BACK IN YOUR ARMS

Kabanata 33

Kabanata 33

When The Eyes Met

"Chef, bakit? Bakit nanginginig ka? May problema po ba? Ako nalang po ang mag-se-serve." Alok ni Sierra. Bago kunin ang food cart sa'kin, inakay niya muna ako papunta sa loob ng kusina at binigyan ng isang baso ng tubig.

"I'm okay, don't worry about me. I-serve mo na ang mga pagkain." Ngumiti ako sa kaniya.

Nang mawala si Sierra sa paningin ko, pumasok naman kaagad si Jade, punong-puno ng pag-aalala sa kaniyang mukha. Mukhang alam ko na ang kahulugan ng mukha niyang 'yan. "Bes, okay ka lang? Omg, hindi ko alam na 'andito pala ang ex mo. Hindi ko alam na isa pala siya sa mga master chefs. Bes, I'm sorry talaga!" Niyakap niya pa ako nang sobrang higpit para iparamdam sa'kin na nagsisisi siya.

Bumuntong hininga ako. "Nangyari na, e. Nangyari na ang hindi dapat mangyari, nagtama na ang mga paningin naming dalawa. Wala kang kasalanan do'n. In the first place, alam naman niya na restaurant ko 'to, e' bakit pa siya nagpunta rito? Bwiset 'yon, sinadya niya talaga ang magparamdam sa'kin, e." Tugon ko.

Panira ka talaga ng buhay ko, Damien. Sana hindi nalang siya bumalik. Kuntento na ako ngayon. Kuntento na kami ng aking anak... Teka, ang anak ko.

"Nasaan si Skynette? Nandoon parin ba siya sa garden?" I asked Jade, with so much panick in my voice.

"Uhm yeah, bak-" hindi ko na pinatapos ang mga sasabihin niya. Kaagad na akong tumakbo paalis rito. Tumungo kaagad ako sa garden, na kung saan sila naglalaro sila ni Sky at ni Bubbles. Tangina, hindi sila pwedeng magkita! Hindi ko hahayaang magtagpo ang landas nilang dalawa, katulad ng pagtanggi niya sa anak ko noon.

"Mommy, bakit? I thought you have work?" Mom daugther asked as I carried her in my arms. Balisa ko siyang binuhat at saka naglakad pabalik sa loob ng restaurant. "Mommy, where are we going?" Walang tigil niyang kakatanong.

"Nothing baby, stay with yaya in the house okay? For this time, the restaurant is dangerous for you," tanging naisagot ko. I tried my best to tip-toe just to hide myself to that special guests. Thank God, hindi naman niya ako napansin. Nakahinga naman ako nang maluwag nang dahil do'n. "Don't worry baby, just for this time. Bukas ay makakabalik ka ulit rito." I kissed her head to assure her.

"O' 'eto ang susi ng kotse mo, bes. Don't worry, just for this time, stay at home muna okay? Ako na ang bahala rito sa restaurant. Mabuti na rin 'yon para makapagpahinga ka." Ani Jade.

I nodded and smiled at her. "Thank you, ikaw na ang bahala rito. I-text mo ako kapag nakaalis na sila." I said.

I'm currently driving at home right now, para iwan ko do'n kay Aling Maria si Sky. Advantage na rin sa'kin 'to, kasi kinakailangan ko ring magpahinga at matulog. Kanina pa kasing mabibiyak ang ulo ko sa sakit. Good thing ay nakaalis na rin kaagad ako do'n. Ano siya, sinuswerte? Iyong tipong tatanggi pagkatapos kapag nakita ulit ay ipagpipilitan ang sarili? Bullshit siya. Too selfish to say but, wala na akong intensyon na ipakita sa kaniya si Sky. Parehas lang kaming masasaktang dalawa.

As a mother, I'm doing this for
my daughter's own good, not just for myself. My own feeling's doesn't reflect the relationship of my daughter with him. Alam kong galit ako sa kaniya, pero walang kasalanan si Sky do'n. I just, don't want to be involve with him anymore. I don't want to be connected with him anymore. As a mother, 'yong tanggihan ang anak ko ay ang pinakamasakit na salitang narinig ko... The day he didn't accepted his own child, is also the day I ended my string with him. No connection and no involvement.

I really hate him. I always do. Araw-araw ay hindi ko nakakalimutan kung gaano ako kagalit sa kaniya, hindi nababawasan, mas lalo lamang nadadagdagan. Not because I can't move on, it's because I'm hurt. Nasaktan lang talaga ako.