TUTKULU AŞK 2

113.BÖLÜM

Yemeğimizi yedikten sonra hızla sofrayı topladım ve Emre'nin yanına gidip oturdum.  Emir uyurken birlikte vakit geçirmek için çok iyi bir fırsatımız var.

-  " Sonunda gelebildin." dedi kumandayı elinden bırakıp bana sarılarak.

-  " Ancak bitti işim. Emir uyanana kadar beraberiz."

-  " Uyanmaz o."

-  " Belli olmaz."

- " Uyanırsa bir daha uyutursun."

-  " Sana kalsa çocuğun bütün düzeni alt üst olacak. Neyse hadi bir film aç da izleyelim."

-  " İzlemek yerine kendi filmimizi çeksek daha iyi olmaz mı ?"

- " Yaa Emre. Hiç normal takılamayacak mıyız ya ? Eskiden ne güzel birlikte bir sürü şey yapardık."

- " Eskiden her şey daha farklıydı tabi. Evlenince daha farklı oldu. "

-  " Yani açık açık söylüyorsun evlenince değiştiğini öyle mi ?"

- " Ben yine aynıyım ama şartlar değişti."

- " İşte ben bunu istemiyorum. Bir heyecan kalmıyor ki. Off önceden neler yaşamışız be... Sen benim odamın camından falan giriyordun, değişik yerlere gezmeye gidiyorduk, arkadaşlarımızla toplu buluşuyorduk, tatile gidiyorduk. Şimdi ? "

- " Benim olduğum yerde heyecan hiç bitmez merak etme. Şu anda bir şey olmamasının sebebi zaten birlikte olmamız. Eskiden ayrı evde yaşadığımız için böyle şeyler oluyordu şimdi de şu an ki şartlara göre şeyler yaşıyoruz. Mesela şimdi de sabahları seninle kalkıyorum, akşam seninle yatıyorum. Birlikte yemek yiyoruz, gün boyu seni görüyorum... Eskiden bunlar yoktu. Bu açıdan bak. Benim için şu an ki halimiz çok daha güzel. "

- " Önceden bunu hiç diyemiyordun." dedim gülerek.

- " Böyle olacağını bilsem zaten en baştan evlenirdim. Şimdi düşünüyordum da nasıl ayrı kalmışım. Seni o evde yalnız bıraktıkça..."

- " Bende nasıl kalmışım acaba. Şu an ki halim ile mesela sen evden çıktığın an ben hemen daralıyorum. İşe bile gitmeni istemiyorum aslında çoğu kez ama o zamanlar öyle değildi. Sen gidince, yalnız hissediyordum ama yine unutup hemen hayata devam edebiliyordum."

- " Demek ki sevgimiz zamanla daha da çoğalmış. Buradan anla. "

- " Evet. " dedim gülerek boynuna sarılıp.

- " O zaman madem çok istiyorsun film açalım."

- " Ay böyle iyiydi ya. Ne güzel eski günlerden konuşuyorduk."

- " Sonra devam ederiz. Şimdi önümüze bakalım. Geçmişi çok konuşunca bir tadı kalmıyor."

-  " O zaman gelecek için birlikte hayal kuralım."

- " Oofff Defne... Bu beni aşar."

- " Yaa ama lütfen. Hayal kurmak bu kadar zor değil."

- " Yapma ya valla saçma sapan şeyler. Ben hiç oturup gelecek için hayal kurmadım hayatımda."

- " Hayalleri olmayan bir insan yarı ölü gibidir."

- " Evet ben öyleydim zaten ama ben isterim ve yaparım. Hayatımda bir şeyi çok fazla istedim. Bu, diğer isteklerimden çok daha farklıydı ve şu an da zaten ona sahibim. Böyle güzel bir gerçek varken neden hayal kurayım ki ?" dediğinde gülerek yanağını öptüm.

- " Böyle şeyler söyleyerek beni hayal den vazgeçirmeye mi çalışıyorsun yoksa gerçek düşüncelerin olduğu için mi söyledin ?"

- " Defne o kadar şey söylüyorum sonunda bana güvensiz bir cümle söylüyorsun her zaman ki gibi. İnanman için kalbimi mi açıp göstereyim ?"