Korhanlar ||tamamlandı

38. Bölüm |××|

Selaamkkkeeee

Durun durun sakin olun ölmedim xD

Bu bölüm tamı tamına: 7648 kelime...

Umarım sıkılmazsınız...

İyi okumalar...

*YAZARDAN*

"Küçücük kız! Nasıl bulamıyorsunuz?! Aklım almıyor!" diye adamlara bağıran Murat Beyle, Esin Hanım daha fazla ağlamaya başladı.

"Murat ben kızımı istiyorum." diye mırıldandı kısık sesiyle. Yanında oturan Yasemin şakaklarını ovarken Esin pekte kendinde değildi.

"Sikerim böyle işi." diye homurdanıp sinirle bahçeye çıktı Yamaç. Kalbi sıkışıyordu sanki.

5 saat olmuştu... Koskoca 5 saat... Hepsi biliyordu ki Beren eğer iyi olsaydı onları 1 dakika bile endişede bırakmadan haber verirdi. Zaten korkuları da bu yüzdendi.

"Abi sakin ol." deyip Yamaçın arkasından bahçeye çıktı Yağızda. Yamaç şu an hepsini korkutuyordu çünkü son 5 saattir aklı başında değilmiş gibi hareket ediyordu.

"Nasıl sakin olayım Yağız? Ortada yok!" diye bağırdı Yamaç. Siniri bir başkasına değil, kendineydi...

Çevredeki evlerin güvenlik kameralarına bakmışlardı. Beren nir yere kadar Adarın peşinden koşuyordu. Sonra ise bilinçli olarak yolunu değiştiriyordu. Yani Adarın peşinden gitmek yerine başka bir sokağa giriyordu.

Ordan sonra olan tek tük evlerden birisinin kamerası yoktu ve diğerinin ki de çalışmıyordu. Yani Berene dair iz yoktu ortada.

Biliyorlardı Berenin elinde olsa haber verirdi...

Ayrıca kameralarda bile nefesinin kesildiği belliydi. Evden direkt çıktığı için de yanında ilacı yoktu. Belki de 5 saattir bir yerde yatıyordu...

Bu 5 saat hepsine cehennem gibi gelmişti. İlk bir saat adamlar çevreyi aramışlardı. Bir şey bulamayınca polise haber verilmişti. Murat Korhan ise bütün İstanbulu ayağa kaldırmıştı.

Çağrı ise Bereni görmek için gelmişti ama Beren hariç onu telaşla arayan ailesini görünce ise sanki kalbi sıkışmıştı. Bunca yıl sonra ona bir şey olma düşüncesi içini yakıyordu.

"Bizde çıkalım aramaya. Belki gözüne bir şey takılmıştır. En azından içimiz rahat eder." dedi Yağız sakince.

Yamaç kafasıyla onayladı. Birlikte içeri geçtiler. Yamaç kimseye bir şey söylemeden dış kapıya gidip kapıyı çarparak evden çıktı.

"Bizde aramaya çıkıyoruz." dedi Yağız. Boralarda dahil olmak üzere hepsi ayağa kalktılar.

"Kim önce bir şey bulursa haber veriyor." dedi Boraların babası Ahmet. Çocuklar başlarıyla onaylayıp evden çıktılar.

Yamaç onları beklemeden önden giderken Bora diğerlerine döndü. Gruplaşsalar iyi olurdu.

"Ayaz, Ata, Mert ve Yağız siz alt tarafa doğru gidin. Etrafta ilgisini çekebilecek bir şey var mı bakın. Marketlere girin ve gördüğünüz herkese sorun." dedi Bora. Ayaz kafasıyla onayladı.

"Adar, Alp, Yalın, Çağrı ve bende yukarı doğru gidelim. Bir iz filan bulursanız haber verin mutlaka." diye devam etti Bora. Bu defa iki grup şekilde ayrıldılar.

Etraf polis kaynıyordu. Her sokakta onlarca polis vardı. Hepsi de ünlü iş adamı Murat Korhanın küçük kızını arıyorlardı.

(burda nedense bi gülesim geldi şwmdöwldçsw)