MY ULTIMATE FAN GIRL_(ᴅʀᴇᴀᴍ ᴏɴ ʏᴏᴜ)

85:(Ex boyfriend)

Krissy pov:

Dina ako mapakali, nakalabas na ako ng chapel pero wala pa din akong masagap na balita if okay lang ba si jumin o hindi? Wala na ang mga reporter at ang family ni jumin at si mina hae lang ang nasa loob habang ako?

No comment...i'm still alone. Ano pa nga bang inaasahan ko?

.

"Krissy?" parang natauhan na ako nung marinig ang boses ni jae wang. Nasa labas na kasi ako, kakalakad ko habang panay ang pag iyak dito na ako dinala ng mga paa ko. "gwaenchanh-a?" tinanong niya kong okay lang ba ako?

Do i looks like okay?

Hindi ko alam pero bigla ko nalang itong niyakap. Pero patuloy pa din ang pag iyak ko. Diko na alam ang gagawin. Niyakap lang din ako hinayaan lang niya na umiyak ako at nung maging okay na ako naglakad kami papunta sa pinakamalapit na kainan, sa isang mamihan niya ako dinala.

Naikwento niya na kahit anumang na achieved niya ngayon dito pa din daw talaga siya pumupunta. Ang mamihan na to pa din ang binabalik balikan niya. Nung una inisip ko na ang weird naman at medyo O.A. to share thoughts like that pero nung dumating na ang inorder nya at pinatikim sakin. Isa lang ang nasabi ko...

Taste really good. Yon bang, kahit anong problema pag natikman mo to parang unti-unting nawawala. Ganun ang pakiramdam ko ngayon.

.

"Thank u for this wonderful treat!" nakangiting sabi ko. "Don't mind it, i want you to fee happy." napangiti nalang ako, kahit di siya ganun kagaling mag english like jumin na pag nag salita siya ng english kikiligin ka talaga ang sexy kasi ng accent niya pero si jae wang naman his actually trying his best para di ako ma offend.

Kahit sa mga simpleng bagay gaya manlang niyan napapasaya na niya ako. After naming kumaen, tinanong nya kung okay na ba ako? I'd rather have to smile at him to hide the pain."I admit, its not really easy to forget the pain but its not really easy to let go what is really about ours even its already about the past. Its hurts, its really really hurts. I never seen myself to anyone else i want him back." napayuko ako pinigilan kong di maluha pero diko pala talaga kaya tumulo pa din ang mga luha sa mata ko.

"Krissy?" hinarap niya ako, naiiyak pa din ako pero nakikita ko sa mga mata ni jae wang na gusto niya akong maging masaya. "Sorry, i can't fight my emotions, i can't help but to cry" sinisinok kong sabi "I know but...." natigilan ako ng bigla itong mapamura pero nag sorry din siya naiinis daw siya sa sarili niya at nung tanungin ko kung bakit?

Sagot lang niya, ayaw niya akong nakikitang nasasaktan lalo na kung dahil kay jumin. Alam kong O.A. na pero mas lalo pa ata akong naiyak sa sinabi niya. ..

Bakit pakiramdam ko ang bigat bigat lalo ng nararamdaman ko sa kanya ko pa talaga nagawang sabihin to? Gayong umamin itong may gusto siya sakin? Damn it, what kind of person i am? Sinasaktan ko ang gaya niyang wala ibang ginawa kundi ang ipadama kong gano ako kahalaga sa buhay niya. At ako? Wala akong ibang ginawa kundi mahalin ang iba na alam kong magiging kumplikado ang lahat samin? Bakit ganito ang buhay pag ibig ko?

...wala ba akong karapatang maging masaya? Para saan pa at natuto akong magmahal kong ganito rin lang naman?

.

.

Tinitigan ko lang ito ganun din ito pareho kaming tahimik tila iniisip at binabasa ang nasa isip ng bawat isa.

"Krissy?" pareho kaming natigilan at napalingon sa nagsalita. "Anong ginagawa mo dito? Teka, umiiyak ka ba?" gulat na tanong niya nung magkaharap kami, pero alam kong sa likod ng nangyari samin nag aalala pa din ito sakin. Hindi ko na alam, at sa di maipaliwanag na dahilan bigla nalang akong tumakbo palapit sa kanya saka ko siya niyakap habang hinhayaan ang mga luhang walang kapaguran sa pag agos sa pisngi ko na tila ba di nauubos.

Alam kong mali ang ginagawa ko, pero sa lahat ng tao dito siya ang mas nakakakilala sakin at alam kong alam niyang hindi ako okay. Niyakap nalang din niya ako. Patawarin sana ako nana, di sana siya magalit kahit malaman pa niyang niyakap ko ang mapapangasawa niya.

.

.

At nung maging okay na ako kumalas na ako mula sa pagkakayakap dito. Humarap ako sa kanya habang nagpupunas ng mga luha sa mata "Sorry, diko na napigilan ang sarili ko. Sobrang nahihirapan na talaga ako" di pa din ako tumigil sa pag iyak.

"Bakit? Ano bang nangyari?" punong puno ng pag aalalang tanong nito makikita mo naman yon sa mga mata niya. Magsasalita na sana ako nung pumagitna si jae wang saka sinamaan ng tingin si melvin. "Who's this guy?" supladong tanong ni jae wang "Jae wang?" tila di makapaniwalang tanong ni melvin nung magkaharao sila.

Di siya kinibuan ni jae wang tinignan lang siya mula ulo hanggang paa tapos pasimple itong humalakhak sabay sabing.
.....

‘Ow bakit? Problema mo? Palag ka ba?’

Nakaramdam ako ng matinding tensyon sa dalawa. Kilala ko si melvin kahit gano ka pa kagwapo sa paningin ng lahat pag mahal niya sa buhay ang pinag uusapan. Lintik lang ang walang ganti..

Nabansagan siyang badboy, playboy, jerk at lahat lahat na. But, everything has change the time he meet me. We are sweetest sweetheart back on our bachelors days. Di naman ito ganun kagwapo pero malakas ang dating nito at mala koreano ang hitsura. Sa totoo lang, mukha ga siyang si Gil Cuerva kung titignan mo siya ng matagal.

"Jae wang i want you to meet melvin by the way" biglang singit ko, nasa gitna na nila ako. "Who is he?" supladong tanong ni jae wang "I am his ex boyfriend" maangas na sabat ni melvin. Napabulong sa hangin si jae wang dinig kong sabi niya na...

“PROUD KA PA?”...

"Melvin, ano nga palang ginagawa mo dito?" takang tanong ko "He is a filipino?" naguguluhang tanong ni jae wang. "ne" simpleng sagot ko natahimik nalang ito saka nagpaalam sakin para puntahan si mina hae siya na muna daw ang kakausap.

Wala na akong ibang nasabi kundi isang malalim na buntong hininga. Napaupo ako sa mahabang silya na magkakadugtong sa labas ng mga rooms sa hospital. "Anong problema?" umupo si melvin sa tabi ko saka hinawakan ang balikat ko.

Napahilamus nalang ako ng mukha diko alam pano ko sasabihin ang problemang ako ang naging dahilan. Kundi dahil sakin baka okay pa siya. Kaya di ako magtataka kong magagalit ang pamilya at isumpa ako ng angkan nila. Ngayon palang sila ulit naging okay pero nangyari pa to?

Ang sama ko para mangyari sa kanya to. Wala akong kwentang tao. Diko deserve ang gaya niya.

.

.

.

Update:

Sorry malungkot again...masyadong madrama ang buhay pag ibig ni ateng nuh.. Pansin niyo ba?

Kasi ako matagal ko ng pansin😅

Nga pala, if may problem kaya at hirap niyong solusyunan and need someone to talk pwede mo ako kausapin.

Ingatssss😉😃