BACK IN YOUR ARMS

Kabanata 5

Kabanata 5

Get Lost

Time cheked it's 5am in the morning. Wala si Mama, kadalasan kasi si Mama 'yong nag-aayos ng almusal ko at 'yong magiging baon ko. Ganitong oras naman talaga ako gumigising. Knowing Mom, ang sarap niya kayang magluto. While me, hindi ko alam.

I'm hoping, na susunduin ako ni Damien dito. Gusto ko lang na makatipid that's it. Nothing else, nothing more. But the problem is, ang uncomfortable niya sa'kin. I can't blame him, kung ganiyan siyang umasta sa'kin. Sino naman kayang tanga ang kakausap sa isang stranger. The both of us doesn't have a label, hindi ko nga alam kung ano ba talaga kami- we're not friends, nor a lover. The only thing that involved in between us are- Sex and Money.

I'm right, wala nga talagang balak si Damien na sunduin ako. I texted him to accompany me in going to school just this time dahil wala si Mama dito kaya wala pa akong baon. Wala pa akong mahingian. Fine, like he always said- I'm not his obligation and he's not obligated with me. Ang sabi niya sa'kin, he's still busy kaya hindi ako pwedeng sumabay sa kaniya.

Fine, walang problema. Maglalakad nalang ako. Si Jade kasi, absent ngayon kasi may family problem pa siya, na dapat pag-usapan.

Hindi rin akong pwedeng maglakad dahil naka-heels ako. Siguro, kukuha nalang muna ako sa ipon ko. Hindi naman ako naghihirap talaga, para hindi ko ma-afford ang pamasahe sa jeep.

Ngayon, 'andito na ako sa university. Nag-jeep nalang ako, hindi naman ako naghihirap, e. Just like the same old time, marami na namang mga bulong-bulungan ang naririnig ko dito sa loob ng university, patungkol na naman sa'kin. Ang mga babae hindi nakaligtas sa mga mata ko, nakita ko kung paano nila ako irapan.

Hindi ko nalang sila pinansin. Tutal, nasanay rin naman akong ginaganiyan, e. Hindi ko itatanggi na nasasaktan rin ako sa mga sinasabi nila patungkol sa'kin. But I'm used to it- Maybe they're right, truth hurts. Truth hurts but I'm not guilty. Ayaw ko nang pumatol.

"Hinanap kita kagabi, sa'n ka galing?" Xiann asked me. Nakasunod siya sa'kin dito sa hallway papunta sa classroom ko.

"Umuwi na ako. Lasing ka na kagabi at saka hindi na ako nakapag-alam sa'yo dahil natulog ka na." Tipid kong sagot. I didn't looked back, patuloy lang ako sa paglalakad. Wala na akong balak na lingunin siya dahil ayaw kong aksayain ang oras ko.

"Roux, punta ka ulit sa mansyon ko mamaya. Bigyan kita ng 15k. What do you think? It's a good offer though." Hinawakan ni Xiann ang braso ko dahilan para mapatigil ako sa paglalakad.

I rolled my eyes. "Yeah, it's is really a good offer. Pero ayaw ko, ayaw kong pumatol sa'yo kaya kung pwede lang, layuan mo na ako. Nagmumukha ka na talagang isang aso, na naghahanap ng dogfood. Sunod ka nang sunod sa'kin, e." Mahaba kong paliwanag. I'm hoping that he will understand it.

"Mayaman ka na ba? Kaya umaatras ka na sa pagiging pokpok mo?" Mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakahawak sa braso ko.

"Oo, pokpok ako, pero nakahanap na ako ng lalaking hindi pokpok ang turing niya sa'kin." I said. I'm not pertaining to someone else-hindi naman siya ang tinutukoy ko dito. Pero siya lang kasi ang lalaking magagawang tumanggi sa'kin. I'm impressed, that he can't cheated on his girlfriend. Mahirap nang makahanap ng lalaking matino at saka madali namang makahanap ng lalaking malibog.

Humalakhak siya ng tawa. "Sino namang lalaki 'yon? Naniwala ka naman?" After Xiann said that, he forcefully kissed my neck. Pagkatapos, hinawakan niya pa ang boobs ko! Ang bastos!

Walang-hiya naman 'to! Nandito kami sa hallway, wala manlang bang 'tong lalaking 'to! It's an disadvantage for me, dahil walang manlang may dumadaang mga estudyante dito. Malamang! Ang aga-aga ko ngayon kaya walang pang mga estudyante dito!