Artık Gülmek İstiyorum

Çocukluk..

Hani çocukken bir şeyi çok isterdik,ama olmazdı.İstediğimiz bir eşya,bir kişi.Kaybettiğimizi bilirdik,ama geriye dönmeyeceğini bilirdik.Ben senin yanımda olmanı isterdim.Ama olmayacağını biliyordum.Eskiden hiç gitmeyeceğini düşünürdüm.Ama gideceğini tahmin etmemiştim.Hem şuan yanımda olmanı istesem ne olacaktı?.Yokluğuna bu kadar alışmışken.Yanımda olsan ne değişecekti?.Nasıl olsa sen beni sevmiyordun.Yanımda olmak isteyeceğini pek sanmıyordum.Ağlıyorum belki ama,senin beni yanında istemeyeceğinden.Çünkü yanınızda olmasını istediğiniz 'hiç kimse' yanınızda olmuyordu.Bu insanı daha çok yıpratıyordu.Ara sıra sözsüzce bakışırdık.'Merhaba' bile demeden,öyle anlaşırdık belkide.Ama sen gelmeseydin belkide 'sen' tarafından sevilmek duygusunu yaşayamayacaktım.Yinede teşekkür ederim sana.Hala tek parçayım.Güvenebileceğim biri olmadığına inanırdım.Karşıma sen çıktın.Ama babamdan sonra en büyük darbeyi sen yaşattın.

Hiçbir zaman sevilmedim...