MY ULTIMATE FAN GIRL_(ᴅʀᴇᴀᴍ ᴏɴ ʏᴏᴜ)

29:(Bakit ganito?)

Krissy pov:

Tumakbo lang ako hanggang sa narating ko ang parking lot, diko na hinintay si jumin. Alam kong nakasunod ito sakin, dahil tinatawag pa nito ang pangalan ko. Pero sobrang sakit na talaga ng dibdib ko feeling ko sasabog na siya sa sobrang sakit.

"Krissy...." humahangos si jumin nung makarating, dun diko na napigilan humagulhol ng iyak habang napapasipa at sinusuntok ang kotse nito. Pinigilan ako nito, bakut dahil ba hiram lang niya ang kotse na to, at wala naman talaga siyang pakialam sa nararamdaman ko?

"Its hurts.....its really, really hurts!" napatingin ito sakin nung hinarap niya ako, di na ako nagsalita pa nung yakapin niya ako saka niya sinabing pabayaan ko na ang mga taong walang kwenta. Pinasakay ako nito, sa buong biyahe kinakausap ako nito sa lenggwahe nila pero nakatuon ang mata ko sa labas ng bintana habang malayang hinhayaang dumaloy ang luha, naalala ko pa din melvin..
.

Bakit kailangang bumalik siya? Kung kailang nakalimutan ko na siya saka pa siya magpaparamdam ulit?

Napahid ko ang luha ng huminto ang kotse ni jumin. Ilang minuto kaming di nagkibuan, after a minutes.... "geuneun nugu-ibnikka?" (sino sya?) napatingin ako kay jumin, makikita mo ang walang emosyon sa mga mata nito pero punong puno ng pagsusumamo na para bang may gusto siyang sabihin pero di niya masabi.

"dangsin-eun salang-e ppajyeossnayo" (Inlove ka ba?" umiling ako, pinipigilan kong di maluha ulit. Para kasi akong sinasaksak habang denedeny kong mahal ko pa ang gagong yon.
"geuga dangsin namja chingu yeossnayo?" (is he was your boyfriend?) enteresadong tanong nito pero saka hinawakan ang monebela pero makikita mo sa kamay nito na parang punong puno ng galit at hinanakit ngunit nagpipigil?

Huminga muna ako ng malalim bago nagsalita ulit, "He was my ex boyfriend!" walang ganang sagot ko saka ako tumingin sa sahig ng kitse habang pinipisil pisil ang sariling kamay. "jeongmal?" (talaga), tila nang aasar na sabat nito "geugeo al-a, dangsin-eun pabo" (alam mo, ang tanga nun), napatitig ako sa mukha nito.

"wae?" (bakit? Tanong ko) "naneun dangsin-ui namja chinguga anibnida" "Alam kong dimo ako boyfriend), he paused for a while "naneun neomu un-i johda" (masasabi kong maswerte pa din ako), napaawang nalang ang labi ko sa sinabi nito lalo na nung huling sinabi niya na..... 'maswerte pa din siyang nakilala ako?'

"What does it mean? " magkasalubong ang kilay ko habang tinitigan ito pero biglang sabi lang niya.... "jib-e  delyeoda" (iuuwi na kita), natahumik nalang ako ng biglang niyang pinaharurut ang sasakyan. Dina ako umimik pa, napasandal nalang ako sa upuan habang gulong gulo ang isip, hindi lang dahil sa nagkita ulit kami ni melvin kundi dahil narin sa sinabi ni jumin na diko maintindihan.

Nakarating kami sa apartment namin bandang alas tres na ng hapon. Sinabi nitong mauna nalang ako kasi nag park pa siya tapos may biglang tumawag sa kanya. "Sus, yong girlfriend niyang feelingera lang naman yon, tss... Bakit ba parang nasasaktan ako satwing naiisip ko yong posibilidad na baka nga mag asawa na si park dong min?" napabuntong hininga nalang ako, buti nalang at wala akong kasabay sa elevator, pag nagkataon mapagkakamalan pa akong baliw bulong ng bulong kasi ako.

Expect ko na pag balik sa apartment andun na si aira, pero mali ako wala pa din ito? Di kaya hinanap niya ako? Aist....nakalimutan kong itext ito, na may pinuntahan lang ako. "Teka, yong cellphone ko pala!" kinapa ko ang sarili para hanapin ang cellphone nawala sa isip ko ang tungkol sa bagay na yon.

Bali balogtad kong dinukot ang bulsa pero wala talaga, nataranta na ako di naman kami mukhang nalooban. Pero bakit diko makita ang cellphone. "Asan na ba yon?" kung saan saan ko na ito hinanap. Naalala ko nag patugtog ako kanina bago umalis, kumakanta ako?

Bumalik ako sa dati kong posisyon, ginaya ko ulit. "Nakatayo ako dito habang hawak ang walis tambo tsaka ako nagpatugtog nilapag ko siya sa....." biglang may nag sink in sakin kinapa ko ang sofa bed pero wala tinanggal ko pa ang sapin pero wala talaga. "Asan na ba yon?" parang naiiyak na ako.

Di pwedeng mawala yon, madami akong importanteng bagay dun. Naalala ko bigla si jumin baka napansin niya yon, dali dali kong binuksan ang pintuan. Timing naman at kalalabas lang nito sa elevator ilang hakbang lang mula sa unit namin elevator na pero nauuna yong unit bali nadadaanan nalang ni jumin ang unit namin at sa dulo ang fire exit.

"Jumin..." patakbo ko itong nilapitan. Halos ma slide pa ako dahil masyadong madulas ang sahig "mwo?" (Ano yon?), "Napansin mo ba... I mean, did you caught up my phone? I think i lost it. I remember, i was using it to play music and i forgot to bring it!" natataranta kong sabi. Tatango tango naman ito, buti nalang talaga nakakaintindi ito ng english kahit di ito marunong mag salita ng english.

"I find it anywhere, but i can't find it!" feeling ko may namumuo ng luha sa mata ko. Di ito nagsalita, nilagpasan lang ako nito saka pumasok sa unit namin. Para naman siyang robot, alam niyang andito pa ako. Iwanan ba naman ako 'kala mo pag aari niya ang lahat ng unit na nandito.

Tinanong niya kung may isa pa akong cellphone kaya umiling ako. Hinanap din niya si aira akala niya kasi nandito lang si aira sa bahay, sabi ko wala siya nung dunating ako. Kahit saang anggolo tignan si jumin gwapo talaga ito. Hmm....di kaya kakambal niya si park dong min?

Tinanong niya kung nakauwi na ba ito? "ajig" (not yet), walang ganang sabat ko "Can i have your phone? I mean, i tried to leave missed calls on my number. We can find it when its ringing!" kinuha naman agad niya ang cellphone.

Napatanga ako ng makita ang picture ni mina hae sa wallpaper niya. "You like her?" enteresadong tanong ko habang hawak ang cellphone, nag iwas naman ito ng tingin "moleugessda" (diko alam), tumingin ito sa ibang parte ng bahay "naneun geuleon paen-ida" (Siguro, fans niya lang ako) dina ako nagtanong pa, para kasing tinutusok ang puso ko ng paulit ulit.

Diko alam na such a fan pala siya ni mina hae gaya ko kay park dong min.

Dinial ko na ang number ko, after a few seconds nakarinig kami ng pag tunog ng cellphone...

Phone ringing...

"oh kay sarap sa ilalim ng kalawakan"

Hinanap ko ulit kung saan nagmula ang ingay, ganun din si jumin tinulungan na ako nitong mahanap ang cellphone ko. Nagkatinginan kami ng marealize na nasa ilalim pala siya ng sofa bed. Pano siya napunta dun? Inisip ko kung pano, nung hinila ako ni jumin, itinapon kung saan ang walis tambo, pero bago paman ako nuto tuluyang matangay nasagi ng kamay ko ang cellphone dahilan para tumilapon ito sa kung saan?

Clumsy ko talaga kahit kailan.

Sobrang bigat ito kaya kailangan ko si jumin para makuha ko ng malaya ang cellphone at nakuha nga "We did it!" lumundag ako payakap dito, wala akong masabi basta sobrang saya ko na nakita na ulit ang cellphone ko. Natigilan ako ng biglang yumakap ito pabalik.

Feeling ko slow mo ang pangyayari, time has stop. Hindi ko alam kong he feel they same way i feel, parang nabibingi ako sa lakas ng tibok ng puso ko. Hindi ko maipaliwanag kung bakit, pareho kaming kumalas mula sa pagkakayakap. Pero nasa may leeg pa din nito ang mga braso ko maging ito hapit pa din nya ang beywang ko.

Tinitigan ko ito mula sa mata niyang parang kumikislap diko alam kung sure ako pero yon ang pakiramdam ko. Napaka perfect ng mukha nito, yong singkit na mata nito, yong matangos na ilong na parang may nose line pa sa nose lip, lalong lalo na ang mga labi nito napaka perfect ng hitsura. Manipis at mamula mula. But most attrached on me was my heart. The weirdest  heatbeat i feel right now.

.

Bakit ganito? Bakit parang ngayon ko lang napansin na parang siyang yong taong matagal ko ng hinahanap? Tinatraydor na naman ba ako ng puso ko? Ganun din ba kaya ang nararamdaman nito?

Update:

Hello world, yan na po muna may gagawin lang si ateeeeenggggg....

Labyah all'

Ingats sila sa inyo hkhk.

btw ingatsssssss😘😘😘😘