Wat na de trouw?

Deel 35

Ondertussen bij Vince
Vince ging bijna vertrekken naar de laatste training voor het rugbytoernooi, hij ging eigenlijk wel een halfuur te vroeg zijn maar thuis liep hij toch de muren op omdat hij hoopte dat zijn plan ging lukken met Merel. Maar toen hij net op het punt stond om naar buiten gaan hield Philippe hem tegen: “Waar ga jij naartoe als ik vragen mag? Ah wacht ik weet het al, jij gaat naar Caro zeker?” “Euhh… nee.” “Oei, is er iets gebeurd tussen jullie, je kijkt zo droevig?” “Tis gedaan tussen ons ok!” “Oh sorry jongen dat wist ik niet… Maar komt het door wat er allemaal gebeurd is met Merel?” “Ja…”, zuchtte Vince. “Kom vertel, ik heb tijd”, zei Philippe toen hij ging zitten in de zetel en teken deed dat Vince ook naast hem moest komen zitten. “Sorry Philippe, ik heb nu echt geen tijd, ik moet naar de training.” “Heb jij training, daar wist ik niks van?”, vroeg Philippe verbaasd. “Ja, de coach heeft een extra training ingelast omdat ze de vorige training niet goed vond.” “Ah ok, wanneer heb je training?” “Van 16u tot 18u, dus mag ik dan nu vertrekken?”, vroeg Vince zenuwachtig. “Nee wacht, je hebt nog een halfuur dus kom… Vertel! Wat is er nu precies gebeurd tussen jou & Caro?” Vince ging dan toch maar zitten naast Philippe omdat hij wist dat hij er toch niet aan ging kunnen ontsnappen. Hij vertelde het hele verhaal van het begin tot het einde aan Philippe. Daarna zei Philippe: “Gaat het een beetje met jou jongen? Ik vind het zo erg voor jullie allebei.” Vince antwoordde niet maar kreeg wel tranen. “Och jongen, het komt wel goed, jullie zijn voor elkaar gemaakt, dat ziet iedereen! Praat zaterdag gewoon eens goed met elkaar!”, bemoedigde Philippe hem. “Danku papa maar nu moet ik echt vertrekken. Tot straks, euhh… ik ga misschien iets later thuis zijn, ik blijf waarschijnlijk nog wat hangen met de boys na de training.” Dat laatste was natuurlijk een leugen… “Ok, tot straks jongen!”, riep Philippe hem nog na.
Op het sportveld van het SAS
Vince kwam aan, nog op tijd gelukkig, de training begon over 10 minuten, hij zag dat bijna iedereen er al was. Scott kwam naar hem toe: “Ah, daar ben je!” “Ja, er was nog iets tussengekomen voor ik vertrok… Maar ik ben toch nog op tijd?” “Ja… Maar wat was er dan nog tussengekomen?” “Ik heb alles moeten uitleggen aan Philippe over wat er gebeurd is tussen mij & Caro, hij had door dat er iets was…” “Ow en wat heb je gezegd?” “Ja, de waarheid hè, slimme. Maar nu ander onderwerp liefst…”, zei Vince die zuchtte. “Komt goed bro maar… Nog even over Caro…” “Huh, is er iets met haar ofzo?!”, vroeg Vince bezorgd. “Ja en nee…” “Hoezo, wat bedoel je ‘ja en nee’?! Scott, als er iets is gebeurd met haar, wil ik dat NU weten!” “Kalm Vince, er is niks gebeurd met haar… Maar ik heb wel met haar gesproken…” “Waarom?”, vroeg Vince. “Omdat ze mij moest spreken over Camille.” “Ahh… En wat zei ze?”, vroeg Vince die nu al een beetje gekalmeerd was. “Ze zei dat Camille ook gevoelens had voor mij want ze had het aan haar gevraagd. Daarna zei Caro dat ik zo snel mogelijk dat feest moest organiseren.” “Das goed nieuws hè, zie nu maar dat je snel dat feest inplant want het is beter dat jij de eerste stap zet, dat is romantischer.” “Dat zei Caro ook, zij vindt dat ook romantischer en toen ze dat had gezegd zat ze helemaal met haar gedachten ergens anders…” Vince bleef stil. “Ze was met haar gedachten bij jou Vince! Ik vroeg haar wie op de trouw de eerste stap had gezet, ze begon te vertellen dat ze naar jou toeging om jou te bedanken dat je haar mama had geholpen met die brieven. En dat jij haar toen kuste, terwijl ze dat vertelde begon ze zelfs een beetje te glimlachen.” Vince lachte ook even toen Scott dat vertelde. “Vince… ze denk echt de hele tijd aan jou en ze heeft spijt dat ze het heeft uitgemaakt, dat heeft ze me zelf verteld toen ze in tranen uitbarstte!” “Vince liet toen ook een traan. “Kijk Vince, jullie zien elkaar doodgraag, dat ziet iedereen! Dus praat zaterdag echt een goed met elkaar, beloof het alsjeblieft! Caro heeft het ook beloofd dus alles komt goed!”, overtuigde Scott hem. “Ok, ik beloof het maar nu echt ander onderwerp, ok?”, zei Vince die zijn tranen wegveegde. “Ok. Alles nog in orde, voor je plan straks met Merel?” “Ja, ik denk van wel, Merel is hier dus het zou niet kunnen misgaan, alleen als ze niet wilt zeggen waarom ze dat allemaal gezegd heeft over ons…” “Ze zal het wel moeten zeggen of we stappen naar de politie. En ik zal je wel helpen”, zei Scott. “Bedankt gast, echt!”, zei Vince die hem een vuistje gaf. “Ok, kom we gaan trainen, ff verstand op nul, nu focus op het toernooi van vrijdag want dat is ook belangrijk hè!” “Ja, je hebt gelijk!”, zei Vince terwijl ze begonnen met toertjes lopen.
Na de training
“Stop maar jongens! Tis goed voor vandaag, jullie mogen 5 minuten vroeger stoppen omdat jullie goed jullie best gedaan hebben! Goed gedaan! Dit was echt een goede training! Nu zijn jullie echt klaar voor ‘The Finals’! Bedankt & ik zie jullie vrijdag op het toernooi!”, zei Mevr. Crabs blij toen de training gedaan was. Iedereen had gedaan met trainen, ook de meisjes, dus ze gingen allemaal naar huis, behalve Vince, Scott & Merel natuurlijk. “Klaar om je plan uit te voeren?”, vroeg Scott aan Vince toen Merel nog even aan het praten was met Camille & de rest. “Ja, ik hoop dat het gaat lukken, ik ben wel echt zenuwachtig.” “Het komt goed, ik ga je helpen.” “Merci maat! Zeg, maar waar is Merel nu, daarnet stond ze toch daar bij Camille & de anderen te babbelen!?” “Wow ja, waar is die nu!?”, zei Scott die Merel ook niet meer zag. Ze begonnen om zich heen te kijken maar ze zagen haar nergens meer…