TUTKULU AŞK 2

67.BÖLÜM

İkimiz arasında bir süredir büyük bir sessizlik var ve bu da beni geriyor. Yukarıya çıksam bu sefer de ayıp olur diye burada sessiz sessiz bekliyorum.

- " Kızgın mısın bana ?" dedi biranda.

- " Neden ?"

- " Emre'nin gitmesine sebep oldum."

- " Emre'nin gitmesi beni kızdırdı ama sizin açınızdan düşününce kızmıyorum. Çünkü sizin yaşadığınız olay da çok kötü ve o adam dövülmeyi hak ediyor."

- " İlk defa Emre benim için bir şey yapıyor." dedi gözleri dolarak.

- " Buna bende şaşırdım. "

- " Biliyorum bunu yapması bir şey değiştirmeyecek. Yine bana aynı davranacak hatta belki sırf bu yaptığından dolayı onun, beni tamamen affettiğini düşünmeyeyim diye eskisinden daha soğuk davranacak ama yine de ben mutluyum. Oğlum ilk defa benim için uğraşıyor." dediğinde uzun uzun gözlerine baktım.

- " Emre'nin düşünce tarzını çözmüşsünüz. "

- " Evet. O benim oğlum. Küçüklüğünde bile böyle değişik huyları vardı."

Bazen bu olayın sonunu hiç göremiyorum. Ne olacak, bilmiyorum. Eğer bu kadın hiç ortaya çıkmasaydı biz yine aynı şekilde ilerledik ve Emre de eksikliğini hiç hissetmezdi çünkü bu yaşına kadar böyle gelmiş ve buna alışmış. Şimdi de artık hayatında istemese de annesi var. Hele de şu son yaptığı şey ile onun artık içinde farkında olmadan bir bağlılık çıkmaya başladığını düşünüyorum. Bunun olması da normal sonuçta annesi. İnsanın doğasında var böyle şeyler, bu değişmez.

- " Boşanmayı düşünüyor musunuz ?"

- " Evet. Eğer beni, oğlumdan uzak tutmaya çalışacaksa buna asla engel olamaz. Ne o, ne başkası."

- " Neden böyle bir şeyi yapıyor ki, sonuçta o sizin oğlunuz."

- " Eski hayatım dan hiç bir şey kalsın istemiyor. Ben sadece onun çocuklarının annesiyim ve onun eşiyim."

- " Ahmet bey ile sadece Emre hakkında konuşuyorsunuz ve Emre ile konuşmanızda en büyük hakkınız. Buna gerçekten kimse karışamaz."

- " Evet. Zaten yıllarca uzaktan ona bakmakla yetindim, şimdi tam yakınına gelmişim bu saatten sonra beni kimse durduramaz."

- " Boşandıktan sonra ne olacak peki ? Böyle adamlar, kolay kolay kadının peşini bırakmaz."

- " Benim ondan korkum yok. Bakarım başımın çaresine."

Bakalım neler olacak... Bu süreç içinde bizde kalır herhalde diye düşünüyorum. Zaten bu halde de dışarıda duramaz. Bir kadın için çok gurur kırıcı bu durumu yaşamak. Yerimden kalktığım an bana baktı.

- " Size pansuman yapalım." diyerek ilk yardım çantasını aldıktan sonra mutfağa gidip buz dolabından da buz çıkardım.

- " Şu buzu biraz tutun zaten morarmış iyice. Bende pansuman yapayım." dediğimde elimi tuttu.

- " Çok teşekkür ederim, her şey için. Emre o kadar doğru bir insan bulmuş ki." dediğinde biraz içimde bir yumuşama oldu.

- " Teşekkürler." dedim gülümseyerek.

Valla bazen gıcık oluyorum, bazen de iyi kadın diyorum. Değişik bir ilişkimiz var.

EMRE