~ÖZÜR DILEMEK~
Açelya geri geldikten sorna Her sey değişmişti. Hiç bir zaman bu kadar yıkılmamıştık. Onu orda ölüme terk eden bizdik.
Umutun tavırları Açelyayı çok üzmüştü.
"Tamam açelya yumusıycaktir inan bana, geldiğinden annenin haberi varmi?"
"Hayır"
"Tamam bugün bizde kal yarın hep beraber annenin yanına gideriz"
Açelya kafasını sallayıp yürümeye başladı.
Eve gelince hemen Açelyaya güzel bir yatak yaptım.
"Hadi gel uyu biraz çok yoruldun" dedikten sonra Açelya hiç bir şey demeden yatağına yattı. Kapıdan çıkarken;
"Nil, ben çok acı çektim"
"Ne?" Diyip yanına gittim.
"Ben daha yeni uyandım sayılır. Bunca zamandır komadaydım"
"Sen ne diyorsun Açelya" diyip hemen Açelyaya sarıldım.
Biz o evde çok acı çektik ama en büyük acıları Açelya çekmişti. Biz onu orda bırakıp gitmiştik yaşadığını bile bilmiyorduk.
Açelyanın yanından kalkıp yatağıma gittim.
"Oğuz?"
"Efendim güzelim?"
"Kendimi çok kötü hissediyorum"
"Neden?"
"Açelya bu zamana kadar komadaymış"
"Ne? Nasıl olur bu?"
"Bilmiyorum kız bile bile gelmemezlik yapmamış belki onu gerçekten öldürüceklerdi bırakmazlardı zaten eğer o kaçmasa"
"Ama o kaçmayı başardı ve biz tekrardan bir aradayız en önemlisi de bu degilmi zaten"
"Evet, peki Umut Açelyayı affedicekmi?"
"Biraz olsun Umutu tanıyorsam yarın affeder herkesin zamana ihtiyacı var"
Sabah gözlerimi açtığımda Oğuz yanimda yoktu hemen yataktan kalkıp mutfağa gittim.
"Oğuz napıyorsun?"
"Size kahvaltı hazırlıyorum hadi sen Açi'yi uyandır"
Hemen Açelyanın yanına gittim.
"Açelya hadi kalk"
"Tamam kalkıyorum" diyip yataktan kalktı birden bana sarıldı;
"Iyiki varsın Nil"
"Sende iyiki varsın ve iyiki geldin ve iyiki ölmedin"
"Bu ortamı bırakıp ölemzdim" ikimizde gülüşerek mutfağa gittik.
Hayatımda yediğim en huzurlu kahvaltıydı. Kahvaltimizi yapıp evden cıkıcaktık Açelyanin annesine gidicektik.
Kadın her sene daha da yaşlanmıştı kızının ölümünü asla kabul etmemişti.
Hepimiz hazırlanıp çıkmak için kapıyı açtım;
"Umut ne işin var burda?"
"Açelyanın burda olduğunu tahmin ettim"
"Doğru tahmin gel içeri"
Umut ayakkabılarını çıkarıp içeri girdi. Açelyayı görünce Umutun gözleri doldu sonra yavaş yavaş Açelyaya yaklaşıp sıkı sıkı sarıldılar.
Umut ve Açelya salonda konuşuyorlardı yanlız bırakmak istemiştik.
"Sanırım barıştılar"
"Sanırım"
Artık biz birarada olucaktık yine eskisi gibi beş kişi yaşadığımız günler geride kaldı artık olması gerektiği gibi altı kişi yaşıycaktık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DOLUNAY GECESİ
Misterio / Suspenso6 arkadaş yaz tatilinde korku evine giderler. Hemde dolunay gecesinde. Dolunay gecesinde o eve gidenler bir daha çıkamamışlar. Ama onlar inanmazlar ve her şeye rağmen giderler. ama hiç bişey umdukları gibi olmaz. Evde kilitli kalırlar günlerce evd...
