Artık Gülmek İstiyorum

SON..

Kitabımın sonuna hoşgeldiniz,hissettiklerimi,düşüncelerimi sırtlanıp kitabı okumayı bırakmadığınız için çok teşekkür ederim.Biraz olsun güzel şeylerin ölmediğini gösterebildiysem,fazla değerin sadece acıya götürdüğünü anlatabildiysem.Yinede cesaret değilde gerçekten sevmenin bazen doğru olmadığını söyleyebilirim.Biliyorum,veda etmeyi bende istemiyorum ama kitabın devamı gelmiyor arkadaşlar.Ben bir şeyler yazsamda yinede sizi sıkmak istemiyorum.Ayrıca ne kadar yazabilirim daha bilmiyorum.Bu sıralar yazmayı bile bıraktım.Yoğun bir şekilde üzülüyorum.İçimdeki sıkıntı hala canımı yakıyor.Bu acı ne zaman biter? bilmiyorum.Daha ne kadar düşüneceğim bilmiyorum.Ne kadar devam ederse o kadar hem kızıyorum kendime,hemde kendimi suçluyorum.Bu benim kendimle kavgam.İçimde kalmadığı için çok mutluyum sadece.Benim yazdıklarımı okuduğunuz için hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim.Yazmaya teşvikim sizsiniz.Yazma hevesimde yorumlarınız ve okumanız.Ya da birazcık olsun hissedebilmeniz.Hepinizi çok seviyorum.Diğer kitaplarım devam edecek.Elimden geldiğince yokluğumu hissettirmemeye çalışacağım.Son bir şey bu hayatta sizden önemli bir kişi yok.Siz başkaları olmak zorunda değilsiniz.Başkalarının kalıplarına uymak,kendinizi başkaları için değiştirmenize gerek yok.Her şeyin yükünü de kendi üzerinize almayın.Her şeyi akışına bırakın.Bazen içinizdekileri de alıp götürür.ZAMAN...