? Zeg toch gewoon Titin, mevrouw klinkt zo oud hè”, lachte Titin. “Haha ok.”, lachte Vince. “Mogen we binnenkomen, Titin?”, lachte Caro. “Ah ja natuurlijk, kom toch binnen!”, zei Titin. Ze gingen naar de woonkamer terwijl Caro & Vince in de zetel gingen zitten kwam Titin uit de keuken met wat koekjes, ze vroeg: “Ik heb daarstraks koekjes gebakken, willen jullie er eentje?” “Euhh… Nee danku, Titin.”, zei Caro met een lachje. “Geef mij er maar eentje”, zei Vince. Vince nam een koekje en nam een grote hap maar hij spuwde het meteen terug uit. “Wow, die zijn zout!”, riep hij. “Oeps, heb ik nu weeral het zout- & het suikervat omgewisseld!” Caro & Titin moesten lachen. “Waarom zitten jullie nu te lachen?”, vroeg Vince onbegrijpend. Caro legde het hem uit terwijl ze nog steeds moest lachen: “Titin bakt regelmatig koekjes maar die mislukken iedere keer opnieuw. De ene keer laat ze de koekjes aanbakken, de andere keer wisselt ze de ingrediënten om. Ik weet dat ondertussen wel al dus ik laat eerst iemand anders voorproeven.” “Ah zo zit dat, je weet toch wel dat ik jou nog steeds moet terugpakken eh, dus dat wil zeggen dat ik jou straks nog langer mag kietelen.”, zei hij terwijl hij haar weer een beetje kietelde. Caro ging een beetje verder van Vince zitten zodat hij haar niet meer kon kietelen. “Amai Vince, ik zie dat je Caro haar zwakke plek al gevonden hebt”, knipoogde ze naar Vince, hij knikte en ze moesten allebei lachen. “Ja kom, tis al goed eh.”, zei Caro die ook wel een beetje moest lachen. “Heb je jouw jurk nu bij, Carootje?”, vroeg Titin nadat ze gestopt was met lachen. “Ja, waar mag ik ze leggen? En nog eens bedankt dat jij ze wilt wassen.” “Dat is toch niks, geef ze maar aan mij ik gooi ze straks wel in de wasmachine en die vlek zal er zo wel uitgaan.” “Ik wil jou ook nog eens bedanken, Titin”, zei Vince. “Waarvoor dan?”, vroeg Titin. “Dat ik hier mag blijven slapen als mijn vaders op huwelijksreis zijn. Daar doe je mij en mijn vaders een groot plezier mee!” “Dat is een kleine moeite en ik denk dat jij precies niet de enigste bent die dat heel leuk vind. Want ik zie ons Carootje hier voor mij zitten met een hele grote smile op haar snoetje! Is het niet, Carootje?” “Wel, eigenlijk vind ik het niet zo leuk dat hij hier blijft slapen…