I'M ALWAYS FINE✓ (BOOK 1)

CHAPTER 32

A/N: because i dont know ip nakakiyak ba to?.....naihipan po ng hangin ang utak ko at naisipang gumawa ng a little bit kilig capslock A LITTLE kaya expect na walang highest level na kilig ang gagawin ko sa next 5-6 chapters i downt layk kilig kaya better to shut up char 😅✌️naihipan lang talaga ng masamang hangin ang isip ko kaya may pakilig muna si author para hindi naman mag back out si Lance at umayaw dahil durog na durog ang puso hehe hope you will layk it dont purget to leave vote and comments kamsahamnida😊

Lance P. O. V

"APO!!!DYOS KO NAMAN ISANG LINGGO KANG WALA DITO ANO BANG NANGAYARI SAYO HAH?........SAN KA NANGGALING? WALA KAMING BALITA SAYO! AYUS KA LANG BA HAH? PATI SILA SER NAG-AALALA NA IYO! " naabutuan ko si lola ides na papalabas na may dalang trash bag at binitawan agad ito para lapitan ako at sinuri ang buong katawan ko, napatawa naman ako dahil sa pagsalubong niya sakin.

"Mahaba pong kwento la!, Ayus pa po ba na magtrabaho pa po ako?" wala na din akong dinala pang gamit dahil baka wala nakong madatnan pang trabaho, ang inaasahan ko na nga lang eh kukunin ko nalang yung naiwan kong gamit dahil sa hindi ko pagpapaalam, kasabay ng pagsagot sana ng tanong ko ang paglabas ng magasawa sa pintong nilabasan ni lola kanina, nag bow naman ako ng natuun ang atensyon nilang dalawa sakin

"Oh! Lance.......your back, i thought you will not going back here after that night... Iam sorry for that!! " paglapit ng amo ko sa sakin ng nag bow ulit ako sa ikalawang beses ng makalapit sila .

"Ako nga po ang dapat humingi ng paumanhin dahil sa inasal ko pasensya po.... "Pangatlo yumuko ulit ako

"....itatanong ko lang po sana kung pwede pa po ba akong magtrabaho sir kailangan ko pa po ih! " nakakahiya man pero no choice kailangan ko kumayod para sa sarili ko wala ding natira sakin dahil binigay ko sa doctor kahit binayadan na lahat ng kuya ko "KUNO" lahat ng gastos ayoko naman na iasa sakanya lahat kaya eto bumalik ako dito, ni pisong duling wala.

"Why not?, your always welcome here!! " nakangiting saad ni Ma'am Reigh na ikinaaliwalas ng mukha ko.

"Sorry again Lance, and welcome back, let's go hon?"
nakangiting baling nito kay ma'am Reigh kaya tinahak nila ang daan palabas, ipinagpapasalamat ko naman dahil may trabaho ako kahit papano, pang tustus lang sa buhay ko..... Nabow lang ako paglagpas nila at laking pasalamat ang nasabi ko
Pagtungo ko ng ulo ay siya namang pagtambad ng mukha ni lola ides na naka ngiti.

"Ba-bakit po la!?" Nahihiya kong tanong, nakaka-ano kasi yung ngiti nila

"Ang swerte ng magulang mo sayo apo! " napayuko nalang ako ng sumagi nanaman yun sa isip ko

"Malas nga daw po ako ih.... " bulong ko pero hindi ko na pinahalata kay lola sinamahan ko nalang siya magtapon nung basura at balik trabaho ulit......
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
11:13pm
.
.
Bukas ko pa sana aalisin tong mga kurtina sa guest room para ilaba nila pero ako na ang gumawa, total wala ako dito ng ilang linggo makabawi man lang, sa library na lang siguro ako babawi ng tulog at epekto ng walang singkong duling? Eto nagtatampurorot ang tyan ko sa gutom wala pa pala akong kain kaninang tanghali tinawag pako nila lola para kumain kanina pero inabala ko ang sarili ko sa paglilinis remember! "Sahod lang ang usapan walang libreng kainan! " i know my place kaya kung bawal... Bawal....

"Ikaw ding tyan ka wag kang magreklamo hindi nga nagrereklamo ang katawan saka dadagdag ka pa sa pasanin ko? " luh?! Sira na din utak ko, pagmamaktol ko sa tyan kong kanina pa nag mimisscall, niyakap ko nalang yung tray na lalagyan ng kurtina at hindi ininda ang gutom.... Gutom lang to hindi to cancer no!