Artık Gülmek İstiyorum

2 Yıl Önce..(Yazmaya başladıklarımdan)

Seninle yürüdüğüm yolları sensiz yürümek mi daha acı verici olabilirdi?.Yoksa sensizlik mi?.Hiç hatalarımı kendime sormadım.Sen bütün hataları kalbime yüklemeye çalışırken,söylediklerini hazmetmeye çalışıyordum.Ne kadar suçluymuşsun kalbimde!.Dikenler kalbime batıp senin olmayan sevgine değdiler.Neden ben kötü oldum kalbinde?.Başkalarına gösterdiğim sevgi,neden bu denli seni küçülttü?.Benim dokunmaya kıyamadığım kalbine başkaları şimdi dokunacak.Herkes yolundaydı,sen yol yorgunuydun kalbime.Neden bu kadar yorulmuşken,benim kalbimi de yordun?.Hesap edemezdim ya içimdeki seni,binlerce keşkeye gidişlerin bedel oldu.Bir insan bu kadar susar mıydı,susmuşlara.Yoksa susmuş olduğu için mi,bu denli yorumluydu?.Sanki sen evin bir köşesi gibiydin.Ben seni doldurmuş gibiydim.Bu kadar sensizliğe kapanmışken,seni içimden atamıyorum.Ben umutlarımı yorgan ve yastığıma verdim.Küçük bir tavanım vardı,onu da seninle süslemiştim.Şimdi onlarda kasvetli,can çekişiyorlar.Can diye verdiğin acıtarak,ömrüme can alarak gittin.Can diye aldıkların kalbime gömülüydü..