İki kalbin yükünüde ben sırtlandığımdan,düştü omuzlarım.

36 2 0
                                    

Bu şehrin en sevdiğim yanı,ikimizinde nefes alışlarını vermesiydi.Bu şehir ikimizde aynı şehirde olduğumuz için güzeldi.Yağmurlar bedenimizi temizleyip dökülürdü kalbimizden.Birikirdi su birikintileri.Seni içimde biriktirdiğim gibi.Nasıl baktın bana öyle?.Kurduğum cümlelerimin başı oldun.Seninle başladım yazmaya.Tabiki tükenecek kalbim.Ama sen anlamayacaksın yokluğunun bana neler kattığını?.Bu şehir bizim anılarımızla yeniden doğdu sanki.Ay çıktı yine gökyüzünden.Gözyaşlarımdan sırılsıklam olmuşum görüyor musun?.Yalnız yağmur değilmiş ıslatan.Sen başka bir balkonda sevildiğinden habersiz.Ben ise geleceksin diye,yıldızları topluyorum oradan.Sanki gittiğin gibi hissetmeyeyim diye.Yazma sebebim.Mutluluğun hangi gölgesinde kaldın?.Kimlere sığındın,ayna misali?.Kimin gözlerine baktın?.Biliyor musun? .Uzaklığın canımı acıtsada yokluğuna bu denli alıştım.Varlığınında yokluğundan bir farkı yoktu,sende biliyorsun.Sevdiğini söylediğin halde sevmediğini söyleyip,öldürdüğün insanı.Aslında sen kitaplara sığmazsında anlarsın belki işte.Sesin dinlediğim en güzel seslerdendi.Keşke içimde saklayabilseydim seni.Ruhum kırılmasaydı bu denli.'Seviyorum' derdin.Sevdiğini sanırdım.Yeni şarkılar keşfettim.Hepsinin nakaratı seni anımsatıyor.Dışarı çıktığımda anılarımız canlanıyor.Ve ben yine sensiz geçiyorum o yoldan.Ellerim üşüyor,eskiden sen ısıtırdın ya hani?.Şimdi ceplerimde ısınıyorlar.

Yürek hangi yangındaysa,bedende ona katılır.

Artık Gülmek İstiyorumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin