Wat na de trouw?

Deel 53

Vrijdagochtend – bij Caro & Vince
Vince had zijn wekker niet gezet omdat hij Caro niet wou wakker maken. Gelukkig werd hij deze keer wel wakker, het was 07.15 uur. Hij bleef nog even liggen want Caro lag nog gezellig in zijn armen te slapen. Na een paar minuten probeerde hij zo stil & voorzichtig mogelijk uit bed te stappen. Dat ging niet zo gemakkelijk want Caro lag met haar hoofd op hem. Hij wilde haar absoluut niet wakker maken dus hij probeerde haar zo voorzichtig mogelijk met haar hoofd op haar kussen te leggen. Alles ging goed tot zo opeens kreunde. Maar uiteindelijk werd ze toch niet wakker en sliep ze gewoon verder. Vince bleef haar even verliefd aanstaren terwijl hij dacht: “Das nu mijn wondermooie slapende Vlinder…” Daarna ging hij dan naar de badkamer om zijn kleren aan te doen en ging hij naar beneden. Titin kwam net uit de keuken toen Vince in de woonkamer binnenkwam. “Ah, goeiemorgen Vince, goed geslapen?”, zei Titin vrolijk. “Ja hoor”, zei Vince toen hij moest geeuwen. “Oei, precies nog een beetje moe? Wacht maar, een goed ontbijt zal wel deugd doen! Alles staat klaar dus eet maar hoor!”, zei Titin terwijl ze wees naar de keukentafel. “Bedankt Titin!”, lachte Vince. Ze gingen allebei aan tafel zitten en begonnen te eten. “Slaapt ons Carootje nog?”, vroeg Titin. “Ja, ik heb haar laten slapen, het zal haar wel goed doen denk ik”, antwoordde Vince. “Ja dat denk ik ook, ze kan het goed gebruiken na al die emoties van de afgelopen dagen”, zei Titin. “Ja ik zou dat ook wel kunnen gebruiken, een keer goed uitslapen zou mij goed doen”, zei Vince die weer geeuwde. “Nog even een dagje volhouden en vanaf morgen kan je dan een week lang uitslapen, want het is toch herfstvakantie”, zei Titin. “Ja, dat is waar en ik denk na vanavond dat ik het héél goed ga kunnen gebruiken, dat uitslapen”, zei Vince. “Na vanavond?”, vroeg Titin. “Ah ja, Caro zal waarschijnlijk nog niets gezegd hebben zeker over dat feestje bij mij thuis zeker?”, vroeg Vince. “Nee, welk feestje?”, vroeg Titin verbaasd. “Dus… Scott die wilde een feestje geven om het te kunnen aanvragen met Camille en hij zou ons dan allemaal uitnodigen zodat het niet te hard zou opvallen”, vertelde Vince. “Ah, ja dat is wel een origineel idee”, knikte Titin lachend. “Wel, hij wilde dat dus organiseren maar hij vond geen locatie. Dus vroeg Caro gisteren aan mij of hij het niet bij thuis mocht doen na ons rugbytoernooi van deze namiddag na school. Ik heb het dan gevraagd aan mijn ouders en zij vonden het goed”, zei Vince. “Ah ok…”, zei Titin die even nadacht. “Zeg maar Caro die gaat toch niet mee of wel?”, vroeg Titin. “Jawel, zij wilt absoluut meekomen”, zei Vince. “Ik vind het geen goed idee hoor Vince…”, zei Titin met een bezorgde blik. “Ja ik weet het, ik vind het ook geen goed plan. Ik heb haar dat ook proberen duidelijk te maken maar ik kon haar niet op andere gedachten brengen…”, zuchtte Vince. “Dat is weer typisch ons Caro hè!”, zuchtte Titin. Vince lachte eens en zei: “Ik weet het…” Titin lachte toen ook. “Maar euhh… je moet niet ongerust zijn Titin. Ik zal haar wel goed in de gaten houden en ik heb haar ook gezegd dat ze naar mij moet komen als ze zich niet goed voelt. Dan kan ze misschien wat rusten op een stoel of ze kan ook eventjes gaan liggen op mijn bed, we zijn toch bij mij thuis”, zei Vince die Titin probeerde gerust te stellen. “Ja… En zijn je vaders vanavond dan ook thuis?”, vroeg Titin die heel hard twijfelde. “Neen, die gaan op restaurant maar je moet je echt geen zorgen maken, ik ben bij haar Titin. En als er echt iets is, zal ik jou & mijn vaders meteen bellen”, zei Vince. “Ok, maar zeker bellen hè!”, zei Titin. “Ja beloofd!”, zweerde hij. “Ok, dan is het goed”, lachte ze. Vince lachte ook en hij at verder. Na het ontbijt ging hij nog even terug naar boven om zijn boekentas te halen en om te kijken of Caro nog sliep. Hij ging binnen op haar kamer pakte zijn boekentas en ging nog even naar Caro. Hij gaf haar een zachte kus op haar voorhoofd waardoor ze wakker werd. Ze kreunde en deed haar ogen een beetje open. Waardoor Vince fluisterde: “Ssstt… Slaap nog maar wat. Ik ga nu naar school en ik zie jou vanavond dan?” Caro knikte zachtjes en viel gewoon terug in slaap. Vince streelde nog even door haar haren en gaf haar nog een kus op haar voorhoofd, daarna vertrok hij naar school.
08.15 uur
Vince kwam aan op school, Scott kwam hem tegemoet gewandeld. “Hey ça va bro?”, vroeg Scott met een glimlach op zijn gezicht terwijl hij Vince een vuistje gaf. “Jaja…”, zei Vince toen hij weer nog eens moest geeuwen. “Oei, nog moe precies?” “Ja, das van de voorbije dagen, ik ben blij dat het volgende week vakantie is dan kan ik een keer lang uitslapen. Want ik heb het nodig…”, zei Vince terwijl ze allebei richting de speelplaats wandelden. “Was het nog gezellig gisteren met Caro?”, vroeg Scott met een nieuwsgierige glimlach. Vince lachte ook en zei: “Jaja… Zeg waarom had jij niks gezegd dat je het gesprek tussen mij & Merel had opgenomen? Alles had al lang opgelost kunnen zijn.” “Ja sorry, ik wou het eigenlijk een beetje als verrassing houden voor jou. Want stel dat Caro mij dan ook nog steeds niet geloofde dan had ik jou valse hoop gegeven en dat wou ik niet. Dus daarom…”, legde Scott uit. “Allee merci eh maat, echt! Zonder jou had ik Caro nu nog niet terug waarschijnlijk”, zei Vince die Scott een schouderklopje gaf. “Das graag gedaan”, lachte Scott. Ze kwamen op de speelplaats en zagen hun klasgroep en nog een paar andere mensen op een troep rond een bankje staan. “Wat is er daar aan de hand?”, vroeg Vince verbaasd. “Geen idee, kom we gaan kijken”, zei Scott.