Artık Gülmek İstiyorum

**

Rötar olmuş kalbine ben gelemezdim,çünkü sen kalbini başka seferlere çevirdin.Yüzüme bakmadın,en ağır işkenceyi senden gördüm.Senin haksızlıklarınla yazar oldum.Cümlelerin dizilişinde buldum kendimi.Kalbim eksik kaldı,yazılar yazdım.Yazılara sığındım.Zarar oldu herkes,ilgisizlikten başka.Bir şarkı söyledim,şarkılar benden bağımsız kaldı.Bir şeyler söylemek istedim,içimde kaldı.En büyük haksızlık biten bir kalem,geçmeyen bir zamandı.Sen bunu bilemedin.Ne yapmam gerekiyor şimdi?.Hangi yanlış doğruydu şimdi?.Aptal önyargılar,sağır bir kalp.Yanlış insanların sevgileri.Benim bıkmadan yorulmadan seven kalbim.Herkesin desteğiyle toparlanışım.Mutluluğum,senin yokluğunla bağışıklık kazanmış kalbim.Gerçekten teşekkür ederim,yokluğunda kendimi keşfettim.Yalnızlığıda sevmeye başladım.Kitaplar,yeni şarkılar,yeni satırlar,sıcak çikolatam,arkadaşlarımla konuşmalarım.Bazen gülümsetiyordu beni.Fakat hep bir eksiklik vardı.365 günün 24 saatinde bunu hissedebiliyordum.Burukluk hala vardı.Salmıştım her şeyi,kim seviyorsa sevsindi.Kim sevmiyorsa sevmesindi.Önemi kalmamıştı.Senin gibi birinin asla olmayacağını biliyordum.Gerekte yoktu zaten.O da giderdi.Kalbim gitmelere,sevilmemelere alışkındı.Senin sevmemelerin ve gidişlerin yeterliydi...