BACK IN YOUR ARMS

Kabanata 7

Some of the scenes of this story are 18+, you may encounter some inappropriate and strong language. Some of the chapters contains bed scenes. Please, if you're not comfortable with this kind of story, you can leave now. I already gave a warning. I don't entertain trolls. Please be a responsible reader and I'll be also as a writer, thank you. But again, last warning, this story contains strong languages and inappropriate explicit scenes that are suitable 'only' for an open minded. If you aren't an open minded person, feel free to leave my story. Thanks! Happy Reading!

---------------------------

Kabanata 7

His Happy Breakup

"Bakit? Bakit ganiyan ka makatitig? Tumitigas ba 'yang itlog mo?" Mahina kong pagkakatanong kay Damien na kanina pa nakatitig sa'kin sa rear-view mirror. Katabi niya ako kanina sa shot gun seat, kaso nga lang, parang badmood kasi siya sa'kin, e... Kaya ako na ang kusang umalis.

"Wild..." Rinig kong bulong niya.

Bumuntong hininga na lamang ako at inihiga ang aking ulo sa malambot na upuan ng sasakyan'g 'to. Iba talaga ang pakiramdam kapag aircon ang service papunta sa school at tuwing uwian. Nakaka-relaxed ng utak. "Damien, pwede bang paki-on ng music?" Mahina kong pakiusap sa kaniya, syempre, na may kasamang pag-galang. Hindi ko naman sasakyan 'to. At siguradong magagabihan talaga ako rito, traffic e'.

"I'm driving, ikaw ang pumunta rito." Utos niya.

Fine... Hindi naman ako tamad, kaya inalis ko ang suot kong sapatos at medyas. I stretched my legs until in front saka ginamit ang daliri ng paa ko para i-on ang music. "Girl, what the fuck?" Mahinang pagmumura ni Damien. Saglit pa siyang napatigil sa pagda-drive.

"Sorry!" I made a piece signed. "Sige na, naka-on na ang music kaya ituloy mo lang ang pagda-drive mo." Nahihiya kong usal.

Ang tahimik. Talagang ang tahimik. Kumanta kaya ako baka bumilib 'tong Daddy ko.

"I hate all men but. . . He loves he gives me all his money, that gucci, prada comfy, my sugar daddy." Kanta ko. Ginagawa ko pang microphone ang cellphone ko.

Nakita kong umangat ang gilid ng labi ni Damien. Pasulyap-sulyap pa siya sa'kin at saka daan. Hindi niya alam kung saan siya titingin, sa 'kin ba o sa daan.

"He love me, he put no one above me. These bitches wanna judge me but I don't care! Uh, ha, ha, ha." Dagdag ko pa. Sa ngayon, ginagawa ko ng disco light ang flashlight ng cellphone ko.

"Stop it. What kind of song is that? Why does it exist?" Pambabash ni Damien sa kanta. Pagkatapos, kaagad niya pang pinatay ang music.

"Basher ka ni Qveen Herby, ah! Ang ganda kaya, Damien." Sabi ko at saka ngumuso.

Mas lalo lang sumama ang mukha niya... Well, bagay naman sa kaniya!

"Hi Mama!" Masaya kong bati kay Mama na nagluluto sa kusina. Hinalikan ko pa ang pisngi niya. "Ma, anong ulam?" Masaya kong pagkakatanong.

"Syempre, niluto ko 'tong paborito mo. Mukhang ang saya mo ngayon anak, a'. May nangyari ba?" Nakangiting katanungan ni Mama habang pinagmamasdan ang aking mukha, na may malapad na ngiti.

"Wala naman po, Mama..." Mahina kong tugon. Ewan ko, para kasing masaya lang talaga ang araw ko. Hindi ko alam kung bakit... Basta ang saya. Nakakapanibago na rin, hindi naman ako ganito kasaya minsan, e.

Malakas kong ibinagsak ang aking katawan sa malambot kong kama. Bakit? Bakit ang saya ko ngayon. Siguro, kaya ako masaya dahil naiinis si Damien sa'kin kanina. Nakakatuwa kasi siyang mainis. Ang cute niya pa. Damien... Kaaagad kong kinuha ang cellphone ko para mai-text siya. Hindi pa ako nakakapag-pasalamat sa kaniya kanina, e. Nakakahiya naman.