Artık Gülmek İstiyorum

**

Biz cümlelere veda ettik.İçimizdeki uslanmaz cümlelere.Sevdikçe koptu içimizden bir şeyler.İyi şeyleri bile beklemez olduk.Zevk vermez oldu güzel şeyler.Biz yine ipleri bağladık.Belki tutanacak şeyler vardır diye.Onlarıda götürmüşüz aslında.Kopmuş bir şeyler.Takılı kalmışız,yine yakmışız güzel sandığımız anıları.Kibrit vermişler elimize 'yak' demişler.Hem kendimizi yakalım,hemde anılarımız yansın diye.Çok istemişiz,istedikçe kalmamış bizde.Bizde kalmadıkça kalanlara sığınmışız hiç gitmemezcesine,inanmışız kalanlara.Oyun oynamışlar bize.Öyle bir değişmiş ki senin tanıdığın insan.Oysa sen hayalini kurmuştun değil mi?.Kusursuz insan arıyor mübarekler.Kendileri hiç hata yapmamış ya hani?.Beni kırdığının farkında bile değilsindir,sen şimdi.O senin gururun varya,benim gururumun altında ezilemedi.Çünkü ben yine gururumu ayaklar altına alıp sana geldim.Sende olmadığımı bile bile.Sen mi koşacaksın peşimden?.Yalan o hikaye bizde.Unutmamak bile bir şeydir aslında anıların hatrına.Yaşadığımız günlerin hatrına,birde yaşayamadığımız.Yaralarını sarmak istedim.Ona bile iznin yoktu.Çünkü o yaraları ben açmıştım.Ay ne zaman kanlandı?.Yine aklımdaki sendin.Sevenlerin aksine hiç dolduramadığım boşluk olarak kaldın.Ay bile kirlendi sen beni sevmedikçe,istemedikçe.Veda ettim cümlelere.Hiçbiri bana seni getirmedi diye.