ALİ'M
Şimdi biraz onu anlatacağım size.Bir gözleri vardı,bütün mevsimleri aratırdı bana.Siyah saçları vardı.Koyu kahve rengi gözleri.Hatta siyah bile diyebilirim o gözler için.Dışardan ne kadar soğuk görünsede aslında içi sıcacıktı.İki kelimeyle ısıtırdı kalbimi.Elleri kocamandı.Benim ellerimi eline aldığında,ellerim küçücük kalırdı.Ay gibi bir teni vardı.O yüzden 'Ay yüzlüm' derdim.Ağlarsa sesini duyamazdınız.Beraber ağladığımız zamanlar olmuştur.O kendi evinde ben kendi evimde.Oysa ne kadar uğraşırdım onu mutlu etmek için.Bir gülüşü var,hep gülmesini isterdim.Bir sarılır,öyle içtendir ki 'ben bu kadar değerli miyim?' diye sorgulardınız kendinizi.Ve bakışları insan böyle güzel bakar mı?.Hep görmek istediğim yüzdü.Onu bir cümlenin ögesi olarak anlat deseydiniz.Cümlelerimin öznesi derdim.Belki ben hiç duyamadım ondan neler hissettiğini?.Ama o şuanda öğreniyor.İsmi hep kalbimde saklı.Uyumadan önce dualarım yalnızca yüzünün gülmesine.Ben başka bir şey istemem.Ben bazıları gibi kötü söz edemem.Ama satırlarca anlatabilirim onu..
İlk dersiniz ya,kalbinize dokunur işte ondan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Artık Gülmek İstiyorum
Lãng mạnDamlalar halinde düşen her yağmur ruhumu arındırıyordu umutsuzluktan.Senin 'tek' sen olduğun için varlığın,kalbimde hayat bulacak.Sen yine 'teşekkür edeceksin' bana.Seni bu kadar güzel sevdiğim için.Yağmur dinecek,ama ardında gökkuşağı kalacak.Onu g...