DOLUNAY GECESİ

55.BÖLÜM

~FASULYE KADAR~

   Gözlerimi açtığmda saatin yedi olduğunu gördüm daha cok erkendi ama dokuzda randevumuz vardı hemen yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkadım.

   Mutfakta güzel bir kahvaltı hazırladım ve oğuz'u uyandırmaya gittim.
"Oğuz hadi kalk artık"
"Tamam sevgilim kalkıyorum"
Oğuz yataktan kalkıp mutfağa geldi;
"Sevgilim neden kendini yordun ben hallederdim"
"Hep sen hazırlıyorsun bugün de ben hazırliyim dedim"
"Keşle kendini yormasaydın"
"Olurmu öyle şey hadi kahvaltimizi edelim"

   Güzel bir kahvaltıdan sonra Oğuz bulaşıkları topluyordu bende hazırlanıyordum hemen altıma bol bir pantolon giydim üstümede kazak giyidim. Hemen montumuzu giyip çıktık.

   Hastaneye geldiğimiz de hemen sıra aldık.
"Gel sen şöyle otur birazdan alıcakalar"
Hemen bir sandeleyenin birine oturdum.

    Bir kaç dakka bekledikten sorna sıra bize gelmişti. Hemen doktorun odasına girdik.
"Merhaba genç anne"
"Merhaba"
"Evet şikayetlerin nelerdir"
"Çok üşüyorum, mide bulantim yok baş dönmem arada oluyor birde çok çabuk yoruluyorum"
"Bunlar hamilelikte çok normel bir şey korkuları hiç bir şey yok. Sen perdenin arkasına geç hazırlan ben gelicem"

   Perdenin arkasına geçtim karnımı biraz açtım Oğuzda yanımda elimi tutuyordu.
"Evet bir bakalım şu ufaklığa"
Karnıma jel sürüp ultarsonu karnımda gezditemye başladı.
"Şurdaki mı?"
"Evet"
"Çok kücük" dedikten sorna oğuzun gözleri dolmuş bir şekilde;
"Fasulye kadar"

   Doktor karnıma baktıktan sorna bana bir kaç vitamin yazdı.
"Oğuz eve gelelim artık çok yoruldum"
"Sevgilim arabayla gelelim demiştim sen istemedin"
"Yürümek istemistim ama çok yoruldum"
"Tamam biraz daha sabret az kaldı"

   Sonunda eve gelmiştik hemen eve girip yatağıma uzandım;
"Ayyy çok yorulmuşum" dedim ve elimi karnıma koydum;
"Sende yoruldun mu ufaklık?"
Onunla konuşmak bana iyi geliyordu. O bizi iyileştiricekti, bütün acılarımızı unutturackti.

   Bugün diğerleriyle buluşcaktik. Her zaman gittiğimiz kafeye gidicektik. Açelya aramizdan ayrıldığından beri oraya girmemiştik ama Açelya geri gelmişti bizde orda bulusucaktik.

   Evden çıkıp arabaya bindik. Bir kaç dakka sonra gelmiştik hemen arabadan inip içeri girdik. Içeri girdiğimde burayı çok özlediğimi fark ettim hemen diğerlerinin yanına gittim.
"Selam"
"Bizim evli çiftimiz gelmiş" dedikten sorna Umut elini karnıma koyup;
"Iyiki geldin ufaklık" dedi. Öyle diyince çok duygulnadim ve ağlamaya başladım;
"Neden ağlıyorsun?"
"Çok duygusalım hormonlardan"
"Haa dur sana bir tatlı söyliyim" umut bana tatlımı söyledikten sorna ağlayarak tatlimi yiyordum.

   Kafeden çıkıp hemen eve geldik bugün hayatımda en güzel dediğim günlerden biriydi.