Artık Gülmek İstiyorum

10.Sınıfın Son Günü..

Okulun son günüydü.Şevvalle beraber takılacaktık.Ben seninle konuşmayı çok istiyordum.Belamı arıyorum işte.Çıkışta telefonla konuştuk.Sonra Şevval'i bekledim.Karnesini bıraktı,beraber Engelsiz Kafeye doğru yürümeye başladık.Bankların birinde,oturduğunu gördük.Şevvalle sizin oturduğunuz banka oturduk.Benim gözlerime baktın.Sinir olacağım bir tavırla,konuştun.

'Ne konuşacağız?.'

'Ali,ben hala seni seviyorum.'

'Eski sevgililerimle çıkmıyorum,Sıla.'

'Hem bir şey hissediyor musun?.Ben hissetmiyorum.'

Ben hissediyordum ama o tavrına karşılık bir şey diyemedim.İçimden moralim bozulduğunda yaptığım gibi,gülmek geçiyordu.

Komikti çünkü.

'Bir şans daha olmaz.'

Gözlerimin içine baktı.

'Sıla,seni sevmiyorum.'

Hata yaptığım için özür diledim.

'Yapmasaydın...'

'Herkes hata yapar.' (Ben)

'Ben yapmıyorum,Sıla.'

Şevval canım arkadaşım olarak lafa atladı.

'İllaki yapmışsındır.'

Gözlerimin içine bakıyordun.Ama benim kalbim çoktan alev almıştı.

'Arkadaş kalabiliriz.'

Sonra  sinirle konuştum.

O kadar sinirlerim bozulmuştu ki,orada dokunsanız ağlayabilecek moda gelmiştim.Karşısında kendimi küçük düşürmemek için,ayağa kalktım.

'Neyse,biz boşuna gelmişiz.Daha fazla konuşmanın anlamı yok.'

Şevvale bile sinirle 'kalk' dedim.Kızın suçu günahı yoktu.Arkamdan konuştu.

'Otursaydınız,daha otursanıza.'

'Hayır!.'

Beraber Şevvalle gitmeye hazılanıyorken,tekrar konuştu.

'Üzülme.'

Şaka mısın lan sen?.Ya komik değilde ne?.O kadar pişmandım ki,kendimi öldürüp toz olmak istedim.Şevval yolda konuştu.

'Kanka vallaha iyi dayandın,ben senin yerinde olsaydım,ağlardım.'

Ben yol boyunca sinirden gülüp durdum.Bir yığın laf söyledim arkasından.Yaptığı ağır değilde neydi?.Annemi dinleseydim keşke dedim içimden.Beraber şoka girip meyve suyu aldık.Banka sahilde banklarda oturup yedik,içtik.Beraber şarkı dinledik.Bir ara bankta otururken Selin geldi.O zamanlar konuşmuyorduk.Moralim daha çok bozuktu,çünkü kazık yemiştim.

Konuştu.

'Ay sen yine depresyona mı girdin?.'

O zaman en yakın tanıdığın insana karşı hissettiğin hisler yüzünden yakında olamazdın.Arkadaş kazığı bir başka oluyor.Yakıyor,süründürüyor,öldürüyor.Hemde sen sevgilinden ayrıldıktan sonra birkaç aydan sonra olduysa zaten sende yıkımdan başka bir kurtuluşun yoktu.

Konuşmaya devam etti.

'Biliyorum senin depresyonlarını.'

Kafa sallamakla yetindim.Kalbim bir yokuştaydı ve ben hareket edemiyordum.Üst üste olan olaylar bıçak gibi oturuyordu.

Sonra gittiler allahtan.

Sonra Kadirhanla yaptığımız şeyleri Şevvalle yaptım.Onu çok özlediğim için,yumruk torbasına yumruğu geçirdim.6000 yapmışım,sinire bak.Manzara izledik.Eve dönüşte artık tutamadım kendimi.Ağlamaya başladım yine,silip silip bindim o lanet otobüse.Kalabalıkların içinde kaybolacağımı düşüne düşüne.Boğazımda düğümler.Eve geldiğimde birde bana yanımdaki arkadaşımın tepkisini sordun.Acıtmayı severdin sen,bende susmayı.O içimdeki volkan hala taşmayı bekliyordu.Fakat ben o volkana söz geçirmeseydim senden bir farkım kalmayacaktı.Senin derdin buydu işte.Yalnız olmadığımız için kız getirdiğim için ağı şeyler yapmıştın?.Ama sen yanındakini getirebilirdin sorun buydu.

Bir gün daha bitti sonra..

Ne olduğunu anlayamadan.