Wat na de trouw?

Deel 44

“Nee doe dat alsjeblieft niet! Je betekent zoveel voor ons!”, zei Scott ook wel met tranen in zijn ogen. “Ons!? Wie is ‘ons’? Zie jij hier iemand anders staan in deze kamer!? Nee! Zelfs Yemi of Maria niet, dus veel zal het hen precies niet kunnen schelen als ik terugga naar de Ardennen!” “Caro! Luister! Niemand weet dat jij in het ziekenhuis ligt van onze klas! Alleen Vince, ik & Lenn. Waarom Lenn het weet, dat vertel ik later nog wel. Maar voor de rest weet niemand het! Omdat wij dachten dat jij niet wou dat iedereen wist van de problemen tussen jou & Vince, daarom hebben wij hen niks verteld maar iedereen was heel bezorgd om jou, echt waar! En Yemi het meeste van al!”, zei Scott gemeend. “Echt waar?”, vroeg Caro tussen het huilen door. “Ja Caro, echt waar!”, zei hij terwijl hij haar een knuffel gaf. “Sorry Scott dat ik jullie terug ga verlaten maar ik kan hier niet blijven, door Vince…”, zei Caro huilend. “Caro, Vince ziet JOU graag, echt waar, niet Merel!” Caro zei niets, ze huilde alleen maar. “Caro kijk, ik weet dat jij niks meer over Vince wilt horen of hem wilt zien maar ik moet je echt nog 1 ding laten horen! Daarna laat ik je gerust en moet jij maar kiezen wat je gaat doen…”, zei Scott terwijl hij zijn gsm nam om de opname te laten horen. Scott had de opname gevonden en zei: “Luister nu gewoon even naar dit en oordeel dan zelf maar…” “Wat is dat?”, vroeg Caro snikkend. “Dit is wat er gebeurde woensdagavond vóór dat jij Vince & Merel zag kussen, luister”, zei Scott terwijl hij op PLAY drukte.

OPNAME VAN HET GESPREK TUSSEN MEREL EN VINCE VAN WOENSDAG:
Merel: Wat moest jij nu zeggen? Vince: Ik wil maar 1 ding weten, Merel. Merel: Oei, zo serieus? [lacht] Scott: Merel het is niet om te lachen! Merel: Ok ok, tis al goed. Vince: Waarom heb jij al die roddels verspreid over mij & Caro?! Merel: Oh gewoon. [lacht] Scott: Vind jij het grappig ofzo? Door jou is Vince Caro nu wel kwijt hè! Merel: Oei, is het nu al uit tussen jullie? Ik wist wel dat jullie niet voor elkaar gemaakt waren. Vince: Wat bedoel je daarmee?! Merel: Oh nikske. Scott: Merel als je nu niet gaat zeggen waarom je dit allemaal gedaan hebt, gaan wij met jou naar de politie om je aan te geven! Merel: Ah ja, wat gaan jullie dan aangeven, jullie hebben geen bewijzen. [lacht] Scott: Ah nee? De kranten en het internet staat er vol van en in ieder artikel staat jouw naam vermeld, niet echt slim om je naam er te laten bijschrijven, nu weet iedereen dat jij het was. Merel: Jullie kunnen niks aangeven want ik heb niks strafbaars gedaan! Vince: Ah nee? Al die roddels vertellen achter de rug van mij & Caro, ZONDER onze toestemming… Dat is schending van de privacy! Merel: Ok, tis al goed! Ik heb dit allemaal gedaan omdat ik vind dat jullie geen goed koppel zijn, allee ‘waren’, want ja nu is het toch uit tussen jullie dus mijn probleem is opgelost. Geef toch toe, ik pas toch veel beter bij jou dan die trut van een Caro. [lacht]

“Wtf! Jaloerse bitch!”, riep Caro heel kwaad tussen haar tranen door, toen ze dat hoorde. “Ja, ik weet het… maar stt… luister verder, het belangrijkste moet eigenlijk nog komen…”, zei Scott die Caro nog een knuffel gaf. Ze luisterden verder:

Vince: WAT! HOE DURF JIJ ZOIETS TE ZEGGEN OVER HAAR!? MEREL NU MOET JIJ ECHT EENS GOED LUISTEREN NAAR MIJ! IK HOU ZIELSVEEL VAN CARO, IK ZIE HAAR DOODGRAAG, IK KAN NIET ZONDER HAAR! EN IK BEN HAAR NU KWIJT EN DAT IS ALLEMAAL JOUW SCHULD!!!  Scott: Vince, sla haar niet want anders kan zij jou aangeven bij de politie voor slagen & verwondingen en dat is veel erger dan schending van de privacy! Scott: Vince, denk aan… Caro?? Wat doe jij hier??

“Ja… en toen stond jij daar…”, zei Scott die zijn gsm terug wegstak. Het bleef doodstil, Caro zat voor zich uit te staren en zei helemaal niets. Scott zei uiteindelijk: “Dit moest ik je gewoon laten horen Caro.” Caro antwoordde nog steeds niet. Scott zag dat Caro heel diep in gedachten verzonken was. Hij liet haar even nadenken terwijl hij even naar het toilet ging. Toen hij terugkwam van het toilet ging hij terug zitten. “En?? Wat denk je?”, vroeg hij. Caro antwoordde met tranen in haar ogen: “Scott, ik… ik ben…