DOLUNAY GECESİ

13.BÖLÜM

~YANGIN~

   Bazı anlar vardır hiç olmamasını istediğiniz hiç yaşanmamasını istediğiniz. Sonuna geldiğinizi hissedersiniz hatta durup ben bittim dersiniz ben şuan tam böyle hissediyordum korku bütün bedenimi sarmıştı nefes alış verişim düzensizleşmişti. Kendimi hiç böyle hissedmemiştim.

   Olduğum yerde kalmıştım kıprıdamadan burda duruyordum. dışarıdan oğuzun haykırışını duyuyordum.
"Kıralım şu kapıyı artık" diyordu bir ses sonra
"Kıralım abi hep birlikte yalarsak kırarız" diyordu diğer ses. Bu sesler kime aitti hiç bilmiyordum sadece korkunun eline düşmüştüm bunu hissediyordum.

   Burda beni kurtarmalarını beklerken birden daha büyük bir ses gelmişti önce duvar yıkıldı sorna birden alev aldı.  Hemen kapıya doğru koştum.
"Oğuz buralar alev aldı"
"Nasıl alev aldı"
"Bilmiyorum önce duvar yıkıldı sonra alev aldı"
"Tamam Nil senden sakin olmanı istiyorum kurtarıcam seni söz"
Oğuz bir kere söz verdimi yapardı ve oğuz bana söz vermişti artık korkmuyordum.

"Nil kapının arkasından çekil" hemen kapının arkasından çekildim ve bir kaç dakka sonra oğuz kapıyı kırmıştı.
"Oğuz kurtardın beni"
"Kurtardım Nil" dedikten sonra hemen beni dışarı çıkarmıştı diğerleri ise yangını söndürmeye çalışıyordu. Umut bana hemen su verdi.
"İyimisin?"
"İyim teşekkür ederim"
"Sebep"
"Beni kurtardığın icin"
"Çok korktum Nil sana bisey olucak diye aklımı kaçırıyordum az kalsin"
"Ama bana bisey olmadı o yüzden sakin olmanı istiyorum"
"İyiki sana bisey olmadı"

    Diğerleri yangını söndürdukten sonra yanımiza geldi. Aklıma gelen bir soruyla;
"Duvarın arkasında ne var?"
"Bilmiyoruz içerisinin dumanı biraz geçsin bakalım"
"Tamam"
Herkez yine yan yana oturmuştu herkezin modu düşüktü. Hayat bizim güldüğümüz günleri silmişti ve karanlik anılar bırakmıştı.
Bu olanlar bizim burdan çıktıktan sorna bitmiycekti asıl sorun burdan çıktıktan sonraydı. Biz fizikken zedelenmemiştik bizim ruhumuz zedenelmisti. 

"Ben anlamıyorum sen kitlemediysen kim kitledi bu kapıyı?"
"Bilmiyorum diyorum ya oğuz"
Bulut aklına gelen bir şeyle;
"Şifreyle"
"şifremi?"
"Evet bir yerde görmüştüm kapıda bir sistem var ve bu sistem şifreyle kilitlenip açılabiliyor ve bunu duyumuycagimiz bir şekilde yapiyor"
Açelya korkarak;
"Bu adam cidden deli bunları yapan adam bize başka neler yapmaz"
Oğuz hemen;
"Kimse tek kalmıycak gerekirse burdan kurtulana kadar uyumıycaz hiç kimse birbirinden ayrılmıycak"
Herkez oğuza katılmisti.

   Herşey başa dönmüştü tam normal giderken burdan kurtulcaz derken yine bir şeyler olmuştu. Hiç birimiz iyi değildik artık burdan kurtulmak istiyorduk.

Hep birlikte koltuklara oturmuş sohbet ediyoriduk umut birden konuşmaya başladı;
"Burdan çıkınca ilk ne yapıcam biliyormusunuz"
"Ne yapıcan?"
"85 tane pizza yiycem"
"O kadarını nasıl yemeyi düşünüyorsun?"
"Ben yerim abi sen beni daha tanımamıssın"
Sorna Rüzgar konuşmaya başladı;
"Ben evde bilgisayar oynıycam"
Sonra Acelaya konuşmaya başladı;
"Ben deliler gibi alışveriş yapicam"
"Hiç yapmadığın bir şey zaten" dedim ve hepimiz gülmeye başladık. Sorna Bulut konuşmaya başladı;
"Ben evde yatıcam valla ohh mis zaten burda her şeyi gördüm dağa tırmanmayı bile ögredim"
Oğuza dönerek;
"Sen napmayı düşünüyorsun"
"Ben gökyüzüne bakmayı düşünüyorum"
"En iyi fikir gökyünüzünü göremediğimiz hiç bir yerde hayat yoktur"
"Aynen öyle"

   Gökyüzü harika bir şeydi gece farklı gündüz farklı gece yıldızlar parıl parıl parlarken gündüz ise mavi ve beyaz bulutlar vardı mavi özgürlüğün rengiydi bence biz artık özgür olmayı hak ediyorduk.

   Hayat bizi çıkmaza götürmüştü bizim ruhumuz mahvolmuştu belki eskisi gibi olmıycaktık ama ayakta kalmayı biliyorduk her şeye rağmen  bu olanlara inad biz mutlu olucaktık.

"Duman azalmadimi artık?"  Orda ne var çok merak ediyordum içimde garip bir his vardı.
"Geçmiştir benim aklımdan tamamen gitti o"
"Bakalım o zaman içimde kötü bir his var"
"Tamam biz bakarız sen burda kal"
"Hayır Oğuz bende gelicem"
"Hayır Nil gelmiyorsun" sonra oğuz Buluta fısıltılı bir şekilde;
"Bizim aşıklar yine kavga ediyor"
Bulut Umuta sus der gibi baktıktan sorna Umut sustu Oğuzda pek takmamıştı.
"Oğuz seninle tartışarak burda vakit kaybetmek istemiyorum bende gelicem"
"Tamam arkamdan geleceksin o zaman" kafamı salladıktan sorna birlikte yürümeye basladik.Hep birlikte odaya girdik ve yavaş yavaş yıkılan duvara doğru yürüdük. 

   Duvarın arkasında bir kapı vardı oğuz yavaşça kapıyı açtı ve gördüğümüz görüntü bizi şoka sokmuştu hiç birimiz böyle bir görüntü beklemiyorduk.