I'M ALWAYS FINE✓ (BOOK 1)

CHAPTER 4

Shin Kennt's P.O.V

Matapos syang tawagin sa harap the plan will start niluwagan ko yung turnilyo ng isang paa ng upuaan nya para mabaliaan sya pagkaupu nya... epic siguro to hahahhahah

"bla...

.

bla...

.

bla..."

.

Pinipigilan kong matawa dahil naiimagine ko ang itsura nya sa mangyayari.

Bago sya bumalik ibinigay nya sa teacher namin yung reasearch nya kasabay ng pagyuko nito pabalik sa kinauupuan nito, pagkabalik na  pagkabalik nya sa upuan nya biglang

*blagg...

_ _ _ * * * _ _ _

Lance Garcia's P.O.V

"hahahahhahaha!!!" pagtawa ng buong klase sa nasaksihan nila, pero nangingibabaw parin yung tawa ng nasa likuran ng upuan ko.

Ayokong mangbintang pero alam kong sya ang may gawa nito dahil sya lang naman ang nasa likuran ko...hindi pako masyadong makatayo dahil sa sakit ng pwet ko bunga ng pagbagsak ko sa sahig, pilit akong tumayo at pagpagpag sa slocks na suot ko habang tuloy sa halakhakan ng buong klase.

"ayus kalang?!" napatingin ako sa nagsalita, and it was Jasper.

Mukha bang ayos masalampak sa sahig?? Saka ano namang paki nya tss..parepareho lang sila, pero hindi ko naman sya nakitang tumawa o maski  pagpipigil nya ng  tawa wala akong nakit ah ewan.

Diko nalang sya sinagot at nagpagpag ulet ng slocks.

Ayoko ng ganito, ang hirap umiwas kung kusa din silang lumalapit at mahirap lumaban kung alam mong wala kang laban.

Umayos ako ng pagkakatayo at inayos yung bag ko na kasama kong bumagsak.

"Here!" tumingin ako kay Jasper na inaabutan ako ng bagong upuan

"mukhang luma na yan" pagtingin nya sa upuang nakahalindusay sa harap ko, yumuko lang ako sakanya't kinuha yung upuan na inaalok nya nito.

"Ma'am pwede po bang makipagpalit ng upuan?  kahit kay Allison nalang po" ako na ang lalayo para walang gulo, mahirap iangat ang sarili mo kung may isang taong kaya kang ipatalsik sa pagabot ng hinahangad  mo.

"did i give you a permission para umalis sa upuan mo? nag-u-umpisa palang ang saya ko..." kahit mahina sakto na para ako lang ang makarinig., just a hint pero totoo palang sya ang may gawa ng pagkakasalampak ko, humarap ako sakanya at yumuko.

"I'm a near sighted po kaya kelangan ko po sa harap" pagbulong kong sabi

" I don't even damn care in your reasons,
WE'RE NOT EVEN CLOSE, nakakadiri tsk" asik nya

"anything wrong Mr.Garcia?" napaharap ako sa teacher namin dahil pinagtitinginanna din pala ako dahil sa pagtalikod ko sakanila.

"uhmm...I just apologize ma'am,  baka po kasi nasagi ko yung upuan nya nung pagkabagsak ko" rason ko na mukhang pinaniwalaan nya

"it's been a week bakit ngayon mo lang sinabing  near sighted ka??" tanong ni miss Dela Bega sakin

"kasi po-"pagiisip ko ng dahilan pero pinutol yung pagsasalita ko ng taong nasa likuran ko

"Attention seeker tsk!!..stupid" bulong nya sa huling salita pero ikinahalakhal ng buong klase yung sinabi nya

Iyak???