DOLUNAY GECESİ

37.BÖLÜM

~KAN KAYBI~

   Hepimiz Açelyaya bakıyorduk kafasına silah dayamıştı. Biz kimsenin ölmesini istemezden aramızdan biri bize veda etmek üzereydi.

   Burada her şeyi görmüştük ama en çok şu an korkuyorduk biz altı kişiydik beş kişi nasıl hayatımıza devam edecektik bilmiyordum.

   Oğuz daha fazla dayamazdı ve Açelyayı kurtarmak icin bir adım attı.
"Oğuz gelme lütfen, gelme"
Oğuz geri yanımıza geldi Açelya ağlıyordu bizimde ondan farkımız yoktu.
Adam Açelyaya dönerek;
"Son konuşmanı yap on dakkanız var"
Açelya kafasını sallayıp konuşmaya başladı;
"Nil, sen benim kız kardeşim oldun dertelrimi sana anlatım hep, beni hep dinledin seni çok seviyorum"
"Bende seni cok seviyorum"  dedikten sonra konuşmaya devam etti;
"Oğuz, ne kadar sert olsanda hep bize karşı büyük bir sevgin vardı Nili üzme sana emanet"
"Merak etme o benim yanımda güvende"
"Bulut, her zaman yol gösteren aklın ı kullanmayı bırakama seni de çok seviyorum"
"Bende seni cok seviyorum asla bırakmiycam keşke senin içinde kullansam şuan"
"Önmeli değıl Rüzgâr, çok feri davranma sinirlenme çok olurmu?"
"Olur senin icin yapıcam bunu"
"Teşekkür ederim Umut, sana karşı hep hassas davrandım ne olursa olsun senin yanında oldum ama artık ölücem bunları bilmen hakkın, Umut ben sana aşık oldum çocukluktan beri seni çok seviyorum ama sen beni hiç görmedin, hiç bir zaman farkına varmadın"
"Hayır Açelya lütfen bunu bana yapma"
"Annem ve babama onları çok sevdiğimi söyleyin"
"Söyleriz"
Sonrasi bir kabustu hiç görmek istemedigimiz bir rüyaydı.

   Açelya kanlar içinde yere yığıldi.
"Açelya hayır, hayir ölmüş olmaz hayır"
Koşa koşa yanına gittim kafasını kucağıma koydum. Digerleride yanıma geldi hep birlikte kanalar içinde kalmıştık.

   Her yerimiz kan kucağimizda Açelyanın cansız bedeni. Umut arkamızda şoka girmisti yanımıza gelemiyordu Açelya nin dediklerinden sonra bir daha eskisi gibi olmayabilirdi.

   Biz ne olursa olsun hep altı kişiydik. Hani demiştim ya "asıl mesele burdan çıktıktan sorna" şimdi burdan kurtulcaktik ama beş kişi ve bizim icin daha fazla acıydı.

   Gurubun iki kızıydık o benim yol arkadasimdi ikimizde kardeşi yoktu biz birbirimize kardeş olmuştuk onu hiç unutmıycaktik nolursa olsun hep bizim yanımızda olucaktı.

   Bizim ruhumuz ölmüştü birde aranızdan biri işte artık biz eskisi gibi değildik.