Wat na de trouw?

Deel 51

Het was Titin natuurlijk die terug was om Caro op te halen. Titin was zo blij toen ze hen zag kussen als ze binnenkwam, ze bleef even kijken naar hen en zei toen lachend: “Amai, tis hier precies gezellig zo zonder mij hè Caro?” Vince & Caro schrokken zich rot en stopten meteen met kussen. “Omg, Titin! Ons zo doen schrikken!”, zei Caro heel geschrokken. “Ja hoelang sta jij daar al, want wij hebben je niet horen binnenkomen!”, zei Vince die ook even moest bekomen. “Ja dat heb ik gemerkt dat jullie mij niet hoorden, jullie waren druk bezig met ‘praten’…”, knipoogde Titin. Caro & Vince keken even met een klein lachje naar elkaar. “Dus ik veronderstel dat jullie ‘gesprek’ goed verlopen is of heb ik het mis want ja ik weet het toch niet zeker hoor, het kan zijn dat ik fout ben hè”, lachte Titin. Vince & Caro bloosden een beetje maar ze konden er wel om lachen. “Zeg Carootje wanneer mag je nu eigenlijk naar huis?”, vroeg Titin dan. “De dokter zei dat ik ten laatste om 19.00 uur hier moet weg zijn”, zei Caro. “Ok en wat zei de dokter nog?”, vroeg Titin. “Hij zei dat ik de komende week nog veel moet rusten zodat mijn lichaam voldoende kan herstellen”, zuchtte Caro. “Carootje, je moet niet zo zuchten, het is voor je eigen goed. Een weekje rust zal deugd doen en de week nadien mag je gewoon terug alles doen maar nu moet je echt luisteren naar wat de dokter zegt”, zei Titin. “Ik heb het haar ook al duidelijk proberen maken… maar ons Carootje hier is een beetje koppig”, zei Vince terwijl hij zijn arm rond haar legde. “Ja, hoe zou je zelf zijn als je een hele week niks mag doen behalve in je bed blijven liggen? Dat is gewoon zo saai, ik wil iets doen! Ik heb geen zin om tijdens de herfstvakantie gewoon alleen in mijn bed te liggen”, zei Caro teleurgesteld. “Maar Carootje toch, ik ben er toch nog om jou gezelschap te houden? En Vince die is er toch ook want die blijft toch 3 weken bij ons omdat zijn ouders op huwelijksreis zijn, dus je zal helemaal niet alleen zijn!”, zei Titin om Caro wat proberen op te vrolijken. “Ja tuurlijk ga je niet alleen zijn, ik ben er altijd om jou gezelschap te houden. En wees gerust je zal je echt niet vervelen hoor, daar zorg ik wel voor!”, knipoogde Vince. Caro gaf hem een knuffel. Na die knuffel vroeg Titin aan Caro: “Heb je jouw spullen al gepakt om te kunnen vertrekken?” “Euhh nee, dat gingen we net doen maar euhh ja…”, lachte Caro naar Vince. “Jaja ik snap het al, jullie waren te druk bezig met ‘praten’…”, lachte Titin. Vince fluisterde in Caro haar oor: “Ik vond dat ‘praten’ wel best leuk hoor, dat moeten we vaker doen.” Caro lachte en begon te blozen. “Ja ok, gaan we mijn spullen nu nog inpakken of hoe zit het?”, vroeg Caro om van onderwerp te veranderen. Titin & Vince moesten lachen. “Ja, je hebt gelijk. Wij zullen jouw spullen wel nemen, blijf jij maar zitten en het is toch niet zoveel want je bent hier maar 1 nacht geweest”, zei Titin. Vince & Titin namen haar spullen en na vijf minuten waren ze al klaar. “Zo, ik denk dat we alles hebben, kijk jij nog eens na Carootje?”, vroeg Titin die de zak aan haar gaf. Caro keek grondig of ze alles bijhad en zei dan: “Ja, ik denk dat ik alles heb.” “Ok, gaan we dan vertrekken?”, vroeg Titin. “Ja, hoe sneller ik hier weg ben, hoe beter want het geeft mij hier ook allemaal slechte herinneringen van toen mama hier lag in het ziekenhuis…”, zei Caro droevig terwijl ze eens aan de ketting prutste die rond haar hals hing & die van haar mama was. Het bleef even stil tot Vince zei: “Kom, we zijn weg.” Vince gaf Caro een hand & gaf haar een kus op haar hoofd. Met z’n drieën gingen ze naar buiten.
10 minuten later
Rond 18.00 uur waren ze al thuis. Titin ging naar de woonkamer en Vince & Caro gingen samen naar boven. Vince had ook de zak met Caro haar spullen in meegenomen naar boven, hij zette die op Caro haar bureau. Toen Caro haar kamer binnenkwam plofte ze meteen op haar bed, ze haalde haar gsm uit haar jas en legde die op haar nachtkastje. Nog geen seconde later ging haar telefoon al af. *Tringgg* “Pff, wie is dat nu weer? Kan niemand mij gewoon even 5 minuten met rust laten?”, zuchtte ze. Ze nam haar gsm & keek wie er belde: “Tis papa, waarschijnlijk om te vragen hoe het met me gaat…” Vince kwam naast haar zitten en vroeg: “Ga je niet opnemen?” “Pff nee, ik heb er nu ff geen zin meer in, ik bel hem straks wel terug”, zuchtte ze terwijl ze met haar hoofd op Vince zijn schouder ging liggen. Vince deed zijn arm om haar heen & kuste haar op haar voorhoofd. Ze bleven zo eventjes zitten maar een minuut later belde Peter nog eens. Caro wilde weer gewoon afduwen maar Vince zei: “Zou je niet beter gewoon opnemen dan ben je er nu al vanaf en moet je hem straks niet meer bellen.” “Ja, je hebt misschien wel gelijk…”, zei Caro die dan uiteindelijk toch opnam. Ze zette het op speaker dan kon Vince ook meeluisteren.

HET GESPREK:
Peter: “Ah Carolientje eindelijk!” Caro: “Hey papa.” Peter: “Alles ok met jou? Titin heeft mij alles verteld, ik was zo ongerust!” Caro: “Ja papa alles is in orde! Ik ben net terug thuis van het ziekenhuis en ik moet nu een weekje rusten.” Peter zuchtte. Peter: “Oef gelukkig, wat is er daar nu eigenlijk allemaal gebeurd Carolientje?” Caro: “Pff papa, ik heb nu geen zin om erover te praten, ik ben moe.” Peter: “Ok dat snap ik. Maar ik moet wel nog iets zeggen Caro…