Korhanlar ||tamamlandı

20. Bölüm

*BERENDEN*

1 Hafta Sonra...

"Uyumak ben. Gitmek siz. Ben gebermek." deyip götümü diğer tarafa devirip uyumaya devam ettim.

"Uyanman gerekiyor kızım. Yola çıkacağız." dedi annem.

Ben beyin fonksiyonlarımı kullanamıyorum bu saatte aga. Gelmeyin üstüme.

"Uyumak." dedim ve gözlerimi daha da sıkı yumdum. Annemin gülme sesi geldi kulağıma.

Allah aşkına benim sabah meymenetsizliğimi çekmesi için bu kadını mı yollamışlardı? Yazık lan.

"Hadi uyan artık. Hem sana güzel bir haberim var. Baban amcana senin hukuk istediğini söylemiş. Amcanda Bora abinle konuşmuş. Seni bir işe giderken yanında götürecekmiş." dedi annem.

Duyduğum şeyle gözlerim sonuna kadar açıldı ve anında yatakta dikleştim.

"Ne?" dedim şokla. Allahım sana geliyorum. Evet evet hayır hayır. Önce Bora abiyle işe gitmem gerekiyor. Sonra senin yanına gelirim.

"Hadi hemen hazırlanda çıkalım." dedi gülerken. Kafamı salladım hemen.

"3 dakika sürmez. İniyorum hemen." dedim ve kalkıp hızla banyoya girdim. İşlerimi halledip giyinme odasına geçtim. Uçakla gidecektik ama yine de her zaman ki gibi rahat bir şeyler giysem iyi olurdu.

Siyah bir tayt, eskitme gri AC/DC bir sweat ve siyah bilekte converseler...

Huh bugünde mükemmeliz çok şükür.

Hemen odama geçip sırt çantamı ve telefonumu aldım. Elimede bavulumu alıp sürüklemeyerek odadan çıktım.

Asansörle alt kata inince bavulumu hemen kapının oraya bırakıp salona geçtim. Herkes tam takır buradaydı.

"Günaydın kızım." dedi babam. Diğerlerdi de beni görünce günaydın dediler.

"Günaydın. Gitmiyor muyuz? Geç filan kalabiliriz." dedim. Dediğim şeyle annem güldü.

"Bu kadar çok mu merak ediyorsun kuzenlerini?" dedi Yamaç abi. Kaşları hafif çatılmıştı.

"Onun merak ettiği şeyler farklı." dedi annem. Benim gözlerim sonuna kadar açılırken abimlerden aynı anda bir ses yükseldi.

"Ne?"

Anne napıyorsun sen? Ortamda bu kadar fesat varken söylenecek şey mi bu?

"Ayıp ayıp. Terbiyesizler." deyip ayağa kalktı annem.

"Hadi çıkalım hemen. Artık yiğenimde neyi merak ediyorsa merakını gidersin." deyip piç gibi sırıtıp salondan çıktı amcam.

Oha oah! Sen amcasın kendine gel!

Üç beş atışmadan sonra evden çıkıp sonunda havaalanına gelebilmişik. Uçağa binince hepimiz bir yerlere yayıldık.

"Noldu hepinizin üstünden tır geçmiş sanki?" dedi babam.

"Tır değil baba o. Uyku." dedi ve kafasını koltukta geriye yasladı Yalın abi.

Ah Yalın... Uykucu kekim...

"Bir buçuk saatiniz var. Uyuyun. Bunlar son uyuyuşlarınız olacak." dedi amcam. Nasıl yani?

"O ne demek?" dedim.

"Sabah namazında kalkma seanslarımız başlıyor." dedi Adar abi. Cidden mi? Oğlum ben zaten 4 den önce yatamıyorum.

"Harika!" dedim ve kafamı geriye yaslayıp gözlerimi kapattım. Ama kapatmamla telefonuma gelen bildirim bir oldu ve içimden söve söve gözlerimi açtım.