Fasenix Serisi 2 - VANORA

⚚ Ametist 3

Alıntı ve paylaşımlar için instagram sayfası: fasenix_series

 Dersten sonra Cy'la konuşarak yeterince vakit kaybetmiş, yırtık pırtık olmuş tişörtümü değiştirmek için neredeyse hiç zamanım kalmamıştı. Elimden geldiğince hızlı bir şekilde odadan çıkmaya çalışırken dikkatimi çekmek için yatağımın tam ortasına koyulmuş kuvars kristalini görerek duraksadım; anlaşılan Kai artık Vanora'da olduğunu da beni izlediğini de gizleme ihtiyacı hissetmiyordu...

 Kristali yatağın üzerinden alarak başucuma yerleştirdim; onun oyununa ortak olacaktım. Aylar sonra ilk kez taşın üzerinde ufak bir kıvılcım oluşturmak için ateşi çağırdım. Hemen ardından da kıvılcımın titrek ışığıyla gölgelenen kristalle birlikte ikisini de ince bir su çeperine hapsettim. Ateşten uzaklaşmadığımı görmek beni rahatlatmıştı. Safkan bir Adonia olarak böyle hissetmemem gerektiğini biliyor ancak ateşten vazgeçemiyordum... Her fark edişimde beni dehşete düşüren bu gerçekten kaçmak istercesine koşar adımlarla odamı terk ettim. Profesör Gaia'nın bugünkü dersinin konusu, beni oldukça yakından ilgilendiren bir konuydu; Avernus'lar ile işbirliği yapan Adonia'lar.

 Karolek'in de daha önce belirtmiş olduğu gibi, Avernus'larla olan işbirliğinin önemli bir amacı vardı ve işbirliği yapan ya da işbirliği yapıyormuş gibi görünen Adonia'lar, aslında hayatlarını tehlikeye atmışlardı.

 Nitekim bu işbirliğini öğrenen zamanın Kayinaros'u derhal olaya dahil olmuş, yeryüzünde sürmekte olan savaşın ortaya çıkardığı kaostan faydalanarak birçok Adonia ve Avernus'u katlettirmişti.

 Benimse böyle bir durumda aklımda beliren iki isim vardı; Sybilla ve Jayr. Hararetli anlatışı arasında bir boşluk yakalayarak,

-Profesör Gaia, diye araya girdim. 

Farklı renk irislerini bana çevirerek konuşmamı bekledi.

-Hiçbir Adonia planlananın dışına çıkıp gerçekten işbirliğine gitmiş olamaz, bundan eminiz değil mi?

 Kaşları yukarı kalkarken beni bekletmeden,

-Hiç kimsenin bu konuda sağlam kanıtlar öne sürebileceğini sanmıyorum İdella ancak eğer böylesine gerçek bir ihanet söz konusu olsaydı, Vanora şimdiye kadar onlarca kez saldırı altında kalmış olurdu. Avernus'ların bu konudaki açlık ve sabırsızlığını bizden iyi biliyorsundur, diyerek sorumu cevapladı.

Elbette biliyordum fakat benim kastettiğim bu tür bir ihanet değildi. Kalbin, reddettiklerine en zayıf yönünü teslim etmesiydi. Buna da ancak tek bir şeyin gücü yetebilirdi; Aşk.

-Peki tarihte kayıtlı veya kayıtsız sözü geçen herhangi bir Adonia- Avernus aşkı var mı profesör?

-İdella, sen neler söylüyorsun? Böyle bir şey olması mümkün mü? Onlarla aramızdaki düşmanlık, basitçe göz ardı edilebilecek nedensiz bir düşmanlık değil. Ne yaşama bakış açıları ne de zarar verici doğalarıyla uyuşmamız mümkün değil.

 Günlük yaşantılarında bizden çok da farklı olmadıklarını ifade etmem onun fikirlerine etki etmeyecekti bu yüzden susmayı tercih ettim ama ne yaparsam yapayım, Sybilla ve Melanie'nin tarihlerimizde bir ilk olduğunu düşünemiyordum. Gerçek olan tek bir şey vardı ki o da bulanık kanatlı olsun ya da olmasın, kimsenin özünü yok ettirmeye cesaret edemeyeceğiydi. Bu sayede Vanora hâlâ güvende ve Avernus'ların işgalinden uzaktaydı.

 Tarih ve dil derslerinden sonra kütüphaneden ayrılırken gözüm kitaplığın önünde bir çocukla fısır fısır konuşan Amity'i yakaladı. Elindeki kitapla amatörce kendini gizlemeye çalışıyordu. Ne kadar uzakta da olsam aralarındaki samimiyeti görebilmiştim. Çocuğun, Amity'nin beline kadar uzanan koyu kestane saçlarını düzeltişini izledim. Hemen ardından da parmaklarının ters yüzüyle yanağını okşamıştı. Amity'nin dikkati dağıldı ve bakışlarını kitaptan ayırır ayırmaz kızarmış yanakları ortaya çıktı; Karolek haklıydı, Amity artık onun dışında birinden hoşlanıyordu!