Krissy pov:
Nagising ako sa sinag ng araw na nang gagaling sa salamin ng bintana. Napabalikwas na ako ng bangon, pero laking gulat ko nung mapansing hindi ito ang kwarto ko. Asan ako?
Babangon sana ako nung bumukas naman ang pintuan, napatingin ako sa pumasok at nakita ko si jae wang nakangiti ito pero bakas sa mukha ang pag alala. Tinanong ko ito kung bakit ako nandito? Huli kong naalala, sobrang sakit ng tiyan ko tapos nasa banyo ako nun.
So, pano ako napuntang hospital? Nanaginip ba ako?
Nasampal ko ang sariling pisngi para masigurong di ako nanaginip at dahil nasaktan ko kaya alam kong di ako nanaginip. Tinanong ko si jae wang pano ako napunta dito? Sinabi niyang di nag stop ang pagtatae ko, at halos wala na akong malay nung madatnan niya ako sa hospital dahil na food poisoned ako.
.nadatnan? Ibig sabihin hindi siya ang nagdala dito sakin?
Tinanong ko siya kung sino nagdala sakin para mapasalamatan ko sinabi lang niya na taong may malasakit sakin tapos tinawagan siya para ipaalam ang nangyari. Sino kaya yon?
.di kaya si jumin? Pero bakit niya ako iiwan kay jae wang? Bakit? Haist ang gulo ko, ano pa bang aasahan ko dun eh wala naman yong pakialam sakin.
Tinanong ni jae wang kung nagugutom na daw ba ako? Pero umiling ako tinanong ko siya kong pwede na akong lumabas? Napabuntong hininga pa siya bago sabihin pwede na. May katigasan naman pala daw talaga ang ulo ko.
Hala siya...bakit may ulo ba na malambot?
After niyang kunin ang resibo ng hospital bill may nagbayad na daw, tinanong ko na naman kong sino? Nagkibit balikat lang siya saka pabirong sinabi na baka daw manliligaw ko. Ang swerte ko kung nililigawan palang ako, nililibre na ang bayarin ko.
Pag nagkataon pwede ko siyang gawing ATM... Joke hehe.
Habang nasa biyahe kami, sinabihan mo na niya akong dadaan mo na daw kami ng kainan. Alam daw niya nagutom na ako ayaw ko lang daw umamin. Malamang wala kaya akong dalang pera, kahit cellphone diko dala. Yong suot ko nga diko alam kong kanino to ang huling naalala ko nakasuot pa ako ng gown tapos ngayon naka suot na ako ng turtle neck na hanggang pulsuhan ang haba tapos naka maong na jumper ako. Actually, ang cute nga ng porma ko.
Kaya lang....Di talaga malinaw sakin ang lahat, para akong nanaginip na masakit ang tiyan ko tapos nakaganito na ako?
Tinatawag ako ni jae wang, naka baba na ito at napagbuksan na niya ako ng pintuan matagal na daw niya akong tinatawag pero parang ang lalim daw ang iniisip ko. Ganun na ba ako kalutang? Para diko maramdamang nasa tapat na pala kami ng resturant ng diko namamalayan?
"mianhe" pinisil ito ang pisngi ko saka ako ngitian. Kumaen na kaming dalawa pero parang wala pa din ako sa sarili. Pilit kong inaalala pano ako napadpad nang hospital ng hindi ko namamalayan?
Haist ang gulo'
...
.
Napatingin ako kay jae wang, sobrang nag aalala ito saka tinanong kong may masakit pa ba sakin? Sinabi kong okay na ako. "Sorry, if i make you worried" nahihiyang tugon ko. Sinabihan niya akong okay lang, di naman daw ako nakakaisturbo.
Ang bait talaga niya. Ibang iba sa karakter niya sa tv na sobrang suplado at salbahe.
.
After naming kumaen sa labas, hinatid na niya ako sa bahay para daw makapagpahinga na muna ako. Tawagan ko daw siya pag may kailangan ako. Niyakap ko ito bago kami tuluyang maghiwalay sobrang thankful ko nakilala ko ang isang gaya niya. Teka...hmmm...ang bango niya haha. Utak ko talaga minsan di matino grrrrrr....
Pumasok na ako sa unit ko, buong akala ko madadatnan kong makalat yon pero laking gulat ko ng makitang malinis ito. Sinara ko ang pintuan saka ako patakbong nagtungo ng banyo para tignan kong may dumi pa ba? Napanganga ako ng makitang sobrang kintab ng kubeta i mean, sobrang linis.
.wala naman akong naalalang tinawagan para maglinis ah'
Pumasok ako sa kwarto para sana mahiga, nanlaki ang mata ko ng makita ang painting ko na nakasabit minsan sa wall ng unit ni jumin. Bakit nandito to?
Tinignan ko ang cellphone na nasa drawer ko. May mga text ni jumin dun buntong hininga ko iyong binasa akala ko bad news pero mali na naman ako.
..
From: boyfie
"I give you this painting, youre so beautiful."
Napaismid ako sa message niya, gusto ko na sanang palitan ang pangalan niya pero palaging may kung anong pumipigil sakin na gawin yon. Pero sa huli pinalitan ko pa din yon.
8 message recieve ...
From: asungot , yon ang name na pinalit ko sa kanya.
"I wanna say, A HAPPY BIRTHDAY"
Anong happy sa birthday ko? Baliw ba siya.
"Krissy, i hope you will be happy today. I wish you more birthday's to come"
Eh di wow!
"I hope that painting makes you happy"
Tinignan ko ulit ang painting. Napangiti ako. Pasalamat siya maganda ang pagkakaguhit sakin.
"How are you? I hope you fine?"
Salamat sa pag aalala, pero dimo na dapat ginawa. Tss.. Paasa talaga.
"I cook food for you, eat well. Then, rest after i had something special for you later."
Ano naman kaya yon? Paasa talaga. Hmm... Nagmumukha akong engot, kinakausap ko ang sarili. Kakaereta.
"I want you to meet someone to make you feel happy"
Ouch...talaga bang wala na kami? Ganun nalang para sa kanyang ipamigay ako sa iba?
"You better find someone who deserve love that you give. Sorry if i hurt you. I don't deserve that love that you give to me. But, i wanna say thank u for loving me. You're my biggest mistakes. And i don't want to make it right."
Napabuntong hininga ako, akala ko matatapos na ang sakit na iniwan niya. Akala ko diko na ulit to mararamdaman pero bakit nasasaktan pa din ako. Parang may kung anong sumisigaw na umaasa pa din ako kahit alam kong malabong manyari.
"I'm so sorry for what i did. If i could turn back the time, i will never regret for loving you. I always wanted to be with you for the rest of my life. But, i'm a big damn bastard. A selfish one, how could i hurt someone like you who always at my side to feel complete? To turn my world, who always makes me happy. I'm so sorry because of my selfishness i hurt you. I really missed you my naughty girl but its really imposible to feel my love to you. I am not deserve to be with you. Salanghaeyo, annyeong"
Diko na napigilanh di mapaluha. Ito na siguro ang oras para mag let go. Wala na samin ang lahat, umiiyak ako habang iniisa-isang inaayos at nilalagay sa malaking kahon ang mga regalo at binigay niya sakin. Yong jacket na may feather feather, yong cardigan niya, yong bleaser, yong necklace, bracelets at mas lalo na ang regalo niyang singsing.
Kailangan ko ba talagang ibalik to?
Napag disisyunan kong itago na muna siya, saka ako naligo para puntahan ang mga lugar na minsan naming pinuntahan.
Mga lugar na nag iwan sakin ng magagandang ala-ala na ngayon hanggang ala-ala nalang talaga.
.
.
.
Update:
Hello!
.kumusta?
Anong say niyo sa part na to? Ang lungkot nuh'
Hiwalay na ba talaga sila? Huhu... Patayin ko nalang kaya sila haha.
BINABASA MO ANG
MY ULTIMATE FAN GIRL_(ᴅʀᴇᴀᴍ ᴏɴ ʏᴏᴜ)
Viễn tưởng"To have with my korean idol, is like a dream come true!" Naging motivation ni krissy para marating ang dream land niya at mahanap ang korean idol niya. Magtagpo kaya ang landas nila kung alam niyang mahirap maabot ang estado at buhay na ninanais ni...
