Korhanlar ||tamamlandı

3. Bölüm

*YAZARDAN*

Bugün Yalının sabah işi çıktığı için Bereni okula kadar Ayaz takip edecekti. Başına bir şey gelmesini istemiyorlardı ve onu koruma görevini kimseye verecek kadar güvenmiyorlardı.

Tabi ki yine de peşine adam takmışlardı ama gözleriyle görmeden içleri rahat etmiyordu. Bu işi de her zaman Ayaz ve Yalın yapıyordu. Eğer Yamaçta onlarla giteseydi iyi şeyler olmazdı.

Kendine hakim olamamaktan korkuyordu. Hem kardeşini her gün görüp yanına alamamak hem de başına gelen şeyler yüzünden sinirden köpürürdü. En mantıklısı onun gitmemesiydi.

Ayaz, kuzeninin evinin köşesinde, yolun karşısında bekliyordu. Bir süre sonra sinirli ve hızlı bir şekilde yürüyen kuzeni görüş açısına girdi.

Beren etrafına bakmadan birden yola çıkınca, ona hızla gelmekte olan aracıda görmedi. Ayaz bunu farkeder etmez direkt kızı itti ve o da dengesini sağlayamayıp üstüne düştü. Allahtan elini kuzeninin kafasının altına koymayı akıl edebilmişti.

Ayaz hemen kızın üstünden kalktı ve iyi olup olmadığını sordu. Kız her ne kadar iyiyim desede, Ayaz hâlâ tedirgin ve endişeliydi. Hastaneye götürmek istedi. Ama Beren kabul etmedi. Yamaç gibi inatçı diye geçirdi içinden.

Sonra az kalsın kuzenine çarpacak olan çocuk ileri geri konuşunca kendini tutamadı ve her zaman olduğu gibi öfkesine yenik düşüp çocuğun ağzını yüzünü dağıttı.

Berenin önünde böyle bir şey yapmak istemezdi ama öfkesini kontrol edebilen biri değildi. Aralarında en sinirleri Ayaz ve Yamaçtı. En sakinleri ise Yağız.

Ayrıca o puşt kuzenine laf atmıştı. Normalde onu dinlene dinlene döverdi ama şu an sırası değildi.

Bereni zorlada olsa hastaneye götürmek için arabaya bindirdi. Ardından hemen aile grubuna, Berenin ufak bir kaza geçirdiğini ama önemli bir şeyi olmadığını ve her ihtimale karşı hastaneye götüreceğini yazdı. Sonuna da Telaşlanmayın diye eklemeyide unutmadı.

Beren sakinleşince o da arabayı çalıştırdı. Sessiz ve sakin geçen 5 dakikanın ardından kuzeni ona adını sordu. Adının Ayaz olduğunu söyleyince, Berende kendi adını söyledi.

Sonra Beren ona abi diye hitap edip edemeyeceğini sorunca Ayazın kalbi deli gibi atmaya başladı. Resmen artık bir kız abisiydi ve ona abi diyecekti. Hızla ve büyük bir heyecanla kabul etti Ayaz.

Ardından biraz daha konuştuktan sonra kendilerine ait olan hastaneye vardılar. Ayaz, kuzeninin koluna girmek istedi. Ama Beren temas sevmiyorum demişti. Fazla üstelemedi ve içeriye geçtiler.

Direkt arkadaşlarının abisi olan Semihin odasına çıktılar. Çıkarken de sohbet ediyorlardı. İki kuzende birbirine bu kısacık süreçte ısınmıştı.

Semihin odasında ise bütün aile fertleri Beren ve Ayazı bekliyordu. Ayaz her ne kadar telaşlanmayın dese de yine de dayanamamışlardı. Yaşlı Korhan çifti hariç hepsi doluşmuştu hastaneye.

Beren kapıya yaslanıp, açılmasıyla yere düşünce Esin Hanım onu yerden kaldırmamak için zor tuttu kendini. Anne yüreğiydi işte.

Biricik kızının canın yanmasını istemezdi. Ayrıca onu ilk defa canlı görüyordu. O çok güzeldi. Aynı kendisinin kopyası gibiydi...

Beren olayı dalgaya vurup ayağa kalkınca içeri geçtiler. Herkesin ilgisi onun üstündeydi. Beren içerdeki kalabalıkla birlikte bir iki saniye duraksadı ve hemen girdiği gibi geri çıktı. Ayazda peşinden.

Diğerleri onun bu haraketinden dolayı biraz üzülselerde onu gördükleri için mutluydular.

Ayaz ise Bereni yan taraftaki muayene odasına aldı.