Ufak bir hata...
Sadece minicik bir hata benim çocukluğumun katili oldu.
Doğduğum gün yapılan o hata, benim 16 yılımı elimden aldı...
-
|13.03.21|-|20.11.21|
-
-Her şey şahsıma aittir. Alıntı veya isim vermeden kullanılma durumunda gereği yapılacakt...
Bu bölümü Yazardan yazdım. Diğer karakterlerin de düşüncelerini görün diye kıpps ;)
O yüzden kısa bir tanıtım yapayım ki aklınız 'paralarını saymaya kalkan Acun Ilıcalı' gibi karışmasın.
Ayşe Korhan: Babaanne Ali Korhan: Dede Ahmet Korhan: Büyük amca Gül Korhan: Ahmetin eşi Mehmet Korhan: Bir numaralı amcamız ;) Yasemin Korhan: Mehmetin eşi Esin ve Murat: Ana ve babamız Halil Bilmemne?: Ali Korhanın best friend foreverı
Aklıma başka karakter gelemedi şu an. Ama bu bölümü size hemen bir özet geçeyim;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hadi gidin okuyun, buraları yazarken ben bile sıkıldım. Sizin yerinizde olsam ağzıma sıçardım ama neyse <3
Şeyy bi de küfürlü yerlere inek yazdım. Siz anlarsınız;)
*YAZARDAN*
"Kalkın hadi! Misafirler gelecek birazdan!" diye bağırdı Ayşe Korhan. Büyüklerin hepsi salonda otururken gençler hâlâ uykularına Ahmet Kuralın, Sılaya aşkla tutunduğu gibi tutunuyorlardı.
"Ya babaanne tam da Ziya Selçuk 'çocuklar sizin ruh sağlığınız için okulları kapatıyorum' diyordu. Ağzına inekledin rüyamın!" diye homurdanıp yataktan kalktı Adar.
Sonra elini yüzünü bile yıkamadan Yalının kaldığı odaya girdi ve direkt üstüne atladı.
"İnek git Adar!" diye sinirle homurdanıp Adara kıçını döndü Yalın.
"Aşkoo. Uyan hadi. Bak şimdiden uyarıyorum gelen kızlara bakarsan seni kodese tıkarım. Önüne kalpli hamam tasıyla yemek atarım." deyip kolunu Yalının üstüne attı.
"Adar inek git!" diye yine sinirle soludu Yalın. Adar burdan kendine iş çıkmayacağını anlayınca homurdanarak kalktı ve Berenin odasına geçti. Berenin sabah 'nur yüzü ve zekası' onu eğlendiriyordu.
"Kız zilli! Uyan hadii!" dedi Adar odanın kapısını açıp. Ama gördüğü görüntüyle kahkahasını tutamadı.
Beren yatağın altında -hayır yorganın değil, yatağın altında- ters bir şekilde yatıyordu.
Adar her ne kadar komik bulsada yerde yattığı için hastalanmış olabilir düşüncesiyle gidip hemen ateşini kontrol etti.
Ateşi olmadığını farkedince derin bir nefes aldı. Artık onu uyandırıp dalga geçebilirdi.
"Bremses hanım uyan artık öğlen oldu!" diye babaannesinin klasik yalanını söyledi. Şu an saat sabahın 6' sıydı. Ama babaannesi gece saat 3 de de uyandırsa öğlen oldu diyerek başlarına dikiliyordu.
