Wat na de trouw?

Deel 17

Na het eten
Vince & Caro deden samen de afwas. Nu ja… van afwassen kwam er niet veel in huis. Ze waren meer aan het kussen dan aan het afwassen. Olivier & Philippe kwamen naar de keuken om te kijken waarom die twee zo stil waren en soms eens giechelden. Philippe kuchte eens luid en zei daarna al lachend: “Zeg, de afwas gaat wel vanzelf niet gedaan raken hè.” Caro moest lachen en zei: “Sorry Philippe maar het is Vince die mij afleid.” “Jij vond het anders ook wel plezant hè vlinder”, zei Vince die haar weer een kus gaf. Philippe & Olivier lachten. “Ja sorry papa’s we zullen verder doen”, zei Vince terwijl hij Caro nog een paar kusjes gaf in haar nek. “Jaja ik zie het, dat het gaat lukken. Kom maak dat jullie naar boven zijn. Ik doe de afwas wel verder anders staat hij hier morgen nog.”, lachte Philippe terwijl hij de handdoek afnam van Vince. “Neenee sorry, nu zullen we ons echt concentreren papa”, zei Vince serieus maar hij kon zijn lach niet inhouden want Caro was naar hem aan het kijken met ondeugende oogjes. “Ja, niet dus. Kom, maak het maar gezellig met jullie twee voor de laatste avond dat jullie bij elkaar mogen slapen.” “Ja door wie zou dat nu komen dat het de laatste avond is”, zei Vince een beetje geërgerd. “Ja Vince sorry, maar wij & Titin vonden dat het beste voor jullie beiden.” “Ja dat weten we al van Titin, zij heeft het ons verteld”, zei Vince. “En wat was jullie reactie? Je ging mij dat nog zeggen maar aan je reactie te zien denk ik dat ik het al weet”, zei Philippe. “Ja papa wat had je nu gedacht. We waren er eerst inderdaad niet echt blij mee. Maar we hebben beseft dat dit misschien toch het beste is voor onszelf en voor onze relatie.” “Ah dan is het goed”, zeiden Olivier & Philippe. “Mogen we dan nu naar boven?”, vroeg Vince ongeduldig. “Ja, jullie moesten al weg zijn maar onthoud dat de volgende keer de afwas wel voor jullie is hè!”, riep Philippe naar hen maar ze waren al weg naar boven.
Op de kamer van Vince
Vince & Caro lagen op bed in elkaars armen maar Caro bedacht zich dat ze haar spullen nog moest wegleggen. Ze wilde uit bed stappen maar Vince hield haar tegen en vroeg: “En waar denk jij naartoe te gaan?” “Ik ga eerst mijn spullen nog wegleggen daarna ben ik helemaal van jou”, zei ze tegen Vince en ze gaf hem al lachend een kus. “Ok, maar haast je wel een beetje.” “En waarom?”, vroeg Caro lachend. “Dan ben je nog wat langer van mij”, knipoogde hij naar haar, ze moest lachen en gaf hem nog een kus. Terwijl Caro haar spullen weglegde scrolde Vince wat op Instagram. Hij bleef opeens staren naar zijn scherm. Na een tijdje had Caro het door dat hij gewoon bleef staren naar zijn gsm en dus vroeg ze: “Amai, ben ik niet interessant genoeg misschien om naar te kijken?” Vince moest lachen maar gaf geen antwoord. “Wat valt er te lachen?”, vroeg ze al lachend. Hij lachte weer maar zei niets dus Caro besloot om te kijken wat er zo interessant was op zijn gsm. Hij zat te kijken naar foto’s van haar. “Zeg, mij zo stalken. Ik denk dat ik naar de politie zal moeten gaan om dat te melden”, lachte ze. “Dat kan niet want ik mag jou stalken”, lachte hij. “Oh ja en waarom dan?”, vroeg ze nieuwsgierig. “Omdat jij mijn knapste, liefste, allermooiste vriendin bent natuurlijk!” “Slijmbal”, lachte ze. Ze gaf hem een kus en wou haar laatste spullen nog verder wegleggen maar Vince nam haar hand vast en hield haar tegen. Lachend zei ze: “Allee Vince, laat mij los. Ik moet nog maar een paar dingen wegleggen en dan ben ik helemaal van jou!” Hij lachte en zei: “Nee, dat kan wachten maar ik kan niet meer wachten.” Hij trok Caro op bed en ging op haar liggen zodat ze niet meer weg kon. Hij begon haar te kussen tot hij opeens aan iets moest denken. Caro zag het en vroeg glimlachend: “Oei, krijg ik geen kusjes meer.” “Jawel, maar ik moest ineens denken aan iets.” “Aan wat dan?”, lachte ze. “Wel, ik dacht er opeens aan dat ik jou nog moest terugpakken!” En hij begon haar te kietelen, deze keer heel lang tot Caro toch wist te ontsnappen, ze liep lachend weg naar de badkamer. Ze sloot zich op zodat hij niet naar binnen kon. Vince hoorde Caro lachen en vroeg al plagend: “Oei, wat is er vlinder, je hebt toch geen last van kietels hoop ik?” Caro giechelde nog steeds maar zei niets. Vince liet haar wat bekomen en ging terug naar zijn kamer. Omdat Caro nu toch in de badkamer was besloot ze haar pyjama al aan te doen.