I'M ALWAYS FINE✓ (BOOK 1)

CHAPTER 68 (FINALE)

Lance P. O. V

"Can you be my friend for a while...just for 12 minutes?" Lumapit ako sakanya ng hindi inaantay ang sagot nito.

Traydor talaga tong luhang to pisti!, Kasabay ng pag-agos ng luha ko ang pagyuko ko na nakatingin sa mga paa ko.

"Hi I'm Lance Garcia" masigla kong sambit kahit tuluy-tuloy parin ang pag-agos ng luha ko  habang nakangiti sa harap nya... mukha akong tanga sa ginagawa ko

"I don't care...are you really insa-"

"10 minutes left" I cut his word pagod nakong marinig ang boses nya masakit sa tenga...I pretend to smile even it's killing me inside.

"Uhm...thanks for all!" Basag na din ang boses ko at hindi na sya maaninag sa harapan ko dahil sa luhang sabay-sabay na naglalabasan sa mata ko

" Salamat sa ngiti....

Salamat sa pagsusungit....

Salamat sa tawa....

Salamat sa pangbwi-bwisit mo...".

"WHAT?! I DIDN'T GET YO-"

"Owh? Last nine minutes..." magiliw kong putol habang dirediretso parin sa pagiyak... moment ko muna

" I hate you to the point na ne-develop ang fellings na to...

I hate you to the point na gusto kitang makasama...

I hate you to the point na hindi mo na din pala ako maalala..."

I hate you to the point that I loved you....

"Maybe this would be the last magpapahinga na din ako shin, pagod na to oh!" tinuro ko ang puso ko, pagod na ko

"... congrats you found your missing pieces na magbubuo sayo, siguro panahon na para itigil ko na ang kahibangang mamahalin mo rin ako...it's time for me to find my missing pieces too. Im happy that your smile was better than before, masaya akong may nagpapangiti  na sayo. Congrats dahil nahanap mo na ang talagang para sayo at babagay sa katulad mo, she's perfect for you remember that, wag mo syang sasakyan ah? Mananagot ka sakin." mahina kong sinuntok ang dibdib nya kahit hindi ko na sya maaninag dahil sa mga luhang sabay-sabay na dumadaloy sa mata ko, but this time my smile are really true walang halong sakit at pait.
   

3 minutes left...

"Make your best memories with her, hanggang dito nalang din siguro shin pagod nako, I tried pero ako nalang ang nakakapit, ako nalang ang lumalaban, sakin nalang lahat ng sakit, duwag man pero suko nako!" I hands up like a criminal at nakangiti paring umiiyak sa harap nito

"Be happy my shin" I love you.... I only mouthed before I kiss him on his nose, hindi naman sya pumalag dahil mukhang nagulat din sya. My tears rapidly flowing as I walk ayaw from him...pero muli akong tumigil at humarap ng nakangiti sakanya.

"Maybe it's a good bye"

.

.

I ended up seeing myself walking away from him, nakakatuwa lang dahil habang papalayo ako ay sya namang pagbuhos ng ulan.

Napatigil nalang ako ng mas lalo pa itong lumakas napatingala nalang ako dito ang lugar kung san nagsimula lang lahat but now it's time para iwan din ang lahat.

I take a deep breath sa ilalim ng malaks na ulan at pinagpatuloy ang paglalakad.

It's about time to find my missing pieces too...