Evde içimi kaplayan kasvetten kurtulmak için dışarı çıktım.Annemden izin aldım.Tek başıma her şey güzeldi.Ama ben silemiyordum işte seni.1-2 tur yürüyüp geç olmadan eve dönmek istiyordum.Kalemi bıraktılar elime.Hep başkaları konuştu,ben kafa sallamakla yetindim.Hiçbir şey dinmedi,ne şarkılar sustu?.Ne de sen konuşmak istedin?.Dizdin,boğazıma düğümleri.Nefes alamaz oldum.Ne çok abartmışım seni?.Değmezmişsin sevgime.Daha birinci turumu bile atamamışken,çay bahçesinin önüne kadar gelmiştim.Sonra arkadaşların beni fark etti.
'Bu Alininki değil mi?.'
'Evet.' dedi,yanındaki çocuk.
Aramızda az mesafe olduğundan duymuştum söylediklerini.Çocuk ben ne olduğunu bile anlamadan,önümde bitti.
'Yenge,Ali kızlarla buluşmaya Bursaya gitti.' dedi.
'Emin misin?' dedim.
Yanında Mustafa vardı.Beni sakinleştirmek için konuştu.
'Sen onun kusuruna bakma,içti.Ne dediğini bilmiyor.Boş ver,sen gezmene bak.'
Ağlamamak için,öyle zor tuttum ki kendimi.2 saniyede kalbim paramparça olmuştu.İçimden inkar edip durdum.Ama içim içimi yiyordu.Gözlerim dolmuştu.Zar zor 1 tur atabildim.Resmen kendimi rahatlatmak için çıktığım gün,bana zindan oldu.Eve gidip kendimi odama atmamla ağlamam bir oldu.Hala çocuğun söyledikleri kafamdan gitmiyordu.İçimi dökercesine ağlamaya başladım.Sinirden ara ara yastığı fırlatıyorum.Ara ara ısırıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Artık Gülmek İstiyorum
Lãng mạnDamlalar halinde düşen her yağmur ruhumu arındırıyordu umutsuzluktan.Senin 'tek' sen olduğun için varlığın,kalbimde hayat bulacak.Sen yine 'teşekkür edeceksin' bana.Seni bu kadar güzel sevdiğim için.Yağmur dinecek,ama ardında gökkuşağı kalacak.Onu g...
