Derse girmiştik.Ayşegül çok ısrar ettiği için,yalnız kalmasın diye en arka sıraya geçtim.Duvar kenarında oturuyorduk.Dersimiz Kimyaydı.Seçkin Hoca beni görmedi.Beni görmeyince konuştu.
'Sıla kızım,zaten küçücük bir şeysin kayboluyorsun.' dedi.
Bende güldüm.
O sırada arkadaş lafa atladı.
'Hocam,hoşuna gitti.Baksanıza nasılda gülüyor?.' dedi.
Bende konuştum.
'Hoşuma gitmiyor,moralim bozuluyor.'
O konuştu.
'Sen moralin bozulunca gülüyor musun?.'
'Evet.' dedim.
'Keşke bende öyle olsaydım.' dedi.
Sanırım bunun sorumlusuda sen olduğun için bir şey söyleyemedim.Sen beni kırdıkça ağladım,dökülen yaşlarımı içimde toparladım.Çok alıştırdın beni kendine.Başka yol bulmamı istedin.Bir bana olan mesafene,başkalarına olan yakınlıklarına üzülerek geçirdim.Ben seninle güzel geçen zamanlarımı saklarken sen 'hiç' gelmedin.Kaçtın benden,duygularından.Bu kadar değersizdim demek.Bu kadar önemsizdi her şey anlıktı yaşadıkların.Sen değersizliğimi yüzüme vurdukça tükendim.Bir nefesim vardı.Onuda kursağımda bıraktın.Ben yinede düşeceğimi bile bile koştum sana.Sen benim koşmaktan bıkmadığım parktın yinede koştum sana.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Artık Gülmek İstiyorum
RomanceDamlalar halinde düşen her yağmur ruhumu arındırıyordu umutsuzluktan.Senin 'tek' sen olduğun için varlığın,kalbimde hayat bulacak.Sen yine 'teşekkür edeceksin' bana.Seni bu kadar güzel sevdiğim için.Yağmur dinecek,ama ardında gökkuşağı kalacak.Onu g...
