Wat na de trouw?

Deel 54

Ze gingen kijken waarom iedereen van hun klas zo op een troep stond rond dat bankje. Toen ze dichterbij kwamen hoorden ze dat Yemi luid aan het praten was. Het leek of hij iets aan hun klas aan het uitleggen was want de klas luisterde maar wisselden af en toe een woord met elkaar. Toen Vince & Scott bijna bij hen waren had Nona hen al opgemerkt, ze riep: “Kijk Vince is daar!” Opeens liep heel de klas zijn richting uit. Ze begonnen allemaal vragen te stellen maar Vince verstond er maar weinig van omdat ze luid door elkaar aan het praten waren. Scott zag het allemaal gebeuren en riep: “Wow rustig iedereen! Wat is hier aan de hand?” Ze begonnen weer door elkaar te kibbelen. “SSTTT! Kan iemand zeggen wat hier hemelsnaam aan de hand is?”, riep Vince deze keer. Yemi die zat nog met Maria aan het bankje. Hij probeerde zo onopvallend mogelijk weg te glippen maar Maria had hem door. “Hey pannenkoek, waar ga jij heen?”, vroeg ze. “Euhm, ik moet opeens heel dringend naar de wc, daaag!”, mompelde Yemi terwijl hij wilde weglopen. “Neenee, niks van pannenkoek! Jij hebt dit veroorzaakt dus jij kan dit ook gaan oplossen nu”, zei Maria streng. “Maar Maria, ik moet echt heel dringend…” Vince hoorde half & half het gesprek tussen Yemi & Maria, hij riep naar Yemi: “Yemi!? Kan jij uitleggen wat hier allemaal aan de hand is?” Yemi schrikte op en zei: “Wel, ik euhh…” “Zeg het nu gewoon pannnenkoek!”, zei Maria. “Ok, sorry Vince maar ik heb het iedereen al verteld dat jij & Caro terug een koppel zijn. Het spijt me, maar ik kon mijn mond echt niet meer houden, je weet dat ik dat niet goed kan. Sorry, ben je nu kwaad?” Vince zweeg even maar zei dan: “Nee, ik ben niet boos op je Yemi. Maar we hadden het wel liever zelf verteld…” “Dus jullie zijn echt terug samen?”, vroeg Camille voor de zekerheid. “Ja”, glimlachte Vince. “Ohhh”, riep Nona blij. Iedereen lachte. “Ok goed, nu we hier toch allemaal samen staan willen ik & Vince jullie…” Scott kon niet uitspreken want Nona onderbrak hem. “Niet iedereen is hier, Caro niet & Merel ook nog niet”, merkte Nona op. “Ja, Caro die…”, begon Vince maar ook hij werd onderbroken, deze keer door Yemi. “Je hoeft het niet meer uit te leggen hoor, dat heb ik al gedaan. Ik heb het hele verhaal wat jullie gisteren aan mij verteld hebben via FaceTime, ook aan hen verteld”, zei Yemi met een klein beetje schuldgevoel. “Dat had ik wel kunnen verwachten, maar ja dat is dan goed voor mij dan hoef ik het niet meer voor de zoveelste keer uit te leggen”, lachte Vince. De anderen lachten ook mee. “Maar jullie weten dus ook wat Merel allemaal gedaan heeft?”, vroeg Vince. “Ja, we weten alles al en we vinden het echt niet ok wat ze gedaan heeft!”, zei Camille kwaad. “Nee inderdaad, wat een bitch!”, riep Yemi. De anderen waren het met Yemi eens. “Daar zul je ze hebben de bitch!”, zei Camille terwijl ze wees in de richting van Merel die de speelplaats kwam opgelopen. Zo wat meer als de helft van de klas liep kwaad in de richting van Merel, met Camille op kop. Vince, Scott & nog een paar anderen keken toe hoe Merel werd uitgescholden. Vince & Scott vonden het best grappig, Scott zei: “Das nu haar verdiende loon!” Ze moesten allebei lachen. Ze zagen dat Merel weg, de school uitliep. Toen kwam de klas terug en Camille zei: “Zo, van die bitch zijn we ook verlost!” Iedereen lachte totdat Nona vroeg: “Wat wou jij nu eigenlijk net vertellen Scott?” “Ah ja dat… Wel ik & Vince willen jullie uitnodigen voor een feestje vanavond bij Vince thuis na ons rugbytoernooi om te vieren dat we gewonnen hebben”, zei Scott blij. “We moeten wel eerst nog winnen hè, voor we iets kunnen vieren”, zei Lenn. “Wij zijn er 100% zeker van dat we gaan winnen, of niet soms boys?”, vroegen Scott & Vince. “Jaaaaaa!”, riepen ze luid. “Dus voila bij deze zijn jullie allemaal uitgenodigd om de herfstvakantie nog eens extra goed in te zetten!”, zei Vince blij. “En gaat Caro ook komen?”, vroeg Yemi. “Ja, ze komt ook”, zei Vince met een verliefde glimlach. “Echt?”, vroeg Yemi ongelovig. “Ja echt! Ik wil jullie wel vragen om vanavond een oogje in het zeil te houden want ze moet eigenlijk nog veel rusten van de dokter. Als je ziet dat ze zich niet goed voelt en ik ben even weg bij haar, kom dan meteen naar mij alstublieft.” “Tuurlijk Vince, we zullen allemaal een beetje op haar letten, je kan op ons rekenen!”, zei Camille en de rest van de klas knikte. “Yess, eindelijk terug ‘One big happy family’!”, riep Nona enthousiast. Iedereen keek haar met een bedenkelijk gezicht aan tot plots de bel ging. *Tringgg* Iedereen ging naar de les.
12.00 uur - Middagpauze
“Wij gaan mijn huis gaan versieren & voorbereiden voor het feestje hè!”, riep Vince toen iedereen uit het lokaal liep om te gaan eten. “Ok, maar wanneer gaan jullie dan eten?”, vroeg Camille. “We eten wel iets kleins tijdens het voorbereiden. Geen zorgen Camille, we zullen niet verhongeren”, zei Scott die daarna een kleine knipoog deed naar Camille. Ze bloosde een beetje. “Wij zijn dan weg hè, tot straks!”, riep Vince terwijl hij & Scott naar de uitgang van de school wandelden. “OMG! Ik heb zo een zin in een feestje!”, zei Nona enthousiast. Ze merkte dat Camille haar niet gehoord had dus vroeg ze: “En jij, Camille?” Camille schrok wakker uit haar gedachten. “Sorry, wat zei je Nona, ik had je niet gehoord…” “Ja dat heb ik gemerkt, was je weer aan het dagdromen over Scott?”, vroeg ze nieuwsgierig. “Huh nee hoezo? Hoe kom je daar nu bij?”, mompelde Camille zenuwachtig. “Ik zie ook wel hoe je altijd naar hem kijkt, zo dom ben ik nu ook weer niet.” “Je ziet spoken, Nona”, zei Camille om Nona op andere gedachten te brengen. “Dat is niet waar want ik heb nog nooit een spook in het echt gezien!”, zei Nona droevig. Camille draaide is met haar ogen en lachte. Terwijl ze verder naar buiten wandelden om te gaan eten, gingen Camille haar gedachten al terug naar Scott.
12.15 uur - bij Vince thuis
Vince deed de voordeur open met zijn sleutel en hij & Scott gingen naar binnen. Philippe kwam hen tegemoet en zei: “Dag jongens, jullie komen het huis versieren zeker?” “Ja klopt, zeg Philippe hebben wij hier niet nog wat versiering in huis liggen, want Caro had alleen nog maar wat slingers en vlaggetjes”, zei Vince. “Ik zal eens boven gaan kijken, ik denk dat we daar nog wel wat hebben liggen”, zei Philippe waarna hij naar boven liep. Vince zette zijn rugzak neer op de keukentafel en haalde alles wat Caro hem gisteren had meegegeven van versiering eruit. Scott deed hetzelfde en haalde al wat hij gekocht had van hapjes en drankjes uit de extra zak die hij bijhad. “We zullen anders eerst vlug iets eten, als we toch moeten wachten op Philippe”, zei Vince toen hij zich neerzette op een stoel aan de keukentafel. “Ja, das een goed idee”, antwoordde Scott. Terwijl ze aten dacht Vince plots aan iets…