Wat na de trouw?

Deel 42

Yemi was echt woedend, niemand had hem ooit al zo kwaad gezien. Vince was onder de indruk van Yemi’s harde woorden. Hij kon Yemi niet echt tegenspreken want Vince wist dat Caro heel erg gekwetst was, hij zweeg dus en dacht aan Caro. “Hoe durf jij Caro opnieuw zo te kwetsen!”, riep Yemi. Toen kwamen Scott en Lenn tussen beiden staan en Scott sprak Yemi aan: “Yemi, het is niet wat je denkt… Je kent de echte waarheid niet!” “Ah nee, de waarheid is dat die rotzak daar, mijn beste vriendin opnieuw superhard heeft gekwetst!”, riep Yemi. “Yemi, tis genoeg, roepen heeft geen zin. Daarmee ga je Caro niet helpen en Vince is Caro gewoon niet waard, je moet geen woorden meer aan hem vuil maken”, zei Maria die Yemi probeerde te kalmeren en hem naar hun plaats meenam. “Je hebt gelijk Maria, weet je wat Vince? Ga gerust verder kussen met Merel maar blijf uit Caro haar buurt! VOOR ALTIJD!”, maakte Yemi hem duidelijk daarna ging hij op zijn plaats zitten naast Maria want de leerkracht kon elk moment binnenkomen. Vince liep weg uit de klas, hij kon al die beschuldigingen niet meer aan. Scott en Lenn gingen achter hem aan. Vince liep richting de uitgang van de school, net voor hij naar buiten wou lopen konden Scott & Lenn hem inhalen en tegenhouden. “Vince het heeft geen zin om weg te lopen van je problemen, door weg te lopen gaan ze niet opgelost raken…”, zei Lenn. “Ik weet het maar tis gewoon door Merel hè! Ik word gewoon beschuldigd voor dingen waar ik niks aan kan doen, zij heeft mij gekust, ik haar niet!” “Dat weten wij, maar de anderen niet hè, zij kennen de waarheid niet. Misschien moet je hen gewoon alles vertellen over wat er gebeurd is de afgelopen dagen, maar echt ALLES dan…”, zei Scott. “Sorry maar dat kan ik echt niet en ik denk niet dat Caro zou willen dat iedereen het weet… En ik ga dat ook niet alleen vertellen hoor”, zei Vince. “Ok, dan moeten jullie het samen vertellen”, zei Lenn. “Serieus? Al vergeten dat ze in het ziekenhuis ligt en dat ze mij haat een nooit meer wilt zien?!”, zei Vince een beetje boos maar vooral heel droevig. “Ow ja sorry was ik even vergeten…”, zei Lenn schuldig. “Misschien moet je gewoon even afwachten wat je gesprek met haar van deze namiddag na school oplevert, niet?”, vroeg Scott. “Ja, Scott heeft gelijk Vince. Ga straks praten met haar en bespreek dan of jullie het gaan vertellen tegen de rest”, zei Lenn. “Ja, we zullen wel zien…”, zei Vince met een zucht. Scott dacht aan de opnames die hij had gemaakt van het gesprek tussen Vince & Merel, die hij deze middag aan Caro ging laten horen. Hij zei zonder erbij na te denken: “Ja, en misschien is het niet eens nodig en komt het wel nog goed tussen jullie. Na deze middag komt het goed tussen jullie 2, daar ben ik 100% zeker van!” “Hoe weet jij dat nu zo zeker? En ik ga toch maar vannamiddag naar haar dus wat bedoel je met ‘deze middag’?”, vroeg Vince niet begrijpend aan Scott. “Euhh… Awel ja, zei ik deze middag? Ow euhh… ik bedoelde natuurlijk deze namiddag”, zei Scott zenuwachtig omdat hij zichzelf bijna verraden had. “Scott, hou toch gewoon je mond!”, zei hij tegen zichzelf in gedachten. “Euhh… ok”, zei Vince die het best wel raar vond van Scott. “Goed, zullen we terug naar de klas gaan?”, vroeg Scott om van onderwerp te veranderen. “Ja best wel want die van wiskunde zal er niet mee kunnen lachen dat we te laat zijn in haar les”, zuchtte Lenn terwijl hij eens draaide met zijn ogen. “Ja das waar, pff ik heb eigenlijk echt geen zin om terug te gaan. Ik voel het al, ik ga weer allemaal beschuldigingen naar mijn hoofd geslingerd krijgen”, zuchtte Vince. “Komaan, nog even op uw tanden bijten, je bent er bijna vanaf”, zei Scott. “En wat bedoel je daar nu weer mee?”, vroeg Vince die Scott niet snapte. Scott voelde zich weer betrapt en wist niet gord wat hij moest zeggen: “Euhh… ja… euhhh… ah ja… nee ik bedoel dat je… euhh gewoon nog even moet volhouden, ze zullen vanzelf wel stoppen met die beschuldigingen… euhh…” “Ja, je moet je niks aantrekken van wat anderen zeggen over jou, ze kennen tenslotte de echte waarheid niet. Dus probeer je er zo weinig mogelijk van aan te trekken, negeer de mensen die jou beschuldigen gewoon want je hebt echt niks misdaan!”, zei Lenn die Vince een schouderklopje gaf. “Ja, dat bedoelde ik”, zei Scott zo zelfzeker mogelijk maar Vince had wel door dat Scott raar deed. Ze gingen alle drie terug naar de klas. Toen ze daar aankwamen was de deur van hun lokaal al dicht dus dat wou zeggen dat de les al bezig was. Lenn klopte op de deur en ging naar binnen, gevolgd door Vince & Scott. “Ah jongens, eindelijk! Vinden jullie het niet meer nodig om naar de les te komen misschien!? Ik ben wel al 5 MINUTEN bezig met mijn les hè!” “Sorry Mevrouw, maar wij…”, antwoordde Lenn maar de leerkracht liet hem niet uitspreken. “Maar wij… Ik hoef jullie excuses niet te horen jongens! Kom, ga zitten op jullie plaats! Ik heb al genoeg tijd verloren!” Lenn, Vince & Scott gingen naar hun plaats en ze gingen verder met de les. Tijdens de les had Yemi nog een paar keer heel kwaad in de richting van Vince gekeken maar Vince probeerde er niet op te letten. Hij concentreerde zich verder op de les maar ook dat lukte niet zo goed, hij was weer aan het nadenken over Caro en over hun gesprek van straks na school. Hij hoopte dat ze naar hem zou willen luisteren.
12.00 uur - (middagpauze)
Het was middag dus ging iedereen naar buiten om te eten. De jongens gingen allemaal samen aan een tafel zitten op de speelplaats, behalve Scott, hij bleef rechtstaan. Want hij ging nu naar Caro natuurlijk om de echte waarheid aan het licht te brengen… “Moet jij niet gaan zitten om te eten?”, vroeg Vince. “Euhh, nee ik moet weg”, zei Scott zenuwachtig. “Hoezo, weg? Wat ga je dan doen? Tis toch nog school deze namiddag?” Scott antwoordde niet, hij stond alleen een beetje zenuwachtig te wiebelen op zijn benen. Vince merkte het op en zei: “Scott, zeg wat er is! Je doet al zo raar sinds deze ochtend!” “Euhh, nee hoezo, ik doe toch normaal?”, zei Scott nu nog zenuwachtiger. “Nee kijk! Je bent zo zenuwachtig als iets! Dus zeg mij wat er scheelt! En wat ga je nu in godsnaam doen!?”, zei Vince die er een beetje boos en irritant van werd. “Wel, ik euhh…