BACK IN YOUR ARMS

Kabanata 23

Kabanata 23

I'm Pregnant

"Sino ang ama?" Panimula ni Jade. Kasalukuyan na kaming 'andito sa loob ng kotse niya. Tapos na ang klase.

Napakagat ako sa aking labi. "Si Damien... Sigurado ako na siya 'yong ama ng dinadala ko ngayon." I lowered my voice. Yumuko ako at hinaplos ang lumulobo kong tiyan. Kaya pala paunti-unting lumalaki 'tong tiyan ko, hindi ko manlang naisip na buntis na pala ako. May nabuo na palang buhay dito sa sinapupunan ko.

"Jade... Natatakot ako, anong gagawin ko?" My tears are slowly falling from my eyes. "I can't take this baby... Kilala ko ang sarili ko, and, I am not that responsible enough for this child. I don't how can I take care of this. I'm not yet ready to be a parent... To be a mom." Humagulgol ako sa balikat ni Jade. I feel hopeless. Naaawa ako sa anak ko.

"Tell Damien that he has a child already, with you. Sabihin mo kay Damien na nagdadalang-tao ka. Don't hide it from him, he needs to know. He should be responsible enough to take care the both of you," hinaplos ni Jade ang aking magkabilaang pisngi. Pinunasan niya rin ang mga luha ko gamit ang kaniyang hinlalaki. "I promised you, if he doesn't have any balls to take that baby, then I'll take over his position... I'll be the father of your child. Don't worry okay?"

Humagulgol ulit ako ng iyak. I can't stop my tears from falling, I'm so lucky for having her as my friend. "Thank you, salamat talaga. Sobra-sobra. Kung wala ka, hindi ko alam kung anong gagawin ko... Baka ipapalaglag ko-" Jade cut me off.

"No! What are you thinking!? Huwag mong ipalaglag 'yang anak mo! Hindi niya kasalanan ang kasalanan niyong dalawa! What the fuck, Rouxaire!" Stress na usal ni Jade habang nakatampal siya sa kaniyang noo.

"Hindi ko naman gagawin 'yon... I'm just scared. I'm not yet ready for this," yumuko ako , hiyang-hiya para sa sarili ko.

"If you can't take care of that baby, sana noon mo pa inisip 'yon, bago kayo nagpadala sa init ng katawan niyo. You should be responsible enough at your actions, Rouxaire. Look at you! You're too young pero active ka na sa sex life mo. Pagkatapos kapag nabuntis ka, iiyak ka," Dagdag pa nito. Pagkatapos no'n ay hinawakan niya ang magkabilaang balikat ko. She sincerely looked at me in the eyes. "Ginusto mo rin ang ginawa niyo ni Damien, kaya please lang, maging responsable ka naman para sa anak mo."

I looked away. I hugged myself. Gulong-gulo na ang isipan ko, naguguluhan na ako sa mga nangyayari.

"Damien isn't here, he's currently in Manila. Hindi ko alam kung kailan siya uuwi. Putol-putol na rin ang communication namin sa isa't-isa, minsan nga ay umaabot ng tatlong araw na hindi kami nag-uusap. Don't you think, that the best thing to do ay sa personal ko, mismo, sasabihin sa kaniya 'tong pagbubuntis ko?" I asked Jade, I'm dying to know her opinyon. Siya lang ang pagkakatiwalaan ko sa ngayon. She knows the best thing to do when it comes to a situation like this.

"No, you should tell him now, kailangan mo nang supporta niya, lalong-lalo na't nahihirapan ka. He needs to help you financially, physically and emotionally, habang hindi pa nakakalabas ang bata. He should act like a husband for you. Sinasabihan na kita, Rouxaire, hindi madali ang mabuntis. Pwede kang maka-encounter ng iba't ibang uri ng problema," bumuntong hininga si Jade. "Paano? Kapag wala ako sa tabi mo, sa mga oras na sobra kang nangangailangan? Halimabawa nalang, sino 'yong maghahatid at sundo sa'yo para magpa-check-up? At isa pa, buntis ka, baka ma-trigger 'yang emotions mo dahil sensitive ka. Pwede kang madapuan ng depression... In your pregnancy journey, Damien should be present beside you. Alam ko naman na wala kang balak na ipaalam sa Mama mo, kaya kailangan mo si Damien."

She's right... But I can't. Ayaw kong dumagdag pa sa mga problema ni Damien.

"Damien is busy, marami pa ang pino-problema niya doon sa Maynila. Ayaw kong dumagdag pa, ayaw kong maging abala sa kaniya. Pero hindi ko naman itatago sa kaniya 'tong bata, malalaman rin naman niya." I said. "I'll just find the right time to confessed the baby at him. Confessing at him, about our baby, it would just cause trouble." Naaalala ko pa ang mga sinabi ni Mrs. Soldevilla sa'kin no'n, kahit na hindi ako naniniwala, it still affects me.