18:(Unknown)

18 1 0
                                    

Krissy pov:

"gwaenchanh-a?" (Okay kalang ba?), "jigeum gibun-i naajinayo?" (Does it make you feel better now?), sunod sunod na tanong niya nung maiabot niya ang enhaler sakin. Halos lahat ata ng laman sa bag ko binigay niya sakin hanggang sa maitama niyang enhaler ang kailangan ko.

Makikita sa mukha nito ang pag aalala, dahan dahan akong tumayo nung maramdaman kong parang gumagalaw na ang elevator at bumalik na ang ilaw hindi na siya parang disco na nag b-blink blink lang gaya kanina.

"gamsahabnida" pagpapasalamat ko nung maramdaman kong medyo okay na ako. "geojeonghal pil-yo eobs-eo" (dimo kailangan mag aalala pa), dagdag ko pa pero tumawa ito ng malakas sakin nagulat man ako pero pabirong sabi niya baka daw nadaanan ako ng masamang hangin kaya parang hihimatayin na ako kanina.

Natawa nalang din ako kahit feeling ko ang awkward ng feeling dahil sa suplado ito at nakipagbangayan pa ako. "geugeon geuleohgo, naneun dangsin-ui ius-ibnida" (siya pala, kapit bahay mo ako!" pabirong sabi ko umagree naman siya saka niya inabot ang kamay para makipagkaibigan.

Di naman pala ganun kasuplado to!

"I'm krissy!" nakangiting sabi ko "Jumin-" "Jumin?" pag uulit ko "Lee jumin" nakangiting sabi nito. Bumukas na ang pintuan ng elevator saka ito naunang lumabas pero bago pa ito nakalabas pinasuot niya ang mens cardigan niya para patungan daw ang suot ko masydo daw exposed at medyo malamig sa labas, feeling ko naapakan ko ang cardigan kasi matangkad ito pero sa tingin ko kailangan ko nga talaga to.

Thanks to him!

Nagulat ako ng mapansing tatlong damit ang patong nitong suot sa katawan bagay sa tag lamig, not big deal sa kanya ang pagpasuot ng cardigan kahit feeling ko para na akong naka gown nito ang haba kasi. Nakalabas na ako ng elevator pero wala pag labas ko. Napasinghap nalang ako habang sumasakay sa taxi at inaamoy amoy ang cardigan niya.

Wow... Ang bango talaga, parang diko kayang bilhin ang pabangong gamit nito! Gwapo na mga mabango pa.

Tinawagan ko si aira para ikwento sa kanya ang nangyari pero busy ito naalala ko bigla na madami pala silang gagawin ngayon. Tinawagan ko nalang si jasper sa messenger saka ko kinikwento ang nangyari with jumin. Kinikilig naman na iwan si bakla, sana daw siya nalanga ako, sagot ko naman 'kapal mo' saka lang ito tinawanan.

Tinapos ko na ang tawag ng mapansing nasa sungkyunkwan university na pala ako. Nakarating ako ng diko namamalayan, nagpasalamat na ako sa dryber bago ako bumaba.

Magkasabay kaming naglakad ni mr.lim sa hallway, napangiti ako ng sabihin niyang mas lalo pa daw akong gumanda sa suot kong damit. Nagmukha daw lalo akong bata, hinatid pa niya ako sa classroom ako. May ilang studyante ang nagsasabing bagay daw kami, may ilang kinikilig samin.

Actually, tinatandem nila kami ni mr. Lim. Haist, ang kukulit nila. Ito na ata ang pinakamagandang nanyari sa buhay ko, ang magtrabaho sa ganito ka exclusibong paaralan. Sa totoo lang libre naman talaga ang tuition dito at disiplinado ang mga studyante kaya di sila ganun kahirap turuan at pakisamahan.



Padabog namang umupo si mateo at hinagis ang dalang bag sa katabi niyang medyo weirdo ng makapasok sa classroom ko halos magkasabay lang kami, saka niya ako hinagisan ng matalim na tingin, napansin ko itong nasa likuran namin ni mr.lim pero diko siya pinansin busy ako sa pakikipag chitchat kay mr. Lim. Pero bakit naman ganyan niya ako tignan?

Like a jealous boyfriend?

Binati ko na ang mga studyante ko at ganun din sila maliban kay mateo na nagbusy-bisihan lang sa cellphone. Diko na siya pinakialaman pa dahil nung minsan sinaway ko ito dahil habang nag tuturo ako siya naman busy sa pagpapalubo sa chewing gum niya at pagnagsawa ididikit sa upuan ng katabi.

Gusto ko sana siyang sawayin kaso di magandang pakinggan ang sinabi nito nung minsan ko siyang sinaway, "nal naebeolyeodwo"(leave me alone), "bogo sipji anh-a"(Ayaw kong makita ka), nung magsasalita na ako bigla nalang itong nagsalita ulit. "seolmyeong hajima"(wag ka ng magpaliwanag), "iha haess-eoyo" (i understand), cold nitong sabi saka tumayo para lumabas.

Pero bago paman,sinabi pa nitong di ko naman daw siya boyfriend so bakit pa daw ako mangingialam sa buhay niya. Emoterong dilis, kung bakit kasi kailangan ako pa mateo? Sayang ang kagwapuhan mo kung sakin kalang madami namang kasing edad mo bakit di sila?

.

"gwansim-i gippeo?" (attention pleased), panimula ko to catch their attentions. Umupo naman sila ng maayos. Nagsimula na akong magturo about sa mapeh mamayang hapon pa naman ang english class ko kaya i focus on this subject.

Pansin ko lang bakit di sila gumagamit ng capital letter? But nobodies want to give an answer, kaya nagpasya nalang ako na mag focus sa topic ko sa mapeh mamaya na ako magtatanong. Pag may nagsasalita at ayaw makinig sakin pinalalabas ko o di kaya'y pinapagsalita ko ng english that is my strategy kaya ang lagay lahat sila nakatuon sa pakikinig sakin.

Ganun dapat,

Beep:(1 message)
From:Unknown number

"annyeonghasiyo", "mannaseo bangabseubnida", "eotteohge jinae" ,"gwaenchanh-a","eodieseo wassni", "dangsin-eun myeoch sal-ibnikka", "dangsin-ui aleumdaun"

Sunod sunod na message niya, na ang ibig sabihan ay;

"Hello, nice meeting you! How are you? Are you alright? Where you came from? How old are you? Your beautiful!"



Sino naman kaya to?

Kinabahan ako bigla sa nag text parang may spark na diko maintindihan. Napahawak pa ako sa dibdib saka nilibot ang paningin baka isa lang tong prank. Diko tinanggal ang tingin kay mateo at sa mga barkada baka isa sa kanila ang nag text pero saan naman nila makukuha ang number ko? Wala naman ako pinagbibigyan nito kung meron man ang kapwa ko teacher pero sa isang number hindi dito sa number na to.

Ilang minuto ko ng tinitigan si mateo saka ako pasimpleng nagtext sa number na yon habang nakalagay ang kamay ko sa loob ng bag pero hindi nabago ang posisyon nito. Nakasandal ito sa upuan niya habang suot ang headphone at nakapikit?


What does it mean? Hindi siya? Kung ganun sino tong unknown na to?


Tinago ko na muna sa bag ang cellphone baka kung sino lang na asungot yon wala akong time para makipaglukuhan sa kanya. Pauwi na ako ng apartment ko na lutang, di parin talaga mawala sa isip ko ang unknown number na yon.

Bakit ganun niya ako itext na parang concern siya sa akin at interesado? Madami namang magtetext sakin pero wala lang naman sakin parang normal lang naman pero bakit yong unknown ma yon parang may something sa kanya na gusto kong malaman?

.

.

.

Nung tenext ko siya, sabi lang niya masaya siyang nakilala ako at nakausap ng malapitan? Ano ibig sabihin nun? Wala naman akong ibang nakausap maliban sa kapwa ko guro at studyante? Sino ba kasi yon?








Update:

Hello everything!

I wanna make a simple advice:

"Pano kung dumating ang isang taong hindi mo inaasahan pero hiniling mo naman sa maykapal, magagawa mo bang tanggapin ito kahit pa may lihim itong tinatago?"

What do you think?

If you ask me? Simple lang, no matter what his/her secret tatanggapin ko siya ng buong buo dahil hiniling ko siya at nangyari nga. Walang perpekto sa mundo kaya walang dahilan para husgahan ang mga bagay na nagawa niya if ever may nagawa man. As long as he/she wants to be with me for the rest of my life na walang hinihinging anumang kapalit ipaglalaban ko siya at mamahalin ng buong buo!😊

Oh pwede na ba yon? If yes, comments down there, i can be your shoulder to lean on willing ako makinig once may problem ka!😇🤗

Have a nice day!

MY ULTIMATE FAN GIRL_(ᴅʀᴇᴀᴍ ᴏɴ ʏᴏᴜ)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon