DOLUNAY GECESİ

54.BÖLÜM

~GÜZEL HABER~

   Hastaneden çıkıp direk eve gelmiştik eve girer girmez telaşla yanımıza geldiler;
"Nil neyin varmış neden bayılmışsın"
"Hoş buldum Umutcum"
"Offf Nil hoş geldin nile demedim"
"Tamam anlatcam içeri bir geceyim"

  Içeri girip oturdum digerleride arkamdan geldiler hepsi merakla bana bakıyorlardı;
"Ayyy söyle artık"
"Söyliycem ama bağırmayın sakin"
"Tamam yeterki sen söyle"
"Sey, ben hamileyim"
"Ne?"
Herkesin ağızından bu kelime çıkmıştı hiç kimse böule bir  şey beklemiyorlardı.

   Onlarda bizim kadar şok olmuşlardı.
"Yaaa ben şimdi amcamı oluyorum"
"Dayısı"
"Ben amcada olurum, dayıda"
"Bende teyze oluyorum umut ne kadar çok abarttin."
"Hayır abarttığimi düşünmüyorum"
"Iyi sen düşünme"
"Tamam kavga etmeyin" Bulut artık dayanamadan herkesin merak ettiği soruyu sordu;
"Isimi ne olucak?"
"Bilmem düşünmedik"
"Bence düşünün"
"Tamam düşünürüz"

   Umut,Bulut,Rüzgar,Açelya gittikten sonra hemen yatağıma geçtim bugün kendimi çok yorgun hissediyordum hatta bir kaç gündür hamilelikten di sanirim.
"Güzelim uyuyormusun?"
"Hayır öyle uzandım çok yorgunum"
"Artık yorulmıycaksin?"
"Nerden biliyorsun?"
"Çünkü bütün işleri ben yapıcam"
"Bu çok güzel bir haber"
"Işine gelir tabi"
"Oğuz?"
"Efendim?"
"Bebeğimizin odasını nasıl yapıcaz"
"Bence bir duvar mavi ve bulutlu olsun diğer duvar ise siyah olsun ve yıldızlarla dolu olsun"
"Bu hayatımda duyduğum en güzel fikir olabilir, seni çok seviyorum"
"Bende sizi çok seviyorum" diyip karnıma bir öpücük kondurdu.

   Sabah gözlerimi açtığımda mis gibi kokular geliyordu. Yatağımdan kalkıp hemen mutafga gittim.
"Oğuz, çok güzel şeyler yapmışsın"
"Hepsi sizin icin hadi sen pankek seversin çikolata da orda köşede hemen"
Hemen bir pankeke çikolata sürüp yedim.
"Harika olmuş bu her zaman isterim"
"Bende her zaman yaparım"
"Teşekkür ederim"
"Ne demek her zaman emrinizdeyim"

   Kahvaltımızı yaptiktan sonra üstümüzü degistirip anneme gidicektik ordanda Oğuzun annesine. Akşam yemeği icin buraya çağricaktim.
"Nil hadi ağaç oldum burda"
"Tamam geliyorum hemen"
Hemen çantamı alıp oğuzun yanına gittim.
"Hadi çıkalım"

   Evden çıktıktan sonra önce oğuzun annesinin evine geldik kapıyı çaldık bir kaç dakka sonra açıldı;
"Oğlum, Nil kızım hoş geldiniz girin içeri"
Hemen iceri girip kanepeye oturuduk"
"Annecim akşam yemeğine davet etmek icin geldik."
"Kızım ne yordunuz kendinizi telefonla söyleseydiniz keşke"
"Olurmu öyle annecim bizede bir değişiklik oldu evde bunalmistik"
"Iyi yapmışsınız kızım"

   Bir saat kadar oturduktan sonra annemin yanına geldik.
"Kızım hayırdır niye geldiniz"
"Gidelim istersen annecim"
"Hayır kızım ben artık panik oldum o olaylardan sonra onu demek istemedim iyiki geldiniz"
"Biliyoruz annecim bizde akşam yemeğine davet etmek icin gelmiştik"
"Tamam kızım geliriz"

   Ordada bir saat oturup eve geldik Oğuzla birlikte yemek hazırlıyorduk.
"Oğuz tabakları göturiyimmi?"
"Görür hayatım ama dikkatli olun"
"Tamam bebeğimizin babası" diyip masalara tabakları yerleştirdim mutfağa geri döndüğünde Oğuzun gözleri dolmuştu.
"Oğuz ağliyormusun?"
"Hayır gözüme toz kaçtı"
"Yapma böyle Oğuz ağlıyorsun işte noldu"
"Duygulandım bir an bebeğimizin babası diyince"
"Bebeğimiz senin gibi babaya sahip olduğu icin çok şanslı"
"Biliyorum"
"Hemende egolanma kalk yemekleri götür"
"Emriniz olur hanımefendi"

   Güzel bir aile yemeginden sonra sıra habari vermektyedi.
"Hepiniz tekrardan hoş geldiniz" diyip oğuza döndüm oğuz bana kafa salladıktan soran konuşmaya devam ettim;
"Size bir şey söylemek istiyorum"
"Hayırdır inşallah"
"Korkulacak bir şey yok annecim aksine çok sevinceksiniz" babam sabırsız bir şeklide;
"Söyle artık kızım insanı çatlatıyorsun"
"Söylüyorum, ben hamileyim"
"Ne zaman?"
"Bizimde dün haberimiz oldu"
"Ben annanememi oluyorum"
"Bende babanne"
"Bizde dede oluyoruz"

   Bütün aile sevinçliydi bu bebek bize acılarımızı unutturcakti bize ilaç olucaktı.