I'M ALWAYS FINE✓ (BOOK 1)

CHAPTER 51

Lance P. O. V

"Yeah hundred percent!" buong tapang kong sabi habang nakatakip parin ang mata ko, mas matutuwa siguro ako pag nakita ko ang nag-aalburoto nyang mukha hahahah....

But I was wrong with my move, when I suddenly feel his breathe on my ear that gives me goosebumps, nagtayuan lahat ng balahibo ko sa batok ng maramdaman ang hininga nito

"Try! me Mr. Garcia...you have no idea what can I do, specially that we're the only person here!" napaatras ako dahil sa kilabot ng papanilata nya at nagawa ko ng alisin ang pagkakatakip ng kamay ko sa mula mata para itulak ang pagmumukha ng damuhong bombay nato, na humagalpak ng tawa

*Dug....*Dug...*Dug.....*Dug.....

should I say na that was the first time that I saw him laugh?....or this is too much exaggerated to say na the time went stop the way na nakatingin lang ako sakanya habang tumatawa...the slomo effect na epekto ng pagtawa nya.

*Dug....*Dug.....*Dug.....*Dug....

Bat may tumatambol sa dibdib ko sa twing nakapaligid ang bombay nato?!

Love?!

No!! pangongontra ko sa isip ko, that would never ever happen

"Stop enjoying the view and help me, sabi sayo eh grasya na lumapit sayo" bumalik naman ako sa pagiisip at napatingala sa bombay na nakangising nakatingin sakin...ang sarap burahin ang pagmumukha nya!!

"Tsk!!" pangga-gaya ko sa asik nito at inirapan sabay talikod bahala syang mamatay sa sarili nyang imagination.

"Hey! Servant!!" malakas na sigaw nito kaya napatigil ako

"Your here to serve this house ano pala silbi ng pagpapasahod namin kung mas mukha ka pang amo umasta!" the time na binitawan nya ang salitang yun, the way na naglaho ang mabilis na pagkabog ng dibdib ko at napalitan ng kirot!.....your out of your line lance!, to the point na nakalimutan mo ng lumugar, hindi ko pinansin ang nangingilid kong luha at nagbow na humarap sa kanya, kasabay ng pagyuko ko ang pagbagsak din luha ko, pisti! bat ba kasi ang babaw ng luha ko? pasimple kong pinunasan ang tumulong luha ko at bumalik sa pagkakatayo.

"Sorry...SIR ano pong ipaguustus nyo?" out of somewhere hindi ako makatingin ng diresto sa kanya kaya nakatingin lang ako sa kawalan

"Hey?!...look iam just-"

"Kailangan ko pa po tulungan so Lola Ides sa baba, may iuutus ka po ba?"

"Fine... just help me with this!" he sounded defeated pero pinagsawalang bahala ko na at lumapit sa may bag ng dog food at dinampot ito. Lumapit naman sya sa isang sulok nitong kwarto nya at may pinagpipindut, I want to amaze dahil sa pagka high tech nitong kwarto at may secret room na kinakailangan pa ng password bago bumukas but I can't, I just focused on the bag of dog food at hindi ko na nagawang mamangha, tumingin naman sakin yung bombay kaya napatingin din ako ng blankong expression...

*Arff.....*Arff....

I just ended up looking at the dog na nasa paanan ko na kinikis-kis ang katawan nito, gusto kong magtatalon sa saya dahil ito ang asong lagi kong dinadalaw sa mall na si Wat pero hindi ko magawa dahil apektado pa rin ako sa sinabi ni Shin kaya sorry watty wala sa mood si kuya...

"You know him right?" hindi ko sya binigyan ng pansin at umupo sa kinatatayuan ko para bigayan ng dog food si watt, I can't imagine na diko sya makikita but iam not in my mood...sorry wat

"No" walang gana kong sabi saka tumayo at nagbow sa harap nito, hindi ko na inantay pa ang pagsasalita nito at agad na dinampot ang bimpo at lalagayan na ginamit ko.