Artık Gülmek İstiyorum

**

Ben senin gidişinde kalbine binlerce  çiçek ektim.

Sen tek bir gidişinle ezip geçtin.

Süründürmek miydi amacın? bilmiyorum.Ama ben sana sensiz kaç mevsim yaşamak zorunda kaldığımı anlatabilirim.Bir ışık bulmak istediğimi,ama o ışığın gün içinde söndüğünü.Arkadaşlarımdan birçok yorum çıkıyor.Ama sen yapmazsın biliyorum.Postlarda da geziyor ya hani,sana yazmıyorsa,başkaları vardır yazdığı.Bilmiyorum seni suçlayamam bu yüzden.Çünkü bu nedenin içinde binlerce 'belki' yatıyor.Ama sanmıyorum,çünkü sen ki sevgilin olduğunda kızlara 'yazma' diyen çocuk.Bilmiyorum,belkide inanmak istemiyorum.Şahit olduğum şeylere bile inanasım gelmiyor ki benim.Seni tanıdığımı sanıp,yanıldım ya ondandır belkide.Bir bakıyorum etrafım sevgililerle dolu,onlarıda umursamıyorum.Sanırım artık hiçbir şeyede inanasım gelmiyor.Senin yaptıklarından sonra,güvenimde yok.Çünkü her okuduğun satırda ben kendim kayboldum.Toplayan olmadı,gelip soranda.Sorsaydın da söylemezdim.Kimse üzülmeyeyim diye tek kelime etmedi.Hep üzdüler,bende alıştığım için hep geçiştirdim.Kalmadığım bir insanda hala kalmak istiyordum.Tuhaf olan,seven bendim.Herkes satırlarımı kıskanırdı.Sen dönmek istemezdin.Umarım gittiğin yerde mutlusundur.

Çünkü ben hala yokluğunun azabını çekiyorum...